Thursday, March 26, 2009

Ουμπέρτο Έκο - ΜΠΑΟΥΝΤΟΛΙΝΟ

Όταν κάποιος έχει το χάρισμα να γράφει τόσο απολαυστικά, να πλάθει ένα μύθο με τρόπο τέτοιο που να σε πείθει για την “αλήθεια” του, όταν η λογοτεχνία γίνεται μάθημα που κρατάς στα ίδια σου τα χέρια, τότε 608 σελίδες είναι πάρα πολύ λίγες και το γύρισμα της τελευταίας, πολύ θλιβερός αποχαιρετισμός.
Έτσι ακριβώς ένιωσα μόλις τέλειωσα το “Μπαουντολίνο” του Ουμπέρτο Έκο.
Ένας μήνας ήταν αρκετός για να δεθώ στενά με πλάσματα ανθρώπινα κι ανθρωπόμορφα, τερατόμορφα (αξιαγάπητα ή και αποκρουστικά), ζωώδη ή ημιζωώδη,
να ταξιδέψω στο χρόνο, στη γη και στον καιρό,
στην ιστορία, τον μύθο και το παραμύθι,
στην επιστήμη, την ποίηση και την φιλοσοφία.
Έγιναν πολύ φίλοι μου όλοι μέσα σ’ αυτό το ασημένιο βιβλίο, ψεύτες και ιστορικοί, ιππότες, βασιλιάδες και γυμνοσοφιστές, όλων των θρησκειών, όλων των ιδεολογιών και των αυτοκρατοριών, όλων των ηθών, με τα ατέλειωτα, επίπονα και επίμονα, μέχρι ξεροκεφαλιάς, ταξίδια τους, -τα οποία ξαναξεκινούσαν ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, καθότι “τα ταξίδια ξανανιώνουν”- τα όνειρά τους, τις μάχες, τις επιδιώξεις, τους έρωτες και τα παθήματά τους.
Χρειάζεται πολλή γνώση και μελέτη για να χρησιμοποιήσεις και να συμπυκνώσεις ιστορικά γεγονότα, μυθολογία, θρησκευτικές πεποιθήσεις, αντιλήψεις και ιδεολογίες, ιστορικές προσωπικότητες και χρονικές στιγμές, να τα αποκόψεις, να τα μπλέξεις και να τα ανασυνθέσεις σε έναν δικό σου μύθο, χωρίς να τα προσβάλλεις στο ελάχιστο. Αντίθετα, να τα δοξάζεις και να τα ξαναφέρνεις στην επικαιρότητα διδάσκοντας κάτι καινούργιο. Και όλ’ αυτά με τρόπο τόσο αυθόρμητο, σα να βγαίνουν από τα χείλη κάποιου σοφού, ασπρομάλλη πλέον, παππού. Σαν τον Μπαουντολίνο.
Τόσο απολαυστικό το βιβλίο, τόσο ζωντανό, που σε συνεπαίρνει τελείως.
Όταν το ξεκίνησα το είχα για αντιπερισπασμό σε δυσάρεστες σκέψεις και συναισθήματα που θέλαν να με πάρουν από κάτω τις πρώτες μέρες της άφιξής μου στην Αμερική. Από την τρίτη όμως κιόλας μέρα, δεν έβλεπα την ώρα να βυθιστώ στις σελίδες του, να αφεθώ στις εικόνες που τόσο ζωντανά “ζωγραφίζει” ο συγγραφέας.
Δεν είχα ξαναδιαβάσει Έκο. Χαίρομαι που η πρώτη μου γνωριμία μαζί του μου χάρισε τόση απόλαυση και τόση…πληρότητα, αν πω, θα νιώσετε τι εννοώ; Ήταν το κατάλληλο βιβλίο την κατάλληλη περίοδο. Πιο κατάλληλη στιγμή δεν θα μπορούσα να το έχω στα χέρια μου.

