Τόσο κοντά,τόσο μακρυά..

Δύο σημαντικές απώλειες για εντελώς διαφορετικούς,ή τελικά τους.. ίδιους ακριβώς λόγους.
Σε ηλικία 78 ετών «έφυγε» από τη ζωή -μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο-ο θεατρικός συγγραφέας, με τη μεγαλύτερη ίσως επιρροή στη Βρετανία, Harold Pinter. Είχε συγγράψει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα, τα οποία κατατάσσονται από τους κριτικούς μεταξύ των καλύτερων έργων που γράφτηκαν στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα.
Η συγγραφική του ιδιότητα δεν περιορίστηκε όμως μόνο στα θεατρικά έργα. Ήταν ποιητής, είχε γράψει σενάρια για ταινίες, πολλά εκ των οποίων ήταν προσαρμογή των έργων του για τον κινηματογράφο.Eίχε σκηνοθετήσει εξάλλου και πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Το 1957 έγραψε Το Δωμάτιο, του οποίου ακολούθησε αμέσως το Βουβό γκαρσόνι και την επόμενη χρονιά το Πάρτι Γενεθλίων.
Η επιτυχία τον βρήκε με τον Επιστάτη το 1959, το οποίο έγινε και ταινία το 1963. Μεταξύ των σημαντικών του έργων που ακολούθησαν είναι ο Εραστής (1962), η Επιστροφή (1964), οι Παλιοί Καιροί (1971) και η Προδοσία (1979).
Η δράση του Πίντερ δεν περιοριζόταν όμως μόνο στη συγγραφή και τη θεατρική σκηνοθεσία. Ήταν επίσης ένας πολύ σημαντικός πολιτικός ακτιβιστής, ο οποίος παρενέβαινε συστηματικά και ριζοσπαστικά στα πολιτικά δρώμενα.
Τη δεκαετία του '80 ασκούσε κριτική στον αμερικανό πρόεδρο Ronald Reagan και στη σύγχρονή του Βρετανίδα πρωθυπουργό Margaret Thatcher, ενώ πιο πρόσφατα είχε στρέψει το θυμό του κατά της δέσμευσης του ΟΗΕ στο Κόσοβο (1999), την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν (2001) και τον πόλεμο στο Ιράκ (2003), ζητώντας ο Τony Blair κι ο George Bush να δικαστούν για «εγκλήματα πολέμου».
*************************************************
Αντιθέτως ,ιδεολογικός πατέρας της νομιμοποίησης της επιθετικής πολιτικής των ΗΠΑ υπήρξε ο Αμερικανός καθηγητής των πολιτκών επιστημών, Samuel Phillips Huntington, γνωστός στους πολιτικούς προοδευτικούς κύκλους κι ως "Προκρούστης της δημοκρατίας",ο οποίος "έφυγε" μία μέρα αργότερα..Ήταν από τους σημαντικότερους θεωρητικούς της αμερικάνικης κυριαρχίας στον πλανήτη και συνεργάτης πολλών κυβερνήσεων και οργανισμών, αποκλειστικά συντηρητικού ή ακροδεξιού προσανατολισμού. Ταυτόχρονα, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαπλοκή του μεγάλου κεφαλαίου με το πανεπιστημιακό κατεστημένο των ΗΠΑ. Υπήρξε ιδρυτής (1989), πρόεδρος (1989-2000) και ιθύνων νους του «Ιδρύματος Olin», μέσω του οποίου ο ομώνυμος κολοσσός της χημικής βιομηχανίας χρηματοδοτεί και οργανώνει τη διάδοση των «σωστών» αναλύσεων στους κόλπους της ακαδημαϊκής κοινότητας και των ΜΜΕ, με καταστατικό σκοπό «την ενίσχυση των οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών θεσμών πάνω στους οποίους στηρίζεται η ατομική πρωτοβουλία».Πολλές από τις ευρείας κλίμακας επεμβάσεις των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, ήταν δικής του εμπνεύσεως, όπως η βίαιη μετακίνηση στις πόλεις των αγροτικών πληθυσμών, ώστε να αποκοπούν οι Βιετκόνγκ από την υποστήριξη του αγροτικού πληθυσμού. Για το σκοπό αυτό βομβαρδίστηκαν, κάηκαν με ρίψη ναπάλμ και ισοπεδώθηκαν αγροτικές καλλιέργειες, πολλά χωριά και οικισμοί του νότιου Βιετνάμ, ώστε να εξαναγκαστούν οι κάτοικοι και καλλιεργητές να μαζευτούν στις πόλεις.
Σημαντικότερο από τα συγγράμματά του, το οποίο τον έκανε γνωστό και στην Ελλάδα, ήταν το βιβλίο του «The Clash of Civilizations» (Η σύγκρουση των πολιτισμών, 1996).Σε αυτό το βιβλίο εκφράζεται η άποψη της μετατόπισης των αιτίων μελλοντικών συγκρούσεων μεγάλης κλίμακας. Η θεμελιώδης πηγή συγκρούσεων, γράφει,σ’ αυτό τον καινούριο κόσμο που προέκυψε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν θα είναι πρωταρχικά ούτε ιδεολογική ούτε οικονομική. Οι μεγάλοι διαχωρισμοί στο εσωτερικό της ανθρωπότητας θα είναι πολιτισμικοί. Τα εθνικά κράτη θα παραμείνουν οι ισχυρότεροι παίκτες στις διεθνείς υποθέσεις, οι κυριότερες όμως συγκρούσεις στην παγκόσμια πολιτική θα προκύψουν ανάμεσα σε έθνη και ομάδες διαφορετικών πολιτισμών. Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ πολιτισμών θα είναι τα πολεμικά μέτωπα του μέλλοντος.

