Είχα πιει πολύ
και ξερνούσα στο μπάνιο
όταν κατάλαβα να στέκεται πίσω μου
κι η σκιά του
Τεράστια τον χώρο να καλύπτει
Σκέφτηκα… τώρα μάλιστα
Σαν τον Ελπήνορα κατάντησες οράματα να βλέπεις…
Όμως Εκείνος μίλησε
ήρεμα καθησυχαστικά
παρ’ όλο που διέκρινα μια κούραση
στην αποκόσμια, απροσδόκητη φωνή του.
«Είναι τριακοστή τρίτη φορά
απ’ τη μέρα που ανέλαβα να σε προσέχω…
Δεν είσαι πια παιδί
Σκέψου ταυτόχρονα πως πρέπει νάμαι στη Βομβάη
προσέχοντας ένα τετράχρονο με χρόνια πνευμονία,
πρέπει να βρίσκομαι στην Κίνα
δίπλα σε κάποιο γεροντάκι
που σκέφτεται ν' αυτοκτονήσει
μετά το θάνατο της κόρης του,
πρέπει να κάνω διπλοβάρδιες
μέσα σε μια παμπάλαια θερμοκοιτίδα
σ’ ένα μωρό με αναπνευστικά από τη Μολδαβία
κι ακόμα ν’ αγωνίζομαι
να μη μου φύγει
ένας πυγμάχος είκοσι χρονών μέσα στο κώμα του
Έχω και δυο δίδυμους –σκλήρυνση κατά πλάκας–…
Εσύ τουλάχιστον
θάπρεπε μέσα στην ορθολογική σου απιστία
να σέβεσαι όσους τους έχουν αναθέσει
τέτοιες αποστολές…»
Γύρισα να τον δω
κι ένιωσα μόνο τον αέρα απ’ τις φτερούγες του
που άνοιξαν…
Τότε θυμήθηκα ένα καλόγερο παππού
που μου 'χε πει στο Όρος:
Είτε πιστεύεις είτε όχι
κάθε επτά από εμάς
μας προστατεύει κι ένας Άγγελος
μέρα και νύχτα
κι είναι υπόλογος για την υπόσταση μας…
Ηλίας Κουτσούκος
Απο τον "Ακροβάτη των Λέξεων"
5 comments:
Έλεγα να μην ξαναμιλήσω εγώ για τον Κουτσούκο γιατί στο τέλος θα με πουν εγκάθετη;-) Όμως ο άνθρωπος δεν συγκρίνεται. Είναι ένα είδος από μόνος του.
Το "Φάτε Μόνοι" βρε, το ξαναδιάβασες; Αύριο θα σ` εξετάσω:-)
Φένια
ΥΓ:Εγώ γίνεται να μπω στην εφτάδα που προστατεύει τον Κουτσούκο;...:-)
Μακάρι να έβρισκα χρόνο να σας μεταφράσω με κέφι,το ποίημα του Zbigniew Herbert για το Schemkel,τον έβδομο,το αναρχικό αγγελάκι,αφού ξέρω πως αν το αναρτήσω στα γερμανικά,θα φάω ξύλο.Πάντως είναι υπέροχο και θεωρώ πως η πτωχή μόνο μετάφραση θα του στερήσει ουσία και μελωδία.Ναι,μπορεί κανείς να ανιχνεύσει κάτι τέτοιο και στα γερμανικά,τη γλώσσα-άλλωστε-του Goethe!
P.S:Φένια μόνο ένας σαν κι αυτόν θα μπορούσε να γίνει ο άγγελος του Κουτσούκου
Θέλω να σας ενημερώσω ότι αντέγραψα ολόκληρο το ποίημα-και τον τίλο σε δικό μου ποστ, ελπίζοντας πως δεν θα είχατε πρόβλημα...
Αν γνωρίζετε προσωπικά τον κύριο Κουτσούκο, να του πείτε πως το κομματάκι του "Εξώστη" "σημειώσεις ζωής του Μπάνιγκ Κόκ" είναι ακόμα-από το 1987 σχεδόν, μπροστά μου, στο γραφείο μου...
Αγαπητέ lemon,η επιθυμία σας εξετελέστη.Κρίμα που δεν μένετε στην πόλη μας,θα είχατε την ευκαιρία να γνωρίσετε από κοντά έναν από τους πιο ασυμβίβαστους και rock τύπους της γενιάς του.
Ω, κοίτα πως γίνονται τα πράγματα! Έχω 6 μήνες που μετακόμισα στην Αθήνα. Τον έβλεπα τον κύριο Κουτσούκο μέσα στην πόλη, κυρίως πριν μια δεκαετία, τότε που ήμασταν ακόμη φοιτητές και τριγυρίζαμε ολημερίς στο κέντρο...
Ποτέ δε θα φανταζόμουν πως θα μάθαινε πόσο πολύ μου άρεσε εκείνο το κομμάτι στον εξώστη...
Και πάλι σας ευχαριστώ!
(η) lemon.
Post a Comment