"Αντίο" στην Εύη..

Καμμιά φορά η αναζήτηση στο διαδίκτυο κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις.Σε μέγεθος σοκ.Μιλάμε με ανθρώπους στα τηλέφωνα και στην ουσία τους "χάνουμε" διότι τους θεωρούμε δεδομένους.Επειτα δεν επικοινωνούμε πια,πιστεύοντας πως θα είναι πάντα εκεί..Η Εύη ήταν η συγκάτοικός μου στο πρόγραμμα Ariane 1998-2000 "Du conte populaire a l'identite culturelle" που φιλοξενήθηκε στη Γαλλία.
Ηταν ένας άνθρωπος πηγιαίος,με ταμπεραμέντο μεσογειακό και ισχυρή προσωπικότητα.Μου είχε εξηγήσει από την πρώτη στιγμή πως τα προβλήματα τα αντιμετώπιζε με αισιοδοξία και δύναμη.Το "τέλος" ήταν μία λέξη που δεν περιείχε το λεξιλόγιό της.Σχεδίαζε για την Κέρκυρα που λάτρευε το σπουδαίο όραμα για την ανασυγκρότηση της δημόσιας βιβλιοθήκης της.Οταν έγινε διευθύντρια,την ξανάστησε από την αρχή..Κυριολεκτικά.

"Η Ευαγγελία-Μαρία (Εύη) Λάσκαρη κατά τη διάρκεια της ζωής της υπηρέτησε με ειλικρίνεια, συνέπεια και ανιδιοτέλεια τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες στην Ελλάδα. Για την Εύη οι βιβλιοθήκες έπρεπε να είναι σύγχρονες, ανοιχτές σε όλους και να ικανοποιούν τις αυξανόμενες ανάγκες των χρηστών δημιουργώντας ταυτόχρονα νέους αναγνώστες.
Η Εύη Λάσκαρη ήταν μια σπάνια προσωπικότητα με αυστηρή βιβλιοφιλική συνείδηση αλλά και επιστημονικά ερείσματα καθώς και ερευνητικές αναζητήσεις, τις οποίες δυστυχώς δεν πρόλαβε να συνεχίσει. Έδωσε πνοή και συνέβαλλε καθοριστικά στη σημερινή μορφή της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Κέρκυρας, στην οποία αφιέρωσε το χρόνο και τις προσπάθειές της.
Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Κέρκυρας αποτελεί κληρονομιά για όλους, ιδίως για όσους διαχειριζόμαστε το παρόν και το μέλλον των υπηρεσιών πληροφόρησης. Για τον λόγο αυτό, όχι ύστατη αλλά διαρκής είναι η αναγνώριση που απευθύνουμε στην Εύη, η οποία ταξίδεψε στις βιβλιοθήκες του ουρανού.
Χριστίνα Μπάνου
Λέκτορας
Τμήμα Αρχειονομίας-Βιβλιοθηκονομίας
Ιόνιο Πανεπιστήμιο
Η Ελληνική Βιβλιοθηκονομική κοινότητα εκφράζει τη λύπη της και τιμά τη μνήμη της Εύης Λάσκαρη που υπηρέτησε το λειτούργημα του βιβλιοθηκονόμου με συνέπεια και αφοσίωση για δεκαετίες."

Ετσι την αποχαιρέτησαν οι συνάδελφοί της.Εγώ,με πολλή συγκίνηση-όσες φορές κι αν ανατρέξω στην προηγούμενη δεκαετία και τις μέρες στο γαλλικό νότο-θα θυμάμαι πως συνάντησα έναν άνθρωπο που τίμησε το νησί του και την επιστήμη μας.Μια γυναίκα που μάλωνε με τους Γάλλους υπεύθυνους του προγράμματος όταν στον ξενώνα διαπίστωνε "pas de chauffage,pas des facilites",χωρίς να τους χαρίζεται. Εναν άνθρωπο που αυτοχαρακτηριζόταν ως "δύσκολος" (και μακάριζε την τύχη που της "έστειλε στο διπλανό κρεβάτι ένα ακόμη πιο δύστροπο στοιχείο,που -έλεος!-διάβαζε ποίηση τις νύχτες,με το φωτάκι κάτω από την κουβέρτα",σύμφωνα με τα λόγια της).Ετσι κολλήσαμε τότε με την Εύη.Ψάχνοντας τα κοινά στοιχεία των λαών της Ευρώπης στους θρύλους και τα παραμύθια, με την αγωνία να σκιαγραφήσουμε την κοινή πολιτιστική ταυτότητα.Εκείνη να σκαρφαλώνει σε λυκοποριές με τα λυκάκια κι εγώ στις ανοιχτές θάλασσες να ταξιδεύω με τη γοργόνα μου.Με εικόνες από παγωμένα βράδια σιμά στην "creche",περιπάτους με τη συντροφιά του mistral και καλοκαιριάτικες μυρωδιές της Toulon.Ετσι θα την κρατάω εντός μου.Σα να μην έφυγε ποτέ.Με την αυταπάτη πως-όταν πάω στην Κέρκυρα-θα είναι εκεί..Στην αναδιαμορφωμένη Δημόσια Βιβλιοθήκη,το όνειρό της..

