"Eπικίνδυνα έως απαράδεκτα αθώος"
ο καλοκαιρινός μου ίσκιος
μακρύς, λεπτός κι αγέρωχος
ούτε μια μέρα πάνω απ’ τα δεκαοχτώ
αν το παιδί πράγματι είχε πει
ο βασιλιάς είναι γυμνός
μετά την πρώτη έκπληξη
τον πρώτο ίσως θαυμασμό και φθόνο
θα επέπιπτε ως είθισται η εξουσία
με τους λακέδες και τις πόρνες της
να το κατασπαράξει
ως είθισται αιώνες τώρα
καμία έκπληξη λοιπόν
όταν καλείται η αθωότητα να απολογηθεί
καμία έκπληξη όταν δοξάζεται η ατιμία
ούτε ίχνος παραπόνου
γι’ αυτά και τα χειρότερα
να βλέπουμε μονάχα και να ξέρουμε
και να μην επιτρέπουμε την αυταπάτη
και να κρατάμε ακέραια
στο στήθος μας την έκρηξη
ο καλοκαιρινός μου ίσκιος
μακρύς, λεπτός κι αγέρωχος
ούτε μια μέρα πάνω απ’ τα δεκαοχτώ
Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή
"Την κοκκινόμαυρη
ανεμίζοντας της ουτοπίας", 1997
*αναδημοσίευση του κειμένου της 8/12/2008 από το ιστολόγιο του ποιητή,
"Ενα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται"
όσο γράφονται τέτοιοι στίχοι,θα υπάρχουν νέα παιδιά που θα τους διαβάζουν..
και θα ονειρεύονται..κι η εξουσία θα σκυλιάζει.
Θα τους φωνάζει "αλήτες" και θα εφορμά.Με βία.
Θα δολοφονεί.Εντρομη.Παγωμένη από το φόβο της.Ολόγυμνη.
4 comments:
lena μου πολύ φοβάμαι ότι όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, όταν η προστυχιά κι η απανθρωπιά αγγίζουνε το peak και βέβαια όταν φτάνουν να χάνονται ανθρώπινες ζωές από επίσημους ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, τα ποιήματα, από μόνα, δεν αρκούν. Χρειάζεται δραση ανάλογη με τα μέσα που χρησιμοποιούν. Ενίοτε και με πιο σκληρά.
Μόνο αηδία μπορώ να εκφράσω για τα τελευταία γεγονότα όπως βέβαια και για τις δηλώσεις των στελεχων...Όφειλαν να παραιτηθούνε μαζικά. Αλλά βέβαια, κάτι τέτοιο απαιτεί ήθος.
Τι να πω;
ΑΙΣΧΟΣ!
ΥΓ: Ωστόσο, το ποίημα παραμένει υπέροχο!:-)
Φένια μου,δεν έχεις ιδέα τί γίνεται τούτη τη στιγμή στη χώρα..Αληθινά ο θυμός κι η οργή ξέσπασαν.Χάος,αναρχία και πλιάτσικο παντού με τα ΜΑΤ να "περιφρουρούν την τάξη" δέρνοντας μαθητές και καθηγητές που διαδηλώνουν την αγανάκτηση τους.
ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ Ι
"Θ'ακουστούν κι άλλες ιστορίες.Πρωτόφαντες.
Με ακατανόητα επιμύθια και προεόρτιο τρόμο.
Αφθαρτες οι λέξεις θα εφορμούν
θρυμματίζοντας την ηρεμία της κυψέλης
τον βάλτο της μελωμένης μας νηφαλιότητας.
Θα'ρθουν,κι αυτό είναι μια υπόσχεση.
Απειλή."
Απόστολος Λυκεσάς
(συλ."ΤΩ ΑΓΝΩΣΤΩ",)
Ολoι έδειχναν μιά αφόρητη "ανοχή", απέναντι σε κάθε επιλογή της εξουσίας.Ολοι έβλεπαν "Λαμπίρη" και ζούσαν έναντι.Με πίστωση.Δήλωναν απολιτίκ.
Αλλά φάνηκε ο πάτος.
Ομόλογα.Ιδιωτική εκπαίδευση,part time εργαζόμενοι για 700 euro.Βατοπέδι.Μετανάστες στο όριο της εξαθλίωσης.Δισεκατομμύρια στις τράπεζες.Ξύλο στις διαδηλώσεις των νοσοκομειακών γιατρών που υπερασπίζονταν το ΕΣΥ.
Ο Μarx θα έλεγε ότι ήρθαν εκείνες οι στιγμές που "οι κυβερνώντες δεν μπορούν να κυβερνήσουν και οι κυβερνώμενοι δεν μπορούν να κυβερνηθούν". Τελικά μήπως ήρθε κι η στιγμή που κατά τον Lenin
"η εξουσία σέρνεται στους δρόμους"?
Η κατάσταση έχει πάρει διαστάσεις εξέγερσης.Και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη.
lena, έχω ανταπόκριση κάθε λίγο και λιγάκι. Τα έχουν πάρει όλοι και μου στέλνουν συνεχώς μηνύματα.
Δεν ξέρω ποια θα είναι η εξέλιξη, ελπίζω να μην κατασιγάσει και φύγει όπως ήρθε όλο αυτό, σα να μην έγινε τίποτα πάλι.
ΥΓ: Τους άνεργους τους ξέχασες. Και είμαστε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ, πτυχιούχοι και μη...
Post a Comment