Την Πέμπτη,3 Φεβρουαρίου στις 8:30 μ.μ.(κι ως τις 11.30 μ.μ,)ο Δάνης Κουμασίδης,μέλος της λέσχης ανάγνωσης εκθέτει ενώπιόν μας το 'Ερωτικό Παραλήρημα' του,στο Καφέ-Μπαρ Έντεχνον.
(Ιωάννου Δέλλιου 4, πρώτος πεζόδρομος δεξιά μετά την πλατεία συντριβανίου)
Το βιβλίο θα το ψηλαφήσουμε με video art,απαγγελίες και ζωντανή μουσική από γνωστούς καλλιτέχνες της πόλης,όσοι δεν το κάναμε ήδη δια της παραδοσιακής μεθόδου της αφής.Χειρός και πνεύματος..
Παρουσιάζει η δημοσιογράφος Γεωργία Σαδανά.
Υ.Γ.Εχω να πω πολλά,αλλά όταν ολοκληρώσω την ανάγνωση.Προσώρας κάτι που δεν λέω συχνά.
Αξίζει τον κόπο..
1 comment:
Eρωτικό παραλήρημα..Αφήγημα.. ημερολόγιο. .δοκίμιο..νουβέλα..
Ολα αυτά παρόντα.Κι ερωτηματικά.
Βιωματική η γραφή καταιγιστικά «αιφνιδιάζει» το κείμενο και το αποκρυσταλλώνει σε σπουδή των ειωθότων. Οι γυναικείες φιγούρες ,ο ερωτισμός, η ηδονή ,η απόρριψη ,η κατάθλιψη ,η απόγνωση ,η μοναξιά «μέσα στον άλλο».Τα ειωθότα?
Η αγωνία για την ομορφιά καμυική κι ασθματική .Η γυναίκα, η ερωτική γυναίκα-πιο σωστά-πρόσχημα κι έλκηθρο για να κυλήσει ο λόγος.
Τίποτε δεν υπάρχει αν δεν έχει γραφεί...
Ο Δάνης Κουμασίδης καταθέτει εξαρχής το πιο σημαντικό όπλο προκλητικά. Η αφαιρετική διαδικασία στην εξιστόρηση ,η σχεδόν πλήρης απουσία πλοκής του στερεί το «τι».
Μετά από 35 χρόνια λογοτεχνικών κι άλλων (πολλών άλλων) αναγνώσεων, καταμεσής της καταιγίδας της σύγχρονης εκδοτικής παραγωγής ,σχεδόν ενστικτωδώς αντιλαμβάνομαι πια ότι στην εποχή που όλες οι ιστορίες έχουν ειπωθεί (πλειστάκις),το σπουδαίο για ένα φρεσκοξυμένο μολύβι είναι το «πώς»..
Η αγωνία για τις λέξεις σμιλεμένη. Με λέξεις. Η γραφή είναι πρωταγωνίστρια κι απηχεί το συγγραφέα. Τα διαβάσματα και τις ευαισθησίες του.
«Εγώ θα συνεχίσω να μιλάω ποιητικά, να ερωτεύομαι και να αισθάνομαι».
Στη μέση του βιβλίου, το στίγμα του. Καθόλου παραληρηματικό. Ξεκάθαρο ως στάση ζωής. Κι αλλού.. «..κρίμα που δεν διαβάζεις ποίηση».
Η επικοινωνία διά της ανάγνωσης στη λογοτεχνία είναι μία διαδικασία βαθύτατα δημοκρατική. Ο καθένας ανακαλεί τις προσλαμβάνουσές του και μεταφράζει. Ενίοτε,με θράσος παιδικό. Οι «δικοί μου» γάλλοι ποιητές κλείνουν το μάτι εντός μου,σκαρφαλώνουν στο κείμενο.
Σε πρεβερικές συναντήσεις με την αγαπημένη.
« Et tu as couru vers lui sous la pluie
Ruisselante ravie éspanouie
Et tu t´es jetée ses bras»
Στα παράθυρα μανσουρικών τρένων όπου κρεμιέται με ειλικρίνεια αφοπλιστική ο ρομαντισμός της εικόνας (κινηματογραφικής) κι ο αυτοσαρκασμός. Επικίνδυνη επιτυχής ακροβασία. Ξεγύμνωμα κι όχι αισθησιακή απέκδυση. Θα μπορούσε κάποιος με φλεγματικό χιούμορ να διακρίνει ειλικρίνεια στο όριο της μανίας επίδειξης.Ειδικά αν είναι αναγνώστης που αντέχει σε crash-test και δεν επιλέγει τα "ευπώλητα".
Και κάτι ως πρόβλεψη που θα ακουστεί παράδοξο. Ο Δάνης Κουμασίδης δεν θα γράψει ερωτικό μυθιστόρημα.Με τούτο το βιβλίο-άλλοθι έκλεισε τους λογαριασμούς με φόβους ,παραληρήματα κι έρωτες (τουλάχιστον «επί χάρτου»).Είναι έτοιμος να περάσει στο επόμενο στάδιο. Ποιητικά να γράψει πολιτικό μυθιστόρημα. Ανυπομονώ.Και χαίρομαι που τον συναντώ στη λέσχη ανάγνωσης.
Post a Comment