Ο άγνωστος Μπελογιάννης αποκαλύπτεται

">Η σχεδόν ταυτόχρονη έκδοση των δύο έργων του φέρνει στο προσκήνιο τη συγγραφική δράση του αγωνιστή της Αριστεράς

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΖΕΛΗ | Τρίτη 30 Μαρτίου 2010(to vima-on line)

Μια άλλη πτυχή του Νίκου Μπελογιάννη παρουσιάζεται σήμερα, ημέρα της επετείου της εκτέλεσής του την Κυριακή 30 Μαρτίου του 1952, στις 4.10 το πρωί, με τουφεκισμό στο στρατόπεδο στου Γουδή. Πενήντα οκτώ χρόνια μετά, οι εκδόσεις Αγρα φέρνουν στο προσκήνιο τη συγγραφική δραστηριότητά του, με τα δύο έργα του, «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» και το «Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», να κυκλοφορούν σχεδόν ταυτόχρονα. Το πρώτο, γραμμένο στις φυλακές της Ακροναυπλίας το 1940, δίνει μια πανοπτική εικόνα της ιστορίας του δημόσιου δανεισμού της χώρας. «Η έκδοσή του στις παρούσες συνθήκες, όπου η φρικαλέα προοπτική της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας αποτελεί καθημερινό θέμα στα Μέσα, αποκτά εκ των πραγμάτων μια επικαιρότηταη οποία προκαλεί μοιραία συνειρμούς, παρωθώντας σε παραλληλισμούς ανάμεσα στις περιπέτειες του τότε και στα πάθη τού σήμερα» σημειώνει ο κ. Γιάννης Αντωνίου, ο οποίος υπογράφει και την εισαγωγή του βιβλίου.
Η ενδιαφέρουσα εκδοτική ιστορία του βιβλίου περιλαμβάνει τρία χειρόγραφα, του 1940, του 1945 και του 1946 αντιστοίχως, με κάποιες διαφορές μεταξύ τους. Η ύπαρξη του έργου ήταν γνωστή χάρη στην τελευταία επιστολή του Μπελογιάννη από την απομόνωση, όπου σημειώνει ότι ο ίδιος είχε υποβάλει, το 1945, ένα αντίγραφο στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» προς έκδο ση. «Επειδή περιείχε απόψεις που δεν συντάσσονταν με τη γραμμή του ΚΚΕ, το χειρόγραφο “θάφτηκε”, η έκδοση δεν έγινε ποτέ και ο πατέρας μου πέθανε με την πικρία» λέει ο γιος του Μπελογιάννη.
Τ ο 1998 η Σύγχρονη Εποχή ανασύρει το χειρόγραφο από τα αρχεία του ΚΚΕ και το τυπώνει για τα ογδοντάχρονα του ΚΚΕ, «καπηλευόμενη τη μνήμη του νεκρού» συνεχίζει.
Οταν, το 2006, ο μεταλλειολόγος κ. Αλέκος Κωνσταντόπουλος , στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν τα άλλα δύο χειρόγραφα, γνωστοποιεί την ύπαρξή τους στον Νίκο Μπελογιάννη τον νεότερο, «η ανάκτηση των χειρογράφων και η έκδοσή τους επιτέλους ήταν ανακούφιση για τη μητέρα μου και εμένα» εξομολογείται ο ίδιος.
Το «Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας» το έγραψε ο Μπελογιάννης όντας έγκλειστος, στην απομόνωση, χωρίς βιβλία, χωρίς χαρτί σχεδόν, «για να δουν πως είμαστε και γραμματισμένοι άνθρωποι». Η συγγραφή του διήρκεσε περίπου δύο χρόνια.
Τα χειρόγραφα έβγαζε κρυφά από τη φυλακή ο θεατρικός κριτικός Στάθης Δρομάζος. Πρωτοεκδόθηκαν, με έξοδα της μητέρας του Μπελογιάννη και με το ψευδώνυμο Μ. Κουλουριώτης, το 1952. Ακολούθησε έκδοση στη Ρουμανία το 1953, με πρόλογο του Νίκου Ζαχαριάδη, και εκδόσεις στην Ελλάδα το 1976 και, με τη φροντίδα της Ελλης Παππά, το 1983.
Το έργο, το οποίο έμεινε ανολοκλήρωτο, γράφτηκε επειδή ο Μπελογιάννης «διεπίστωσε ότι έλειπε μια μαρξιστική ιστορία για τους όρους διαμόρφωσης του νεοελληνικού έθνους» επισημαίνει η Χριστίνα Ντουνιά. Μπορεί σήμερα να ελέγχεται για την επιστημονική του επάρκεια, αποτελεί όμως τεκμήριο μιας εποχής και μιας πολιτικής «διαφωτισμού» της Αριστεράς.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Νίκος Μπελογιάννης, «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».
Εισαγωγή Γιάννης Αντωνίου, πρόλογος Νίκος Μπελογιάννης. Εκδόσεις Αγρα, 2010, σελ.
423,
Νίκος Μπελογιάννης, «Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας». Εισαγωγές Χριστίνα Ντουνιά, Ελλη Παππά. Εκδόσεις Αγρα, 2009, σελ. 248
Ελλη Παππά, «Ο Λένιν χωρίς λογοκρισία και εκτός μαυσωλείου». Πρόλογος Νίκος Μπελογιάννης.
Εκδόσεις Αγρα, 2010, σελ. 232
Τα βιβλία θα παρουσιαστούν στη Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5) σήμερα στις 12.30. Θα μιλήσουν ο ιστορικός Γιάννης Αντωνίου, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Χριστίνα Ντουνιά και ο γιος του Νίκου Μπελογιάννη.

