Μιλάμε τις Κυριακές.Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι αυτή η προσπάθεια κρατεί καλά και ενδιαφέρει όλους μας. Παλιούς και νέους (σε σχέση με τη συμμετοχή), νέους και νεώτερους (σε ότι αφορά την ηλικία της καρδιάς και του πνεύματος).
Χαρακτηριστήκαμε κάποιοι από εμάς, περίπου ερήμην, τη δεκαετία του 80 "γενιά της αλλαγής".Μόνο που συλλαβίζαμε την ουτοπία με στίχους του Νικηφόρου,ακουμπούσαμε την οργή μας στα γκάζια του Κουτσούκου και πιστεύαμε ότι μπορούμε να "ενοχλήσουμε το σύμπαν" διαβάζοντας τον Καρούζο.Κι αργότερα,όταν τα χρόνια,τα κινήματα και τα πρόσωπα έκαιγαν σε συνθήκες βραδείας καύσεως την προσδοκία,επιμέναμε στης Γώγου την τρυφερή διαθήκη:"..θα τον αλλάξουμε τον κόσμο,παρ΄όλ΄αυτά,Μαρία".
Οποια μέθοδο ανάλυσης κι αν επιλέξει ο καθένας στον πολιτικό του προβληματισμό,νομίζω θα συμφωνήσει σε τούτo.Μείναμε λίγοι να αγωνιούμε.Τόσο λίγοι ώστε να χωράμε σε ένα πατάρι.Η κάπως έτσι.Ο φίλος της εφηβείας Γρηγόρης, οι ποιητές της πόλης που ακόμη "δεν παραδέχτηκαν την ήττα"(χωράνε κι οι διαφωνούντες), κυρίως όμως ένα σμάρι νέων παιδιών που-παραδόξως για τα δεδομένα της εποχής-διαβάζουν,σκέπτονται,αμφισβητούν κι αρθρώνουν λόγο.Για αγωνίες κι όνειρα.Δεν είναι θέμα τοπογραφίας.Η ανθρωπογεωγραφία είναι αυτή που δημοκρατικά καταρρίπτει πάσης φύσεως "αποστάσεις".Οπως έγραψε ο Oscar Wilde:"Ολοι ζούμε στον υπόνομο,μα κάποιοι κοιτάμε τα αστέρια".
Μιλάμε τις Κυριακές.Το βιβλίο είναι μόνο η αφορμή.Η κατά τον χαρακτηρισμό του Brecht, "ένα όπλο".
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Ωραία τα λες, Λένα.
Oi, achei teu blog pelo google tá bem interessante gostei desse post. Quando der dá uma passada pelo meu blog, é sobre camisetas personalizadas, mostra passo a passo como criar uma camiseta personalizada bem maneira. Até mais.
Ρε, φίλε Ροντρίγκο, δεν μας το κάνεις μια μικρή μετάφραση; Ή κάποιος άλλος τέλος πάντων.
Hey, Rodrigo, unfortunately not so many people know your beautiful passionate Spanish language in Greece. Why don't you tell us something in English?
Post a Comment