Οι φίλοι του 15χρονου Αλέξη γράφουν

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι».
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι….
Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας.
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ.
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ.
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ.
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και
περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε.
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ - ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Πού είναι οι γονείς;
Πού είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω:

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα.
ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.

ΙΑΝΟΣ-ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008, στις 8:00 το βράδυ, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7) ο
Γιώργος Σκαμπαρδώνης, παρουσιάζει το βιβλίο του «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας»,
εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Ομιλητές:
Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ηθοποιός
Λέων Ναρ, Δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας Α.Π.Θ.
Σωτήρης Χατζάκης, σκηνοθέτης
***********************************************************************************
Το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008, στις 12:00 το μεσημέρι, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7) ο Μίμης
Ανδρουλάκης, παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Λευκό κοτσύφι, blue tree, μαύρο καράβι
Το κραχ και οι σεισμικές μετατοπίσεις στο νέο καπιταλισμό», εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ
***********************************************************************************

Την Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008, στις 8:00 το βράδυ, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7) η συγγραφέας
Ευγενία Φακίνου, παρουσιάζει το βιβλίο της «Για να δει τη Θάλασσα», εκδόσεις
ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ.
***********************************************************************************
Την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008, στις 8:00 το βράδυ, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7) ο Πέτρος
Μεχτίδης παρουσιάζει το βιβλίο του «Όμορφες χώρες, χώρες ελληνικές», εκδόσεις
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Ομιλητές:
Στέλιος Λουκάς, δημοσιογράφος, παρουσιαστής της εκπομπής Ένα βιβλίο-ένα ταξίδι
Κώστας Φωτιάδης, Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
*************************************************************************************

Wake up boys, there's a light at the window,
I can hear someone knocking on the door,
There are voices in the street,
And the sound of running feet,
And they whisper the word --
"Revolution!"

There are men coming down from the valleys,
There are tall ships lying off the coast,
And they carry the light,
In the dark of the night,
Like a whisper in the wind --
"Revolution!"

Bring my gun and a handful of silver,
By the sea we will gather for the fight,
It's been so many years,
So many tears,
We have lost once before,
Now we'll settle the score,
When our cannons will roar --
"Revolution!"

Watch and Wait get ready for the sign
There are many here among us now have not seen the light
We must send the word to all the people in the land
Go To Every hill and mountain for the time is now at hand to

Light Your Fire
Light Your Fire

Let us march the road up the rocky hill tonight,
Under cover of the darkness
We will slip behind the lines
And we will take the men who have stolen our land,
For the years of domination
Hit them right between the eyes
And light a fire!

Light a fire,
Light a fire,
They will see through the world!

Νεο Βιβλίο...

«ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ», Ευγενία Φακίνου, ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 2008.
Θα συζητήθει την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

in memoriam..