'Τα ποιήματα στο δρόμο"

"..Μ’ αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ’ τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια -όχι αυτά που κρέμονται στα δέντρα της γιορτής, στη θαλπωρή των δωματίων, αλλά εκείνα που τονίζουνε την ερημία των σφαχτών στις μωβ βιτρίνες των συνοικιακών κρεοπωλείων.

Τα σακατεμένα και τα μοναχικά, μ’ αρέσουν: τα ποιήματα-κοπρίτες που περπατούν κουτσαίνοντας στις σκοτεινές άκρες των λεωφόρων: αυτά που τ’ αγνοούν οι κριτικοί κι οι εκπαιδευτικοί του Μωραΐτη· που τα χτυπούν συχνά οι μεθυσμένοι οδηγοί και τα αφήνουν αβοήθητα στο δρόμο. Και τα ποιήματα-παιδάκια, όμως αγαπώ· αυτά που ενώ δεν έχουν μάθει ακόμη την αλφάβητο, μπορούν εντούτοις, με δυο λέξεις τους, να σου κολλήσουν την ψυχή στον τοίχο.

Μ’ αρέσουν, πάλι, τα απελπισμένα κι όμως χαμογελαστά: τα ποιήματα-συνένοχοι· εκείνα που σου κλείνουνε με νόημα το μάτι. Που δεν σου πιάνουν την κουβέντα, δεν σ’ απασχολούν μα συνεχίζουνε το δρόμο τους αδιάφορα: τα ποιήματα-«δεν πρόκειται να σου ζητήσω τίποτε»· αυτά που χαιρετούν μόνο και φεύγουν, όπως μ’ αρέσουνε και τ’ άλλα, τα χαρούμενα, που προτιμούνε τα παιχνίδια απ’ το μάθημα καθώς και τα ποιήματα-παππούδες, γιατί ενώ γνωρίζουνε καλά το μάταιο της ζωής εντούτοις θέλουν να το ζήσουν.
[…]"
Απόσπασμα από το κείμενο “Τα ποιήματα στο δρόμο”,Νίκος Χουλιαράς
περ. Η Λέξη, αρ. 147, Σεπτέμβρης-Οκτώβρης 1998

*Ηλία Κουτσούκο,σε ευχαριστώ για την ανάσα..

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

(Απόσπασμα από την εκπομπή "Αλιείς Μαργαριταριών" του 102fm της ΕΡΤ3)

"Βιβλιοθήκες σε τέσσερα πόδια"