Και μερικά αποσπάσματα, όχι απαραίτητα τα καλύτερα
(τα πιο καλά τα κρατώ κρυφά, να μη χαλάσω την απόλαυση σ' όσους θελήσουν να τ' ανακαλύψουν), έτσι, για την γεύση;-) :

“…Κάποτε μας έκαναν δώρο αυτόν τον καθρέφτη και, από ευγένεια απέναντι στον δωρητή, δεν μπορέσαμε να τ’ αρνηθούμε. Αλλά κανείς από μας δεν ήθελε να κοιτάξει μέσα του, επειδή κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε ματαιοδοξία απέναντι στο σώμα μας ή σε τρόμο απέναντι σε κάποιο ελάττωμά μας και έτσι να ζούμε με το φόβο ότι οι άλλοι θα μας περιφρονήσουν. Ίσως μια μέρα να μπορέσεις να δεις σ’ αυτόν τον καθρέφτη αυτό που αναζητάς…”

“… «Μα αν όλοι ήταν σαν εσάς, δεν θα διασχίζαμε τις θάλασσες, δεν θα καλλιεργούσαμε τη γη, δεν θα δημιουργούνταν τα μεγάλα βασίλεια που φέρνουν τάξη και μεγαλείο στην άθλια αταξία των επίγειων πραγμάτων.»
Ο γέροντας απάντησε: «Το καθένα απ’ αυτά τα πράγματα είναι ασφαλώς μια τύχη, αλλά τύχη που χτίστηκε στην ατυχία κάποιων άλλων κι εμείς αυτό δεν το θέλουμε.»…”

“…αλλά αναγκάστηκα να του εξηγήσω τι είναι τα καράβια: ψάρια από ξύλο που διασχίζουν τα νερά, κουνώντας τα λευκά φτερά τους…”

“…Τι νιώθω τώρα; Θλίψη για το τέλος της αναζήτησής μου ή χαρά για την κατάκτηση που δεν μου αξίζει;…Μ’ αγαπάς κι αυτό αρκεί. Μήπως δεν είναι αυτό που πάντα ήθελα, ακόμα κι αν απομάκρυνα τη σκέψη από φόβο μήπως συμβεί; Ή αυτό που δεν ήθελα από φόβο ότι δεν θα ‘ναι όπως είχα ελπίσει;…”

Το Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Έκο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Ελληνικά Γράμματα”, σε μετάφραση Έφη Καλλιφατίδη.


Φένια

Tuesday, March 24, 2009

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ



ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ-ΝΕΟΛΑΙΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλειος Παπαγεωργόπουλος,
Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού-Νεολαίας Βασίλειος Γάκης
και το Δημοτικό Συμβούλιο σας προσκαλούν
στα εγκαίνια
της έκθεσης κοσμημάτων της Ντίνας Παπαδοπούλου(Ευαγγέλου)
Την Τετάρτη 01/04/2009,στις 8 μ.μ
στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Ανω Τούμπας
(Γρ.Λαμπράκη 187,τηλ.2310950370)

Ωράριο λειτουργίας:Δευτέρα-Παρασκευή 9.00-20.00
Διάρκεια 1-15/04/2009

Αυτοδίδακτη,με ευαισθησίες και καλλιτεχνικό κριτήριο,η Ντίνα όταν δεν μιλάει μαζί μας για βιβλία,ακούει κλασική μουσική και δημιουργεί συνθέσεις με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους..Αξίζει τον κόπο..

Wednesday, March 18, 2009

Επτά διαβάζουν ποίηση..

Ημέρα ποίησης


Το Τμήμα Πολιτισμού της Δημοτικής Κίνησης
«ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ»,
γιορτάζει την Διεθνή Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)
την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009, στις 8.30 το βράδυ
«Οι ποιητές διαβάζουν ποιήματα».
7 ποιητές και ποιήτριες της Θεσσαλονίκης: Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, Σταύρος Ζαφειρίου, Μαρία Καρδάτου, Κατερίνα Καριζώνη, Ηλίας Κουτσούκος, Χλόη Κουτσουμπέλη και Τόλης Νικηφόρου διαβάζουν ποιήματα ελλήνων και ξένων ποιητών.
Ο Βασίλης Μπάνος τους συνοδεύει με την κιθάρα του.
Γωνία Γούναρη-Τσιμισκή 115, 1ος όροφος,
τηλ. 2310.251.429 & 2310.253.330