"Eπικίνδυνα έως απαράδεκτα αθώος"

ο καλοκαιρινός μου ίσκιος
μακρύς, λεπτός κι αγέρωχος
ούτε μια μέρα πάνω απ’ τα δεκαοχτώ
αν το παιδί πράγματι είχε πει
ο βασιλιάς είναι γυμνός
μετά την πρώτη έκπληξη
τον πρώτο ίσως θαυμασμό και φθόνο
θα επέπιπτε ως είθισται η εξουσία
με τους λακέδες και τις πόρνες της
να το κατασπαράξει
ως είθισται αιώνες τώρα
καμία έκπληξη λοιπόν
όταν καλείται η αθωότητα να απολογηθεί
καμία έκπληξη όταν δοξάζεται η ατιμία
ούτε ίχνος παραπόνου
γι’ αυτά και τα χειρότερα
να βλέπουμε μονάχα και να ξέρουμε
και να μην επιτρέπουμε την αυταπάτη
και να κρατάμε ακέραια
στο στήθος μας την έκρηξη
ο καλοκαιρινός μου ίσκιος
μακρύς, λεπτός κι αγέρωχος
ούτε μια μέρα πάνω απ’ τα δεκαοχτώ

Τόλης Νικηφόρου

από τη συλλογή
"Την κοκκινόμαυρη
ανεμίζοντας της ουτοπίας", 1997

*αναδημοσίευση του κειμένου της 8/12/2008 από το ιστολόγιο του ποιητή,
"Ενα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται"

όσο γράφονται τέτοιοι στίχοι,θα υπάρχουν νέα παιδιά που θα τους διαβάζουν..
και θα ονειρεύονται..κι η εξουσία θα σκυλιάζει.
Θα τους φωνάζει "αλήτες" και θα εφορμά.Με βία.
Θα δολοφονεί.Εντρομη.Παγωμένη από το φόβο της.Ολόγυμνη.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΛΙΜΑΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ Περικύκλωση στις 6 Δεκεμβρίου της ΔΕΘ και του Γ’ Σώματος Στρατού

Πεζοί, ποδηλάτες, ανάπηροι, υποθαλάσσιοι, πολίτες που ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό και το περιβάλλον από το Kαραμπουρνάκι μέχρι την άλλη μεριά, την Πολίχνη, φτιάξαμε έναν κύκλο που όλο και μεγαλώνει. Ένα δίκτυο από συλλογικότητες, ανοιχτό στον καθένα και στην καθεμία που ενδιαφέρεται για αυτήν την πόλη.
Ξεκινήσαμε το Σεπτέμβριο με πεζοπορία στο κέντρο της πόλης, εκεί όπου αυτοκίνητα και τραπεζοκαθίσματα έχουν στενέψει το διάβα μας, συνεχίσαμε με καραβάκι στο Θερμαϊκό, για να θυμίσουμε τα σχέδια για θαλάσσια συγκοινωνία, διασχίσαμε με τα ποδήλατα την πόλη που τα αυτοκίνητα μόνο στις κρεβατοκάμαρες μας δεν έχουν μπει.
Συνεχίζουμε τώρα με την περικύκλωση στις 6 Δεκεμβρίου της ΔΕΘ και του Γ’ Σώματος Στρατού, για να τονίσουμε ότι στην πόλη όπου αναλογούν 2,5 τετρ. μ. πράσινο ανά κάτοικο, στην πόλη που τα αιωρούμενα μικροσωματίδια κάνουν επικίνδυνο ανθυγιεινό πάρτι, στην πόλη που είναι καλυμμένη με 77% τσιμέντο, 19% άσφαλτο και μόλις 4% πράσινο, είναι επικίνδυνη πολυτέλεια να υπάρχει ένα στρατόπεδο στο κέντρο της.
Είναι επικίνδυνο να διοργανώνονται εμπορικές εκθέσεις μέσα στην καρδιά της.
Είναι επικίνδυνο να κτίζεται δημαρχείο σε έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της. Δηλαδή να προστίθενται κυβικά μπετόν, να προστίθενται νέα αυτοκίνητα στην κυκλοφορία, νέα μποτιλιαρίσματα, όταν θα έπρεπε να φυτεύονται δέντρα και χορτάρι.
Εμείς ζητάμε, και θα το κατακτήσουμε, να απελευθερωθεί η πόλη μας από τα στρατόπεδα που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα, να απελευθερωθεί ο χώρος της ΔΕΘ και στη θέση τους να δημιουργηθούν ελεύθεροι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου. Να παραμείνουν μόνο τα ιστορικά, διατηρητέα κτίρια και τα υπόλοιπα να πάνε για ανακύκλωση υλικών.
Ζητάμε αυτοί οι χώροι να περάσουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, να εξασφαλιστούν κονδύλια και με δημόσια διαβούλευση να αναπλαστούν. Να αλλάξουμε και εκείνον το νόμο του 1999 που αφήνει χαραμάδες για οικοπεδοποίηση των στρατοπέδων.
Η πόλη μας, το κέντρο της δεν χρειάζεται ούτε εμπορικά κέντρα, ούτε ξενοδοχεία, ούτε επέκταση των πανεπιστημιακών σχολών. Αυτό που χρειάζεται είναι ανάσα για να επιβιώσει, πραγματικό οξυγόνο για να επιβιώσουμε και εμείς.
Έλα λοιπόν κι εσύ να μεγαλώσουμε τον κύκλο μας.