Με τις ευρωπαϊκές συγχρηματοδοτήσεις αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία οι κινητές βιβλιοθήκες, πρακτική που αποτελεί συνήθη μέθοδο παγκοσμίως, εδώ και πολλά χρόνια. Αγοράστηκαν ειδικά οχήματα, δημιουργήθηκαν συλλογές, προσλήφθηκαν εργαζόμενοι (βιβλιοθηκονόμοι και οδηγοί) με συμβάσεις - πολλοί είναι ακόμη συμβασιούχοι - και το βιβλίο άρχισε να ταξιδεύει τους κακοτράχαλους ελληνικούς δρόμους και να συναντά τις απομονωμένες εσχατιές της ελληνικής επικράτειας...
Παράλληλα το έργο αυτό διαφημίστηκε, παρουσιάστηκε, εγκαινιάστηκε (πολλές φορές), συζητήθηκε σε ημερίδες και συνέδρια. Έπειτα απαξιώθηκε, συρρυκνώθηκε, παρήκμασε ως όραμα και προοπτική.
Πριν αρχίσουν οι Έλληνες υπουργοί να εγκαινιάζουν συνοδεία δημοσιογράφων το πρωτοποριακό έργο του εκπαιδευτικού τους οραματισμού σε κάποιες άλλες - "υπανάπτυκτες"- χώρες άρχιζε κάτι παρόμοιο, το οποίο ακόμη λειτουργεί και αποδίδει:
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Κένυας σχεδίασε και άρχισε να υλοποιεί το εν λόγω πρόγραμμα το 1996. Το σύνηθες μεταφορικό μέσο της περιοχής – απόλυτα εξοικειωμένο με τις εδαφικές, κλιματικές και κοινωνικές συνθήκες – είναι οι καμήλες. Έτσι αρχικά τρία και στη συνέχεια έξη ζώα άρχισαν να μεταφέρουν βιβλία με το σχηματισμό καραβανιού στη λιγότερο ανεπτυγμένη βορειοανατολική επαρχία προσεγγίζοντας το target group των σχολείων και των καταυλισμών με μετανάστες. Στην πολιτική της οικοδόμησης υποδομών ανάπτυξης οι «βιβλιοθήκες» θεωρήθηκαν και θεωρούνται σε αυτή την αφρικανική χώρα απαραίτητη προϋπόθεση.

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο "Βιβλιοθηκάριος",ανάρτηση από το Γιώργο Κατσαμάκη

Το αναδημοσιεύω διότι πρόσφατα διάβασα πως το πρόγραμμα συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία υποβοηθώντας μάλιστα σε δύσκολες συνθήκες ακόμη και την σχολική εκπαίδευση.Αυτό σημαίνει πως σε κάποιες περιπτώσεις-κυρίως σε απομακρυσμένα χωριά-οι καμήλες μεταφέρουν βιβλία σε βοσκόπουλα τα οποία δεν θα είχαν διαφορετικά την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τη γνώση.

Ο «λουφές» της πατρίδας

">

Μετά τη μάχη των Δερβενακίων ο Νικηταράς επέστρεψε στο σημείο συνάντησης των οπλαρχηγών τελευταίος, όταν ήδη οι υπόλοιποι είχαν κάνει το πλιάτσικο των λαφύρων. Τον πλησίασε λοιπόν ένας από αυτούς τείνοντάς του ένα σπαθί με χρυσοποίκιλτη λαβή λέγοντάς του :
«-Καπετάνιε,πάρε κι εσύ το λουφέ σου..»
Ο Νικηταράς έπιασε το σπαθί,κοίταξε τα στολίδια του και το πέταξε μπροστά του. Είπε:
«-Αυτός είναι ο λουφές της πατρίδας..»
Αμέσως ένας-ένας άρχισαν να αφήνουν χάμω τα λάφυρα σχηματίζοντας ένα σωρό ,το πρώτο ταμείο του έθνους.
Από τότε έχει να πάρει η πατρίδα λουφέ..

"μας αφορά"

Αγαπητοί,
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για την Πρωτοβουλία της Genesis Pharma που σε συνεργασία με το Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό Euroscience ξεκίνησε το Πρόγραμμα αξιοποίησης μεταχειρισμένων υπολογιστών και βιβλίων «ΑΣΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ»!
Βασικός στόχος της πρωτοβουλίας είναι η ενίσχυση σχολείων ακριτικών περιοχών της χώρας μας με μεταχειρισμένους αλλά λειτουργικούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Σε αυτό το σημείο είναι που χρειαζόμαστε την πολύτιμη βοήθειά σας!
Θέλουμε το πρόγραμμα να γίνει γνωστό και να κινητοποιήσουμε όσους περισσότερους μπορούμε, ιδιώτες, εταιρείες ή Φορείς με σκοπό τη συμμετοχή τους!
Εάν πιστεύετε ότι κάποιος από τους πελάτες σας θα ήθελε να συμμετέχει, θα θέλαμε να του προωθήσετε το δελτίο τύπου στο οποίο υπάρχουν τόσο οι απαραίτητες πληροφορίες όσο και τηλέφωνα επικοινωνίας.
Μη ξεχνάτε ότι, κάτι που για ορισμένους πιθανώς δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμο πλέον, μπορεί να μετατραπεί σε ένα σημαντικό εργαλείο γνώσης και επικοινωνίας για τα παιδιά!
Κάθε προσφορά είναι πολύτιμη, αρκεί ο υπολογιστής να βρίσκεται σε λειτουργική κατάσταση.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία συμμετοχής, παρακαλούμε απευθυνθείτε: EUROSCIENCE, κα Κατερίνα Αγγέλου, 210 42 26 855, info@euroscience.gr / GENESIS Pharma, κα Βίκυ Καρρά, 210 87 71 625, Vkarra@genesispharma.com.