Wednesday, March 11, 2009

ΜΟΔΑ ΟΙ ΛΕΣΧΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Η δημοφιλέστερη λέσχη ανάγνωσης (από τις εκατοντάδες που αποκτά η Ελλάδα) έχει μέλη φανατικούς αναγνώστες που τους ενώνει «η γοητεία του κακού» και της αστυνομικής πλοκής
Τι ήταν επιτέλους ο Ρόμπερτ βαν Γκούλικ; «Σημαντικός συγγραφέας»- οπωσδήποτε-, ένας «εκπληκτικός δάσκαλος»- μάλλον-, ίσως όμως και ο δημιουργός ενός «ξενέρωτου ήρωα», του περίφημου δικαστή Τι, ο οποίος έλυνε δύσκολες υποθέσεις στην κινεζική αυτοκρατορία των Τανγκ κατά τον 7ο αιώνα.
Όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία, όχι μικρότερη όμως από τα «κεράκια» που έσβησε μία από τις μαχητικότερες λέσχες ανάγνωσης της Αθήνας. Περίπου 20 άνθρωποι μαζεύονται την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα, περίπου στις 7 το βράδυ, σε αίθουσα που έχουν παραχωρήσει οι Εκδόσεις Μεταίχμιο γι΄ αυτόν τον σκοπό, και αναλύουν, επιχειρηματολογούν, και αντιπαρατίθενται με αφορμή την ανάγνωση δύο βιβλίων κάθε φορά.
Ούτε την προηγούμενη Πέμπτη έκαναν παραχώρηση, και συζήτησαν για το «Μυστήριο του λαβυρίνθου» του Ρόμπερτ Βαν Γκούλικ παρά το γεγονός ότι παράλληλα γιόρταζαν τα δύο χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας της λέσχης με τούρτα και σαμπάνια.
Είκοσι έξι συναντήσεις έχουν πραγματοποιηθεί, πενήντα δύο βιβλία τριάντα διαφορετικών συγγραφέων έχουν διαβαστεί και συζητηθεί. Καθόλου άσχημα για αυτούς τους φανατικούς αναγνώστες της αστυνομικής λογοτεχνίας- η συγκεκριμένη λέσχη ασχολείται αποκλειστικά με το αστυνομικό βιβλίο- οι οποίοι δεν έχασαν την ευκαιρία να καλέσουν και να γνωρίσουν από κοντά μερικούς από τους Έλληνες συγγραφείς που έχουν διαβάσει. Ο Ανδρέας Αποστολίδης, ο Σέργιος Γκάκας, ο Φώντας Λάδης, ο Δημήτρης Μαμαλούκας και ο Πέτρος Μάρκαρης, ήρθαν όλοι με προθυμία και μίλησαν για τα βιβλία τους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν γράφοντάς τα και απάντησαν στις δύσκολες ερωτήσεις των κάτι παραπάνω από υποψιασμένων μελών της λέσχης.
Συνταξιούχοι τραπεζικοί-όπως ο Αντώνης Γκόλτσος, «ψυχή» της λέσχης μια δασκάλα, μια φοιτήτρια, ένας επί πολλά χρόνια διοικητικός υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι μόνο Αντώνης Τριφύλλης-, ιδιωτικοί υπάλληλοι (αλλά και 3-4 γυναίκες που δεν εργάζονται) σε μια λέσχη στην οποία υπερτερεί αριθμητικά το γυναικείο φύλο: όταν τους λέμε ότι στην Ελλάδα υπάρχει η εντύπωση ότι αστυνομικό διαβάζουν μόνο άντρες, οι γυναίκες ξεσηκώνονται. Υπάρχουν επίσης όλες οι ηλικίες: η Αφροδίτη, διαβασμένη και με άποψη, έχει δυο μικρά παιδιά. Α, υπάρχει και ένας ανώτερος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας- εν ενεργεία και ειδικός στα εγκλήματα κατά της ζωής. «Υπάρχει ενθουσιασμός, έχουμε το πάθος του νεοφώτιστου» λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος, άλλοτε στέλεχος της ΕΤΕΒΑ και σήμερα συνταξιούχος. «Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι μια άσκηση για να προχωρήσεις πέρα από