*O κ. Γιώργος Αντωνόπουλος είναι πολιτικός μηχανικός, μέλος του Δικτύου Κινήσεων Θεσσαλονίκης

Αναδημοσιευμένο από εφημ. "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"

Μαργ. Καραπάνου: «Τελευταία σελίδα»

Αλλη μια απώλεια χθες. Πιο φτωχός ο χώρος των γραμμάτων. «Εφυγε» η συγγραφέας Μαργαρίτα Καραπάνου. Η συγγραφέας των βιβλίων «H Κασσάνδρα και ο Λύκος», «O υπνοβάτης» και το «Rien ne va plus» που εκδόθηκαν στην Ελλάδα, στη Νέα Yόρκη, στο Παρίσι, στη Σουηδία,την Ολλανδία,την Ιταλία και σε πολλές άλλες χώρες. Αποσπάσματα των έργων της ανθολογήθηκαν σε βιβλία και σημαντικά λογοτεχνικά περιοδικά πλάι σε κείμενα των Λιούις Κάρολ, Τζέιν Μπόουλς, Αναΐς Νιν, Τζον Φάουλς, Πέτερ Χάντκε, Κάρλος Φουέντες, Koύντερα, Μπαλζάκ κ.ά.Το 1988 το μυθιστόρημά της "Ο υπνοβάτης" τιμήθηκε στη Γαλλία με το "Βραβείο του καλύτερου ξένου μυθιστορήματος", που δίνεται σε συγγραφείς παγκόσμιας εμβέλειας, π.χ., Laurence Durrell, Borges, Gabriel Garcia Marquez.
H Μαργαρίτα Καραπάνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Μεγάλωσε στην Ελλάδα και στη Γαλλία και σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός στην Αθήνα.
Πρόσφατα,το Νοέμβριο του 2008 η ΩΚΕΑΝΙΔΑ κυκλοφόρησε το βιβλίο της "Η ζωή είναι αγρίως απίθανη. Ημερολόγια 1959-1979" .Πρόκειται για μια συνταρακτική κατάδυση στα άδυτα του κόσμου της Μαργαρίτας Καραπάνου, μέσα από τα προσωπικά της ημερολόγια. Τα κείμενά της ξεκινάνε το 1959, όταν σε ηλικία 13 ετών ακολουθεί τη μητέρα της, τη συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, στο Παρίσι, και τελειώνουν το 1979, όταν έχει ήδη εκδοθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ το πρώτο της βιβλίο, "Η Κασσάνδρα και ο λύκος", και τα ξένα έντυπα ("Monde", "Figaro", "New York Times"), αλλά και διάσημοι συγγραφείς σαν τον Τζον Άπνταϊκ τη συγκρίνουν με τον Προυστ, τον Κοζίνσκι, τον Κάρολ, τον Μπέκετ και τον Κάφκα.
Το καλλιτεχνικό Παρίσι, η αγάπη της για τη μεγάλη λογοτεχνία, οι παθιασμένοι έρωτες και το υπαρξιακό άγχος της εφηβείας, η ενηλικίωση και η πάλη της με τη μανιοκατάθλιψη, η βασανιστική λύτρωσή της μέσω της γραφής, τα προσχέδια της "Κασσάνδρας" και του "Υπνοβάτη".
Ψηφίδες ενός ανθρώπινου χρονικού, που συγκλονίζει με την αυθεντικότητά του και που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα σαν το μεγάλο μυθιστόρημα της ζωής. Αλλά και μια μοναδική, εκ των έσω μαρτυρία για το πώς γεννιέται και δημιουργεί ένας συγγραφέας.
Χθες έγραψε την «τελευταία σελίδα» της ζωής της...