Το έλαβα από τη συνάδελφο κ.Δέσποινα Μέλλου
Διευθύντρια Πνευματικού Κέντρου
Διευθύντρια Δημοτικής Βιβλιοθήκης Χαϊδαρίου
Υπεύθυνη Δημοσίου Κέντρου Πληροφόρησης
Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Ε.Β.Ε.Π.
Τηλ: 210 5821574, Fax.: 210 5821574
e-mail: haidary.library@asda.gr

"ΓΑΖΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ",Α' βραβείο κοινού 2010

">

HOAX EMAIL ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΖΑ

Σε αντίθεση με την προηγούμενη ανάρτηση και λόγω της έκτασης που έχει πάρει το συκοφαντικό email - που έλαβα και εγώ - αναδημοσιεύω από το www.tvxs.gr

Τις τελευταίες μέρες οι ιστοσελίδες γέμισαν με μια ανάρτηση (και τα ηλεκτρονικά γραμματοκιβώτια με το μήνυμα) που φέρει τον... περιγραφικό τίτλο: «Αίσχος». Το κείμενο μεταδίδει την είδηση ότι έγινε «ένας ομαδικός γάμος 450 ζευγαριών στη Γάζα, τον οποίο ευλόγησε ο Ιμάμης, με την πλειοψηφία των γαμπρών να είναι από 25 μέχρι 30 ετών και την πλειοψηφία των «νυφών» να είναι πολύ, πολύ κάτω από τα 12!», όπως έγραψε και ο Αδέσμευτος Τύπος, ο οποίος δημοσίευσε την «είδηση» προχθες, 09/03/2010, με την επισήμανση μάλιστα «Αποκλειστικό».

Το απροκάλυπτα αντιμουσουλμανικό αίσθημα του μηνύματος οδηγεί κάποιον εύκολα, όμως, στο να θελήσει να επιβεβαιώσει την αλήθεια μιας τέτοιας ιστορίας, η οποία δεν αναφέρει στοιχειωδώς βασικές πληροφορίες, όπως ο τόπος και ο χρόνος που πραγματοποιήθηκε το γεγονός. Στο email που αποστέλλουν οι χρήστες του διαδικτύου, ο ένας στον άλλο, εμφανίζεται η ημερομηνία «29/8/2009», ενώ υπάρχουν και οι φωτογραφίες με τα λευκοντυμένα κοριτσάκια που μπορείτε να δείτε στο τέλος του άρθρου μας.

Αυτή η ιστορία έκανε έξι μήνες νωρίτερα τον κύκλο της στον κόσμο, ξεγελώντας τόσο χρήστες όσο και μέσα, οι οποίοι έσπευσαν να την αναδημοσιεύσουν, και πλέον έχει καταχωρηθεί στις λίστες αγγλόφωνων ιστοσελίδων για ενημέρωση σχετικά με τα Hoax Mail, όπως το hoax-slayer.com. Λίγα λεπτά στο διαδίκτυο αρκούν για να ανακαλύψει κανείς το πώς δημιουργήθηκε η ιστορία.

Ο Δρ. Paul L. Williams, ο οποίος ανάδειξε την είδηση: όπως μας πληροφορεί η αγγλική Wikipedia, ο θρήσκος δόκτωρ είναι οπαδός της θεωρίας της ταυτόχρονης επίθεσης σε 7 με 10 βορειοαμερικανικές πόλεις με πυρηνικά όπλα, με στόχο την πρόκληση χάους στην κοινωνία των ΗΠΑ ενώ το τελευταίο από τα 6 βιβλία του, φέρει τον τίτλο «Η μέρα του Ισλάμ: ο αφανισμός της Αμερικής και του Δυτικού Κόσμου». Δηλώνει σύμβουλος για 7 χρόνια του FBI που φέρεται να συμμετείχε στην αποκάλυψη συνωμοσίας με σκοπό «τον αποκεφαλισμό του πρωθυπουργού και την ανατίναξη της Βουλής», χωρίς ποτέ να αναφέρει βέβαια κάποια ημερομηνία. Ούτε καν για τα έτη ακαδημαϊκή καριέρας που δηλώνει, τα Πανεπιστήμια δηλώνουν ότι αδυνατούν να βρουν κάτι περισσότερο από μικρό διάστημα συνεργασίας, πριν από πολύ καιρό. Στο βιογραφικό του αναφέρει επίσης ότι έχει δημοσιεύσει στο USA Today – αλλά το USA Today λέει ότι δεν έχει βρει κάποια συνεργασία στα αρχεία του, όπως και η Wall Street Journal και οι New York Times. Eπιπλέον, αυτή τη στιγμή εκκρεμεί εις βάρος του μήνυση από το καναδικό Πανεπιστήμιο McMaster για ψευδείς ισχυρισμούς σε βιβλίο του, ότι ισλαμική εξτρεμιστική οργάνωση έκλεψε από τα εργαστήρια του ερευνητικού πανεπιστημίου πυρηνικά υλικά. Ο εκδότης του βιβλίου εξέδωσε επίσημη συγγνώμη και είπε ότι οι ισχυρισμοί του συγγραφέα δεν έχουν «καμία βάση σε πραγματικά γεγονότα». Ο συγγραφέας όμως στηρίζει τα όσα έγραψε – και το Πανεπιστήμιο απαιτεί 2 εκατ. δολάρια αποζημίωση.