το βιβλίο και να συζητήσεις πράγματα που αγγίζουν την πραγματική ζωή. Ο αστυνομικός που έρχεται στη λέσχη μάς εξήγησε πώς δικαιολογείται, ιστορικά, το γεγονός ότι οι Βρετανοί αστυνομικοί δεν οπλοφορούν- ήταν ταγμένοι να υπερασπίζουν την περιουσία των πολιτών- σε σχέση με τις μεσογειακές χώρες όπου η Αστυνομία κλήθηκε να παίξει κι άλλους ρόλους. Στη λέσχη αυτή με κέρδισε η συζήτηση, η ζύμωση, η ανταλλαγή αντικρουόμενων απόψεων με ανθρώπους που έχουν κουλτούρα» εξηγεί.
«Μας ιντριγκάρει η διαφωνία», συμπληρώνει ο Αντώνης Γκόλτσος, ο οποίος πιο πριν διηύθυνε με μαεστρία τη συζήτηση, «και έχουμε τη δυνατότητα να εμβαθύνουμε σε θέματα που θέτουν οι συγγραφείς. Με αφορμή λ.χ. τον Βαν Γκούλικ μιλήσαμε για το ότι τα βασανιστήρια ήταν θεσμοθετημένα στην Κίνα αλλά και για το πώς ο δικαστής- που έπαιζε όλους τους ρόλους πλην του δημίου- μπορούσε να υποστεί και ο ίδιος την τιμωρία που είχε επιβάλει άδικα». «Το κακό έχει γοητεία», παρεμβαίνει η Τίτα, θέλοντας να κάνει σαφέστερο το γιατί ενδιαφέρονται οι γυναίκες για την αστυνομική λογοτεχνία. «Από την εποχή του Ομήρου η λογοτεχνία είναι σύγκρουση δυνάμεων και η σύγκρουση έχει γοητεία. Εδώ, τη μοναχική ηδονή του διαβάσματος τη μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους». Δεν λείπουν όμως και οι... παράπλευρες απολαύσεις: «Περνάμε καλά. Πίνουμε και τα κρασάκια μας» λέει η Αναστασία, ενώ ο καθένας παίζει και ρόλο του «βαρόμετρου» στον τομέα όπου είναι ειδικότερος- λ.χ. η Κωνσταντίνα η οποία δεν χάνει ταινία, είναι ο σύμβουλος όσων πηγαίνουν λιγότερο συχνά σινεμά.
Η Ελλάδα, αντίθετα με τις αγγλοσαξονικές χώρες, διαθέτει μικρή παράδοση στις λέσχες ανάγνωσης.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια ιδρύονται συνεχώς καινούργιες
Αυξάνονται οι λέσχες
Στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες λέσχες ανάγνωσης Μόνο στην ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (www. ekebi.gr) καταγράφονται 170 Στην Αττική λειτουργούν πάνω από εξήντα Από τις πιο δραστήριες περιοχές είναι ο Νομός Μαγνησίας με 12 λέσχες Στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης οργανώνεται πανελλήνια συνάντηση λεσχών ανάγνωσης
Συντονισμός μέσω e-mail
Σιμενόν, Καμιλέρι, Ρέντελ, Ιζό, Χάισμιθ, Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, Ράνκιν, Π.Ντ. Τζέιμς, Χάμετ, Ντόνα Λεόν είναι μερικοί από τους συγγραφείς που έχουν διαβάσει και συζητήσει.
Για την επόμενη φορά αποφάσισαν δια βοής να μιλήσουν για το «Κάσκο» του Σέργιου Γκάκα και ένα βιβλίο του Πέτρου Μαρτινίδη. Επειδή δεν αποφασίστηκε ποιο, ο τίτλος θα σταλεί μέσω e-mail από τον συντονιστή. Με τον ίδιο τρόπο θα λάβουν όλα τα μέλη, το προηγούμενο της συνάντησης βράδυ, τις μακροσκελείς, υποδειγματικές σημειώσεις του Αντώνη Γκόλτσου για τα βιβλία που θα συζητηθούν. Κάθε φορά συμβαίνει αυτό και το να διαβάζουν όλοι αυτές τις σημειώσεις είναι «μια από τις ωραιότερες απολαύσεις της λέσχης». Ποιος είπε ότι το Ίντερνετ είναι ασύμβατο με τη ζωντανή επαφή?

Του Μανώλη Πιμπλή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 10 Μαρτίου 2009(ΤΑ ΝΕΑ)
Υ.Γ:Το έλαβα από τη Ντίνα Ευαγγέλου και το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον

Monday, March 9, 2009

"Έφυγε" ο Χρήστος Παπουτσάκης


Έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο, έφυγε τη Δευτέρα από τη ζωή ο εκδότης Χρήστος Παπουτσάκης. Άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες. Ιδρυτής της μακροβιότερης πολιτικής και πολιτιστικής επιθεώρησης του περιοδικού "Αντί" συνελήφθη στη διάρκεια της χούντας, και το περιοδικό κατασχέθηκε ήδη από το πρώτο τεύχος. Επανέκδωσε το περιοδικό μετά τη μεταπολίτευση και το έκλεισε το 2008. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει στο Α΄ Νεκροταφείο από τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων την Παρασκευή 13 Μαρτίου στις 2 μ.μ. Η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο της Αγίας Φωτεινής στη Χαλέπα Χανίων το Σάββατο 14 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι.
Ο Χρήστος Παπουτσάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1934, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Η εκτέλεση του πατέρα του, Γ. Παπουτσάκη, αξιωματικού του ελληνικού στρατού, από παρακρατικούς, το 1947, και οι διωγμοί των μεγαλύτερων αδελφών του, οδήγησαν στην υποχρεωτική εγκατάσταση της οικογένειας στην Αθήνα.
Ενεργός πολιτικά στις γραμμές του αριστερού φοιτητικού κινήματος, ο Χρήστος Παπουτσάκης σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ και στο πλαίσιο εκπόνησης της διπλωματικής του εργασίας για τους παραδοσιακούς οικισμούς στην περιοχή των Σφακίων, εντόπισε σε σπηλιά του Ασφένδου βραχογραφίες που καταγράφονται ως το αρχαιότερο τεκμήριο κατοίκησης στην Κρήτη.
Ταλαντούχος αρχιτέκτονας εργάστηκε στο γραφείο Δοξιάδη, μετείχε σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και πραγματοποίησε σημαντικές μελέτες, ενώ στη διάρκεια της δικτατορίας μετέτρεψε το γραφείο του σε φυτώριο νέων αρχιτεκτόνων αλλά και χώρο συνάντησης και προβληματισμού.
Από το χώρο αυτό, το 1972, κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του περιοδικού ΑΝΤΙ με το οποίο ο Χρήστος Παπουτσάκης συνέδεσε τη ζωή του για περισσότερα από 35 χρόνια. Αν το πρώτο εκείνο τεύχος του στοίχισε τη σύλληψη και το βασανισμό του στο ΕΑΤ/ΕΣΑ, η επανέκδοση του περιοδικού, το Σεπτέμβριο του 1974, οδήγησε στη δημιουργία ενός δεκαπενθήμερου ανεξάρτητου πολιτικού βήματος της Αριστεράς.
Έως το τελευταίο «αντί-ο» τον Απρίλιο του 2008, το ΑΝΤΙ, στα 919 τεύχη του, οργάνωσε με όρους πολιτικούς την παρέμβασή του στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα και στον πολιτισμό, άσκησε αξιόπιστα την κριτική του και έφερε στο προσκήνιο σημαντικά ζητήματα που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία.
Κυβέρνηση και κόμματα εξήραν την προσφορά του Χρήστου Παπουτσάκη και εξέφρασαν τα συλλυπητήρια τους στους οικείους του.
"Ο Χρήστος Παπουτσάκης με τη ζωή και το έργο του προσέφερε στη μαχόμενη δημοσιογραφία. Σε δύσκολους καιρούς τόλμησε την έκδοση του «Αντί» και ύψωσε στεντόρεια τη φωνή του. Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες διατύπωνε τις απόψεις του μέσα από τις στήλες του «Αντί», με τη ξεχωριστή ματιά που διέθετε, ανεξάρτητα εάν συμφωνούσαν ή διαφωνούσαν κάποιοι με αυτές τις απόψεις. Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείους του", τόνισε σε δήλωσή του, ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας
"Ο Χρήστος Παπουτσάκης, ο δικός μας, ο αγαπημένος μας Χρήστος δεν είναι πια κοντά μας. ΑΝΤΙπαλος του πολιτικού αυταρχισμού, ΑΝΤΙθετος στην πολιτική φτήνια, ΑΝΤΙρρησίας απέναντι στην οκνηρή Αριστερά. Ο Χρήστος ΑΝΤΙστάθηκε στους δικτάτορες αλλά και στον μικρόψυχο καθημερινό φασισμό. Γι αυτό το αγαπήσαμε και γι αυτό δεν θα τον ξεχάσουμε", αναφέρεται σε ανακοίνωση του Συνασπισμού.
ΠΗΓΕΣ: ΑΠΕ/ΜΠΕ(ΕΡΤ on line)