Οι τρεις «σωματοφύλακες» του Παρθενώνα

Ο βομβαρδισμός του Παρθενώνα από τα κανόνια των Ενετών το 1687 ήταν ένα τόσο φρικτό και αποτρόπαιο έγκλημα, κατά της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που μέχρι κι ο Σεπτέμβρης, ο μήνας κατά τον οποίο έγινε, αν είχε ψυχή θα οργιζόταν. Και ίσως να αποφάσιζε να πάρει την «εκδίκησή» του. Τον Σεπτέμβρη, λοιπόν, του 2006, επεστράφη στη χώρα μας ένα από τα θραύσματα του γλυπτού διάκοσμου που είχαν διοχετευτεί στην Ευρώπη μετά το βομβαρδισμό και το Σεπτέμβρη του 2008 ένα ακόμα, από την ανατολική ζωφόρο του ναού.
Οι μήνες μπορεί να έχουν ψυχή μόνο στη φαντασία κάποιων ρομαντικών, οι άνθρωποι όμως που πρωτοστάτησαν για τον επαναπατρισμό των σπάνιων αυτών κομματιών έχουν σάρκα και οστά. Είναι οι Τόνιο Χέλσερ, Λουί Γκοντάρ και Αντωνία Σοφικίτου, που τιμήθηκαν χθες από τον υπουργό Πολιτισμού, Μιχάλη Λιάπη, σε εκδήλωση που έγινε προς τιμήν τους στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Στην ίδια εκδήλωση, η Μάρθα Ντάλγκρεν, εγγονή Αυστριακού στρατιώτη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε επισήμως ένα μαρμάρινο θραύσμα που είχε αποσπάσει ο παππούς της από το χώρο της Ακρόπολης.
Οι τρεις «φύλακες-άγγελοι» του Παρθενώνα έχουν ξεχωριστή συμβολή στον αγώνα για την επανένωση των γλυπτών. Ο κ. Χέλσερ είναι καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και διευθυντής του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου. Εκείνος εισηγήθηκε στην πρυτανεία του Πανεπιστημίου την επιστροφή του θραύσματος από τη βόρεια ζωφόρο του Παρθενώνα, που διέθετε στη συλλογή του. Η Χαϊδελβέργη αποτέλεσε, έτσι, το πρώτο ίδρυμα που προχώρησε σε αυτήν την ιστορικής και συμβολικής αξίας χειρονομία.
Ο κ. Γκοντάρ είναι καθηγητής Μυκηναϊκής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Federico II της Νάπολης και σύμβουλος της Προεδρίας της Ιταλικής Δημοκρατίας για πολιτιστικά ζητήματα. Εδώ και χρόνια είναι ένθερμος υποστηρικτής της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα και πρωτοστάτησε στην επιστροφή των θραυσμάτων του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα που παλιννόστησαν από το Μουσείο Salinas του Παλέρμο και το Γρηγοριανό Κοσμικό Μουσείο του Βατικανού. Το Μουσείο Salinas απέστειλε, με τη μορφή δανεισμού, στις 24 Σεπτεμβρίου, το θραύσμα από τη ζωφόρο του Παρθενώνα που διέθετε στη συλλογή του, στο οποίο εικονίζεται το δεξί πόδι και οι παρυφές του ενδύματος της θεάς Αρτεμης. Πριν από ένα μήνα περίπου, το Μουσείο του Βατικανού απέστειλε με δανεισμό ένα από τα δύο θραύσματα του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα που είχε και εκείνο στην κατοχή του.
Η κυρία Σοφικίτου, τέλος, είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Παλέρμο και πρόεδρος της ιταλικής επιτροπής για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Με την πλούσια δράση της, έχει προσφέρει σημαντικά στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης της Ιταλίας σχετικά με το ζήτημα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα και την επιστροφή του θραύσματος από το Παλέρμο.

ΠΑΠΑΧΛΙΜΙΝΤΖΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
εφημ."Ελεύθερος Τύπος" ,03/12/2008

STOP AIDS