Ανιχνεύοντας κανείς την πορεία που έχει διαγράψει αυτή η ανάρτηση στο διαδίκτυο, λοιπόν, το νήμα οδηγεί στην ιστοσελίδα του Paul L. Williams, thelastcrusade.org, στις 7 Αυγούστου 2009. Ακολούθως, το άρθρο του Williams αναδημοσιεύθηκε από το διαδικτυακό περιοδικό FrontPage Magazine του υπερσυντηρητικού ακτιβιστή David Horowitz και, από ‘κει απλώθηκε στο διαδίκτυο, ούτως ώστε, μέσα σε λίγο καιρό και πολύ περισσότερα κλικ, εξελισσόμενο επίσης και σε hoax mail.

Από πού ξεκίνησε αυτή η ιστορία, όμως, πραγματικά; Από ένα αρκετά διαφορετικό ρεπορτάζ του SkyNews. Ο δημοσιογράφος που παρουσίασε το ρεπορτάζ, Tim Marshall, μετέδωσε το χαρμόσυνο γεγονότος ενός μαζικού γάμου 450 Παλαιστίνιων ζευγαριών, ο οποίος τελέστηκε τις τελευταίες μέρες του Ιούλη, μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από τα σύνορα με το Ισραήλ. Καθώς όμως ο γάμος γίνεται στη συντηρητική Γάζα, το βίντεο δεν δείχνει παρά τους γαμπρούς αφού μόνον αυτοί συμμετέχουν στις τελετές - οι νύφες είναι μέσα στο πλήθος, χωρίς τις εντυπωσιακές ενδυμασίες που περιμένει να δει ο δυτικός νους. Επρόκειτο όμως για ενήλικα ζευγάρια – εκτός από μια περίπτωση 16χρονης σύμφωνα με το truthout.org. Όσο για τα λευκοντυμένα κοριτσάκια, δεν ήταν παρά τα αντίστοιχα παρανυφάκια, συγγενείς του ζευγαριού, που συνόδευαν τους γαμπρούς. Το ρεπορτάζ δεν παραλείπει να αναφέρει ότι οι νύφες είναι κάπου αλλού στο χώρο, ωστόσο αυτό το κενό της εικόνας είναι που αποφάσισε να το καλύψει ο Williams.

Ο δημοσιογράφος του ρεπορτάζ, Tim Marshall, γράφει στο προσωπικό του blog για την υπόθεση: «Ούτε για μια στιγμή δε σκέφτηκα ότι αυτά τα κοριτσάκια μπορεί αργότερα να περιγραφούν στην μπλογκόσφαιρα ως οι νύφες!» και εξιστορεί το πώς ανακάλυψε την εκδοχή που αναμετέδιδαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, ιντερνετικά μέσα επικαλούμενα το δικό του ρεπορτάζ. Επιχείρησε να επικοινωνήσει με τους συντάκτες, αλλά με εξαίρεση έναν ιστότοπο, ουδεμία σημασία εισέπραξε.

«Αυτό δείχνει το πόσο πολύ θέλουν να πιστέψουν ορισμένοι άνθρωποι τέτοιες ανοησίες, καθώς ενισχύουν τις προκαταλήψεις τους», γράφει ο Marshall. «Τα περισσότερα από όσα διάβασα ήταν απροκάλυπτα, απερίσκεπτα, μοχθηρά ισλαμοφοβικά δημιουργήματα ανθρώπων που δεν έχουν ιδέα για την Αραβική παράδοση. Είναι σαν να πιστεύουν ότι επειδή υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που τα παντρεύουν, όλοι οι γάμοι γίνονται με παιδιά. Ορισμένες ιστοσελίδες το τράβηξαν τόσο ώστε να κατηγορήσουν για συνέργια στην «παιδεραστία» τα μεγάλα ΜΜΕ, επειδή όταν μετέδωσαν την είδηση, δεν ανέφεραν ότι οι νύφες ήταν τα κοριτσάκια».

