Sunday, May 23, 2010

"Πες μου όνειρα γλυκά.."

">
Όλα τα βράδια σαν είμαι μόνη
Την αγάπη μου σου διηγούμαι
Στραγγαλίζω ένα λουλούδι
Η φωτιά αργοσβήνει
Χωνεμένη από τη θλίψη.
Μες στον καθρέφτη που η σκιά μου αποκοιμιέται
Κατοικούνε πεταλούδες.
Όλα τα βράδια σαν είμαι μόνη
Μελετώ το μέλλον στων ετοιμοθάνατων τα μάτια
Την ανάσα μου ανακατώνω με της
Κουκουβάγιας το αίμα
Και με τους τρελούς μαζί η καρδιά μου
Πιλαλάει κρεσέντο.
Joyce Mansour

*Τέτοιες "γιορταστικές" νύχτες με τη Joyce Mansour,συνειδητοποιώ πως στα μαχαίρια δεν κατάφερα να περπατώ..Ακόμη..
Οσα Αθάνατα Σφάγια κι αν μάζεψα εντός μου.
Κάποια από αυτά έτσι μετέωρα θα παραμείνουν.
Δίπλα στους στίχους και τα μαχαίρια τους..
Στο πείσμα τους.

**Ευχαριστώ όσους μου στείλατε ευχές

No comments: