Τα σακατεμένα και τα μοναχικά, μ’ αρέσουν: τα ποιήματα-κοπρίτες που περπατούν κουτσαίνοντας στις σκοτεινές άκρες των λεωφόρων: αυτά που τ’ αγνοούν οι κριτικοί κι οι εκπαιδευτικοί του Μωραΐτη· που τα χτυπούν συχνά οι μεθυσμένοι οδηγοί και τα αφήνουν αβοήθητα στο δρόμο. Και τα ποιήματα-παιδάκια, όμως αγαπώ· αυτά που ενώ δεν έχουν μάθει ακόμη την αλφάβητο, μπορούν εντούτοις, με δυο λέξεις τους, να σου κολλήσουν την ψυχή στον τοίχο.
Μ’ αρέσουν, πάλι, τα απελπισμένα κι όμως χαμογελαστά: τα ποιήματα-συνένοχοι· εκείνα που σου κλείνουνε με νόημα το μάτι. Που δεν σου πιάνουν την κουβέντα, δεν σ’ απασχολούν μα συνεχίζουνε το δρόμο τους αδιάφορα: τα ποιήματα-«δεν πρόκειται να σου ζητήσω τίποτε»· αυτά που χαιρετούν μόνο και φεύγουν, όπως μ’ αρέσουνε και τ’ άλλα, τα χαρούμενα, που προτιμούνε τα παιχνίδια απ’ το μάθημα καθώς και τα ποιήματα-παππούδες, γιατί ενώ γνωρίζουνε καλά το μάταιο της ζωής εντούτοις θέλουν να το ζήσουν.
[…]"
Απόσπασμα από το κείμενο “Τα ποιήματα στο δρόμο”,Νίκος Χουλιαράς
περ. Η Λέξη, αρ. 147, Σεπτέμβρης-Οκτώβρης 1998
*Ηλία Κουτσούκο,σε ευχαριστώ για την ανάσα..
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
(Απόσπασμα από την εκπομπή "Αλιείς Μαργαριταριών" του 102fm της ΕΡΤ3)
12 comments:
Είναι εξαιρετικά εύστοχο, λιτό, ευθύ, με μοναδική διαύγεια στα νοήματα, και εν τέλει άκρως ποιητικό το κείμενο του Χουλιαρά.
Και επειδή νομίζω πως αξίζει ολόκληρο, όπως επίσης και ο τρόπος που το διάβασε ο Κουτσούκος σήμερα το πρωί στην εκπομπή, παίρνω την πρωτοβουλία και το προσθέτω ως ηχητικό απόσπασμα στο ποστ.
(Συγνώμη για τα λίγα ηχητικά χιονάκια αλλά εκείνη την ώρα αναγκαστικά ακούω με ακουστικά κινούμενος.)
Νάσο έπραξες εξαίρετα,αληθινή ανάσα στη μίζερη καθημερινότητα
Λένα, χίλια ευχαριστώ για το κείμενο αυτό. Πήρα το θάρρος και το πρόσθεσα ως βασική σελίδα στο από δω και πέρα κεντρικό μου ιστολόγιο, που σε λίγο καιρό θα γίνει ο «μπούσουλας» για όλη την υπόλοιπη δουλειά η οποία πλαισιώνει την ανθολογία στο Translatum.
Να μου φιλήσεις τον Ηλία μόλις τον δεις και να του πεις ότι τον ευχαριστούμε πολύ. Έχεις δίκιο. Είναι αληθινή ανάσα τόσο το κείμενο όσο και η ανάγνωσή του. :-)
Ξέρεις τί λέει ο Ηλίας,Βίκη.
"Αθλιοι όσοι πιστεύουν πως στο λογοτεχνικό έργο υπάρχει ιδιοκτησία".
Αυτά τα κείμενα ανήκουν σε όλους ακριβώς γιατί ερεθίζουν την ανθρωπιά και αφυπνίζουν την ευαισθησία μας.Εσύ ούτως ή άλλως κάνεις κάτι τόσο σημαντικό που νομίζω πως θα'πρεπε νάναι μπούσουλας για πολλούς πνευματικούς ανθρώπους.
Τα φιλιά και την αγάπη μας
Με προκαλείς τώρα να πω ότι καλά τα λέει ο Ηλίας, αλλά ποιος τον ακούει;
Η πείρα μου στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, αυτόν ντε των πνευματικών ανθρώπων, δυστυχώς μου λέει ότι οι πραγματικά πνευματικοί άνθρωποι είναι ελάχιστοι (άλλο τι λένε) και ότι σπάνια έχουν τη δύναμη ή το θάρρος να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων που επιβάλλει η ιδιότητά τους.
Κοντολογίς, έχουμε να κάνουμε με πολύ περισσότερους αθλίους απ' όσους υπολόγισε ο μακαρίτης ο συνονόματός μου ο Ουγκό. Ο Ηλίας ο Κουτσούκος το ξέρει αυτό πολύ καλύτερα από μένα γι' αυτό και λέει αυτό που ανέφερες και πολλά άλλα χειρότερα συχνά πυκνά.
Πώς περιμένουμε να αποκτήσουμε πολλούς αναγνώστες όταν οι συγγραφείς μας δεν είναι βαθιά σκεπτόμενοι άνθρωποι και δεν κάνουν τίποτα για να κρύψουν τη στενομυαλιά τους.
Φωνάζω χρόνια ότι η χώρα χρειάζεται περισσότερους αναγνώστες και λιγότερους συγγραφείς, αλλά μάλλον μόνη μου τα λέω και μόνη μου τ' ακούω. Και ξέρεις γιατί; Επειδή οι συγγραφείς μας θεωρούν ότι ο αναγνώστης τούς χρωστάει και δεν μπαίνουν στον κόπο να διαβάσουν οι ίδιοι ή κι αν κάποτε το έκαναν τώρα το αποφεύγουν και προτιμούν να δρέπουν τη δόξα που θεωρούν ότι τους οφείλουμε λόγω του μεγαλείου τους. Λέμε τώρα...
Εχεις πει απίστευτα σε δέκα γραμμές.Εγώ θα προσθέσω κάτι επιπλέον που το είπα και στην τελευταία λέσχη ανάγνωσης.Γιατί τόσο εκκωφαντική σιωπή από τη διανόηση?Πέρα από το έργο..Γιατί είναι τόοοοσο δύσκολο να κάνουν ότι ο Μήτσος Κασόλας όλοι όσοι εμείς διαβάζουμε κι αγαπάμε?
Γιατί δεν έχουν τα κότσια και είναι κατά τον ένα ή άλλο τρόπο άθλιοι καταπώς τους λέει ο Ηλίας ή... άντε να μην πω τώρα πώς τους λέω εγώ. :-)
Και γιατί, όπως σου είπα νωρίτερα, πιστεύουν ότι άπαξ και γράφουν, τους το οφείλουμε να τους αγαπάμε και να τους σεβόμαστε. Κούνια που τους κούναγε...
It is uncommonly leading to accept for proper caution of all your precious stones pieces so that they mould for the purpose a lifetime. There are diverse approaches and ways to clean weird types of jewels be it gold, grey, pearls, diamond or semiprecious stone stones. Outlined in this world are the heterogeneous ways sooner than which you can walk off carefulness of your accessories and keep them flickering and novel always.
It is altogether prominent to match gentlemanly custody of all your jewellery pieces so that they pattern for the purpose a lifetime. There are diverse approaches and ways to decontaminated distinct types of jewels be it gold, silver, pearls, diamond or nonpareil stones. Outlined under the sun are the individual ways by which you can induce care of your accessories and maintain them flickering and redone always.
[url=http://blackfriday2010.spruz.com/]Black Friday 2010[/url]
To be a adroit benign being is to be enduring a amiable of openness to the mankind, an cleverness to trusteeship uncertain things beyond your own restrain, that can lead you to be shattered in unequivocally extreme circumstances for which you were not to blame. That says something exceedingly outstanding with the get of the principled autobiography: that it is based on a conviction in the unpredictable and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a shop than like a sparkler, something fairly feeble, but whose acutely precise attractiveness is inseparable from that fragility.
Advice in old age is foolish; for what can be more absurd than to increase our provisions for the road the nearer we approach to our journey's end.
[url=http://accutro5607.wordpress.com/2010/10/11/bulova-accutron-spaceview-50th-anniversary-limited-edition/]Watches[/url]
Watches
Post a Comment