Πηγές: http://www.foreignpolicyjournal.com, http://www.truthout.org, http://blogs.news.sky.com/foreignmatters,

"Γάζα Ερχόμαστε"

Ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ για αυτούς που οι συνετοί της μοιρολατρίας ονομάζουν εξωπραγματικούς, στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Επίσημη ελληνική πρεμιέρα: Ολύμπιον 16/3, 22:00
Επαναληπτική προβολή: Αίθουσα Φρίντα Λιάππα 19/3, 17:00

Τον Αύγουστο του 2008, δύο ελληνικά ψαροκάικα έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας, που έχει επιβάλλει παράνομα το κράτος του Ισραήλ.
Το «Γάζα Ερχόμαστε», καταγράφει αυτό το μοναδικό και ριψοκίνδυνο ταξίδι. Τα κίνητρα όσων συμμετείχαν στην αποστολή, τις ελπίδες και τα όνειρά τους. 44 απλοί άνθρωποι από 17 χώρες και ανάμεσά τους 9 Έλληνες, αψήφισαν την πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ και κατάφεραν να αποδείξουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν πιστεύεις σε έναν δίκαιο σκοπό.
Το «Γάζα Ερχόμαστε» που προβλήθηκε τον περασμένο Αύγουστο με μεγάλη επιτυχία στο διεθνές δορυφορικό δίκτυο Al Jazeera έχει τη σφραγίδα πολλών Ελλήνων και Αράβων δημιουργών. Την σκηνοθεσία υπογράφουν ο δημιουργός της σειράς ντοκιμαντέρ Εξάντας Γιώργος Αυγερόπουλος και ο κινηματογραφιστής Γιάννης Καρυπίδης. Το σενάριο έγραψε ο γνωστός δημοσιογράφος Νικόλας Ζηργάνος, ενώ την οργάνωση και την έρευνα ανέλαβε ο Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Νασίμ Αλάτρας. Το ντοκιμαντέρ υπογράφει επίσης και ένα πλήθος συντελεστών - μελών της ομάδας του Εξάντα, όπως ο Γιάννης Παξεβάνης (μουσική), ο Γιάννης Μπιλήρης και η Άννα Πρόκου (μοντάζ) ο Γιάννης Αυγερόπουλος και ο Γιώργος Αλεξόπουλος (διεύθυνση φωτογραφίας). Η παραγωγή έγινε από την Small Planet και την Αναστασία Σκουμπρή.
Το «Γάζα Ερχόμαστε» συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του 12ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και θα προβληθεί στις 16 Μαρτίου στο Ολύμπιον στις 22.30 και στις 19 Μαρτίου στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα, στις 17.00.

Το νέο ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου

Ο συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Τάκης Θεοδωρόπουλος είναι ο νέος πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου ΕΚΕΒΙ). Αντιπροέδρος διορίστηκε ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος και γραμματέας, η συγγραφέας και μεταφράστρια Σεσίλ Μαργέλου - Ιγγλέση.
Η νέα σύνθεση του ΔΣ του ΕΚΕΒΙ, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, πλασιώνεται από τα μέλη: Μαρία Παναγοπούλου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Γραμμάτων του ΥΠ.ΠΟ.Τ, Κλαίτη Σωτηριάδου, εκπρόσωπος των συγγραφέων, Ουρανία Ραγιά, εκπρόσωπος των εκδοτών, Γεώργιος Στεφάνου, εκπρόσωπος των βιβλιοπωλών, Βασίλειος Βιτσαξής, εκπρόσωπος των μεταφραστών και Μαρία Αλεξανδράκη, εκπρόσωπος των βιβλιοθηκονόμων.
Πηγή:ert-on line

"Οι αβάσταχτες Κυριακές της ζωγραφικής"

Παρουσίαση βιβλίου στην Πρωτοπορία Θεσσαλονίκης

Το βιβλιοπωλείο ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ στην Θεσσαλονίκη και οι εκδόσεις ΝΗΣΙΔΕΣ
σας καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Απόστολου Κιλεσσόπουλου
"Οι αβάσταχτες Κυριακές της ζωγραφικής"

την Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010 στις 8 το βράδυ στον χώρο του βιβλιοπωλείου.

