«Ο νόμος για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν έχει καμία ασάφεια. Δεν περιλαμβάνει τα παλαιά βιβλία που χρονολογούνται από το 1453 έως και το 1830 εκτός από τις περιπτώσεις εκκλησιαστικών βιβλίων που συνδέονται με θρησκευτική και λατρευτική χρήση, τα λειτουργικά.
Εξίσου σαφές είναι ότι τα παλαιά βιβλία, τα μη λειτουργικά, που χρονολογούνται έως το 1453, χαρακτηρίζονται από το ΥΠΠΟ ως μνημεία και προστατεύονται από το νόμο».
Ο τότε πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του νόμου 3028/2002, κ. Παπαπετρόπουλος, πρόσθεσε επίσης σήμερα, εκτός από τα παραπάνω, πως «όταν ο νόμος θέλει κάτι να πει, το γράφει κι όταν δεν θέλει, δεν το γράφει».
Η αναστάτωση τον τελευταίο καιρό, στο χώρο των βιβλιόφιλων και συλλεκτών, προέρχεται από τα κρούσματα συλλήψεων παλαιοβιβλιοπωλών και όχι μόνο, τον τελευταίο χρόνο, ως «συνεργών σε εμπορία παλαιών βιβλίων», γεγονός που παραπέμπει σε κακούργημα.
«Οι συλλήψεις αυτές και οι κατασχέσεις βιβλίων συνιστούν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαμορφώνουν στην κοινή γνώμη δυσάρεστη εντύπωση», έλεγε σήμερα ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, συνήγορος υπεράσπισης των διωκόμενων που έχουν στην κατοχή τους παλαιά βιβλία.
Το πρόβλημα εξέθεσαν σήμερα για άλλη μία φορά δημόσια, σε συνέντευξη Τύπου, ο Μάνος Χαριτάτος πρόεδρος του ΕΛΙΑ και ο Πέτρος Βέργος, πρόεδρος του Σωματείου Παλαιοπωλών και Εμπόρων Τέχνης.
Τον περασμένο Μάιο, 60 επιστήμονες, διανοούμενοι, καλλιτέχνες είχαν υπογράψει κείμενο διαμαρτυρίας «για την ποινικοποίηση της βιβλιοφιλίας», αντιτιθέμενοι «στην πρόθεση της Ελληνικής Πολιτείας να υπαγάγει τα παλιά βιβλία στις προστατευτικές διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου».
Eφημ.EXPRESS 14/10/2008
No comments:
Post a Comment