Tuesday, March 3, 2009

Θεσσαλονίκη- Οι γυναίκες άνω των 55 ετών είναι οι πιο φανατικές αναγνώστριες βιβλίων, σύμφωνα με έρευνα του Συνδέσμου Εκδοτών Βορείου Ελλάδος


Οι γυναίκες ηλικίας 56 ετών και άνω είναι οι πιο φανατικές αναγνώστριες βιβλίων. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Συνδέσμου Εκδοτών Βορείου Ελλάδος.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε (για δεύτερη συνεχή χρονιά) τον περασμένο Μάιο σε δείγμα 915 επισκεπτών του Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης και από αυτούς το 80,9% ήταν κάτοικοι Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 47,1 % των ερωτώμενων δήλωσε ότι διάβασε 1 έως 5 βιβλία τον τελευταίο χρόνο, το 24,2% ότι διάβασε 6 έως 10 βιβλία, ενώ το 28,7% ότι διάβασε περισσότερα από 11 βιβλία. Από τους τελευταίους οι πιο φανατικοί αναγνώστες ήταν οι γυναίκες, το 31,2% των οποίων διάβασε περισσότερα από 11 βιβλία, (το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών ήταν 25,6%).
Στην ηλικιακή κατανομή του δείγματος τα «πρωτεία» στο διάβασμα φαίνεται να έχουν οι αναγνώστες ηλικίας από 56 ετών και πάνω, οι οποίοι σε ποσοστό 31,8% διάβασαν περισσότερα από 20 βιβλία κατά τον περασμένο χρόνο. Το αντίστοιχο ποσοστό των νέων 18-35 ετών είναι μόλις 13,6% και των αναγνωστών ηλικίας 36-55 ετών 20,7%. Βέβαια, και στις τρεις κατηγορίες το ποσοστό όσων διαβάζουν 1 έως 5 βιβλία δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο: 49,3% για τους 18-35, 41,5% για τους 36-55 και 40,9% για τους 56 και άνω.
Επίσης, από την έρευνα προέκυψε ότι οι αναγνώστες ηλικίας 18-35 ετών διαβάζουν περισσότερο ξένη λογοτεχνία (σε ποσοστό 60,3%), ενώ οι ηλικιακές ομάδες 36-55 και 56+ δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την ελληνική λογοτεχνία (σε ποσοστό 57,1% και 44,4%, αντίστοιχα).
Τα μεγαλύτερα ποσοστά των προτιμήσεων, συνολικά, συγκεντρώνει η ξένη λογοτεχνία (55,7%) και η ελληνική λογοτεχνία (52,4%), ενώ ακολουθούν με σειρά προτίμησης η Ψυχολογία (23,2%), η ιστορία και οι βιογραφίες (22,9%), τα κοινωνικοπολιτικά θέματα (20,5%), η τέχνη και τα λευκώματα (12,8%) και τα θέματα για την αρχαία Ελλάδα (7,2%). Πρέπει να σημειωθεί ότι στην αντίστοιχη περσινή έρευνα το ενδιαφέρον για την ελληνική λογοτεχνία ήταν μεγαλύτερο από ό,τι για την ξένη. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Εκδοτών Βορείου Ελλάδος, Χαράλαμπο Μπαρμπουνάκη, η μείωση του ενδιαφέροντος για τους Έλληνες συγγραφείς οφείλεται στην έλλειψη μπεστ σέλερ κατά το 2008.
Την ελληνική λογοτεχνία φαίνεται να προτιμούν περισσότερο οι γυναίκες (σε ποσοστό 64%), ενώ αρκετά μεγάλο είναι το ενδιαφέρον του γυναικείου κοινού και για την ξένη λογοτεχνία (63,5%) και την ψυχολογία (29,6%). Αντίθετα οι άνδρες διαβάζουν περισσότερο ξένη λογοτεχνία (43,4%) και ιστορία/ βιογραφίες (39,5%).
«Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνήσουμε το αύριο του ελληνικού βιβλίου και να βελτιώσουμε την παραγωγή και τη διακίνηση του βιβλίου», εξήγησε κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας ο πρόεδρος του ΣΕΚΒΕ