Θα μιλήσουν οι:
Αναστασία Τσατσάκου-Παπαδοπούλου, αντιπρύτανης του Α.Π.Θ.
Αλέξανδρος Ευκλείδης, θεατρολόγος
Απόστολος Λυκεσάς, δημοσιογράφος-συγγραφέας
και ο συγγραφέας

Πρωτοπορία Θεσσαλονίκης, Λ. Νίκης 3, Λιμάνι, 2310 226190

"Ανακύκλωση βιβλίου 2*η* ευκαιρία"

Αγαπητοί φίλοιτης λεσχης αναγνωσης. Σας ενημερώνουμε ότι τα βιβλία που
διασώθηκαν απ΄την ομάδα μας βρίσκονται πλέον στη βιβλιοθήκη που
δημιουργήθηκε στην οδό Βλάση Γαβριηλίδη 17 (κάθετη στην Ανθέων, πίσω από τη
Νομαρχία Θεσ/νίκης).
Μεγάλο μέρος αυτών διατίθεται προς πώληση σε συμβολικές τιμές, και μπορείτε
να βρείτε ενδεικτικά κάποια από αυτά στην ιστοσελίδα μας http:www.book2chance.gr

Επίσης, αναζητώντας στο google *ανακύκλωση βιβλίου*,
μπορείτε να ενημερωθείτε για τη δράση μας από
δημοσιεύσεις σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα, blogs,

(προσοχή: λόγω δυσλειτουργίας της ιστοσελίδας μας για να δείτε τα βιβλία
πρέπει να χρησιμοποιείτε mozilla ή την τελευταία ενημέρωση του explorer)

Η ποίηση ανεβαίνει στη σκηνή

Το ελληνικό κοινό ανακαλύπτει σταδιακά τη μόδα του Poetry Slam, που ξεκίνησε από το Σικάγο πριν 26 χρόνια κι έχει αποκτήσει ενθουσιώδεις υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο.
Ο ποιητής δίνει μια ολιγόλεπτη παράσταση μπροστά στο κοινό, υποστηρίζοντας την απαγγελία των στίχων του με το σώμα και την έκφρασή του. Μετά το πρώτο διαγωνισμό ποίησης Athens Poetry Slam, που διοργανώθηκε στην Αθήνα πριν λίγες εβδομάδες, σειρά έχει η Θεσσαλονίκη με τη διοργάνωση του «Thess Poetry Slam?», στις 7 Μαρτίου (στο Underground Εντευκτήριο, Δεσπεραί 9 Περιοχή Διεθνούς Εκθέσεως) και στις 14 Μαρτίου (στο café Bazaar, Παπαμάρκου 34 Πλατεία Άθωνος).
Οι συμμετέχοντες θα απαγγέλλουν από στήθους πρωτότυπη και αδημοσίευτη δουλειά τους ενώπιον τριμερούς κριτικής επιτροπής και του κοινού ενώ οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τη συμμετοχή τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: thess.pοetry.slam@gmail.com ως τις 25 Φεβρουαρίου.
Την εκδήλωση διοργανώνει το λογοτεχνικό περιοδικό Εντευκτήριο, με στόχο να διευρύνει τα εκφραστικά όρια των σύγχρονων ελλήνων ποιητών.
Στο μεταξύ, ο γερμανός ράπερ ποιητής Bas Bottcher , ο οποίος είναι γνωστός στη σκηνή του σύγχρονου poetry slam, εμφανίζεται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Γκαίτε, την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου, στις 20.00.
Στο επίκεντρο της δουλειάς του, βρίσκεται ο ομιλούμενος/προφορικός λόγος καθώς έχει δεχτεί επιρροές από την spoken word poetry (ομιλούμενη ποίηση), τη ραπ αλλά και την παράδοση της παγκόσμιας μοντέρνας λυρικής ποίησης. Ήχος, ρυθμική και γλωσσική δυναμική, είναι γι’ αυτόν τα βασικά στοιχεία στη δημιουργία ατμόσφαιρας.
Πάνω στη σκηνή δουλεύει με βίντεο και μουσικά προγράμματα. «Τα κείμενά μου τα βλέπω σαν αισθητικά γεγονότα. Διαδραματίζονται σε ποιητικά αναλόγια, στην τηλεόραση, σε λογοτεχνικές σκηνές, σε ντισκοτέκ, σε βιβλιοθήκες, σε βιβλία και cd.», δηλώνει ο ίδιος.
Πληροφορίες: Poetry Slam
Στο Ινστιτούτο Γκαίτε στην Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου, στις 20.00, (Ομήρου 14-16, τηλ. 210-3661000).
Στη Θεσσαλονίκη, στις 7 Μαρτίου στο Underground Εντευκτήριο (Δεσπεραί 9 Περιοχή Διεθνούς Εκθέσεως) και στις 14 Μαρτίου 2010 στο Café Bazaar(Παπαμάρκου 34 Πλατεία Άθωνος), ώρα έναρξης: 20.00
Πηγή: "Ναυτεμπορική.gr"