αναδημοσίευση από τηλεγράφημα ΑΠΕ-ΜΠE

"Η ΕΝΔΟΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙ-ΦΩΤΙΑ"


Αναχώρηση Ι
Στις παρυφές του χωριού κυλούσαν τα ποτάμια και αλυχτούσαν τα σκυλιά, πληθαίνανε οι ίσκιοι, σφίγγανε τις λαβές των μαχαιριών.
Το είχαν πει οι γεροντότεροι πως όλα θα γίνουν νύχτα του Γενάρη φεγγαρόφωτη, τότε το κρύο δεν συμπονά τα τρυφερά χέρια και το φως του φεγγαριού γυμνώνει τις πίκρες.
Οι χωριανοί στα μονοπάτια κρύβανε την ανάσα τους στις φούχτες τους και κοίταζαν ως εκεί που μαύρο σκοτάδι μόνο. Κακότυχοι όσοι δεν ήρθαν, ψιθύριζαν αυτοί που πίσω τους άφησαν ζεστό κορμί, φιλήδονο, έτοιμο να γευτεί τις θωπείες των αιώνων. αφρισμένο ποτάμι να ξεχειλίζει, αψηφώντας νουθεσίες και απαγορεύσεις, γιατί το κορμί, το κάθε κορμί, έχει άλλα μέτρα για να νικά τον χρόνο και να δίνει νόημα στις ανατολές που έφυγαν κι εκείνες που θα έρθουν.
Γιώργος Καλιεντζίδης
από την ποιητική σύνθεση
"Η ένδοξη αναχώρηση
του Αϊ-Φωτιά",ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ,2008
αναδημοσίευση από το ιστολόγιο "Ενα λιβάδι στην ομίχλη που ονειρεύεται"
*
Ο Γιώργος Καλιεντζίδης γεννήθηκε το 1960. Εργάζεται σαν δημοσιογράφος στον 9.58 FM της ΕΡΤ 3. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Μικρές σιωπές", 1981, "Ανεμόεσσα", 1986, "Εσωτερική έφοδος", 1989, "Το άλλοθι", 1994. Επιμελήθηκε την έκδοση σε Cd "Ποιητές αυτοανθολογούμενοι", το 1997, σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης και τον 9.58 FM.
Την Παρασκευή 13 Μαρτίου,
στο βιβλιοπωλείο "ΒΙΒΛΙΟρυθμός,στις 8 μ.μ
παρουσιάζουν την ποιητική συλλογή του
"Η ένδοξη αναχώρηση του Αι-Φωτιά" οι:
Χρίστος Τσολάκης,Ομότιμος Καθηγητής του Α.Π.Θ
Ηλίας Κουτσούκος,συγγραφέας-δημοσιογράφος
Συντονίζει η Βάνα Χαραλαμπίδου,δημοσιογράφος