«Η γλώσσα μάς δόθηκε για να της φερόμαστε ερωτικά»

«O στόμφος εκούρασε·
σύμφωνοι.
Το θάμπος δυνάστεψε·του λόγου,
ως την παραμόρφωση·
και πάλι σύμφωνοι.
Ασχετο που με τους αστούς μακάρια πια
παρακμάζει·
σωστά».
Ο Εκτωρ Κακναβάτος, από τους τελευταίους της γενιάς των υπερρεαλιστών ποιητών και από τους σπουδαιότερους Ελληνες τεχνίτες του ποιητικού λόγου, «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία ενενήντα ετών.
«Η ποίηση δεν ήταν ποτέ ούτε είναι και σήμερα στους μοχλούς που παράγουν και κινούν τα φαινόμενα επιφανείας, αλλά στους μοχλούς των επεξεργασιών βάθους». Η φράση από τα «Βραχέα και μακρά», με θέσεις του γύρω από την ποίηση, εκφράζει ακριβώς αυτό που ο ίδιος έκανε, «στους μοχλούς των επεξεργασιών βάθους», από το 1943, μεσούσης της Κατοχής, οπότε εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Fuga». O Κακναβάτος δεν οπισθοχώρησε ποτέ από τις αρχές του υπερρεαλισμού που εισήγαγε στην Ελλάδα ο Ανδρέας Εμπειρίκος και ακολούθησαν ο Εγγονόπουλος, η Μάτση Χατζηλαζάρου, ο Νάνος Βαλαωρίτης κ.ά. Αντιθέτως έφτασε στα άκρα την αυτόματη γραφή, ζωντανεύοντάς τη με στοιχεία από την επιστήμη των μαθηματικών και τη θεωρία του χάους. «Η γλώσσα μάς δόθηκε για να της φερόμαστε ερωτικά μέσω της ποίησης. Ερωτας με κανόνες δεν γίνεται».
«Ηταν από τους πιο ένθερμους σύγχρονους συνεχιστές του ριζοσπαστικού πνεύματος του υπερρεαλισμού», όπως αναφέρει στη συλλυπητήρια ανακοίνωσή της η Εταιρεία Συγγραφέων. Γεννημένος το 1920 στον Πειραιά, ο Εκτωρ Κακναβάτος δούλεψε στην ιδιωτική εκπαίδευση, καθώς λόγω των πολιτικών του φρονημάτων ήταν αποκλεισμένος από το Δημόσιο. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και εξορίστηκε στην Ικαρία και τη Μακρόνησο.
Οι πρώτες έντεκα συλλογές του, ανάμεσά τους οι «Fuga», «Διασπορά», «Η κλίμακα του λίθου», «Διήγηση», «Οδός Λαιστρυγόνων», «Τα μαχαίρια της Κίρκης», «Κιβώτιο ταχυτήτων», κυκλοφορούν σε δύο συγκεντρωτικούς τόμους από την «Αγρα», απ’ όπου εκδόθηκαν και οι επόμενες συλλογές, καθώς και τα δοκιμιακά «Βραχέα και μακρά». Η πολιτεία δεν τίμησε ποτέ τον Κακναβάτο για το σύνολο του έργου του, παρά μόνο με το β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1983.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη, στις 3.30 μ.μ., στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μήλου.
της Δ. Ρουμπούλα
(ΕΘΝΟΣ/on line,10/11/2010)

Συνεχίζω εγώ,με μια μικρή,τοσοδούλα υποσημείωση,την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ:

"Ο θάνατός του ποιητή Έκτορα Κακναβάτου αποτελεί για την ελληνική ποίηση απώλεια μεγέθους ανάλογου του πνευματικού αναστήματος του εκλιπόντος"

Αυτή είναι η δήλωση του Υπουργού Πολιτισμού!!!Ομοια με χρησμό Πυθίας.
Μου φέρνει στο μυαλό την δήλωση του-τότε-Γραμματέα της ΝΕ ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης,λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Μ.Αναγνωστάκη,στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ3,στον 102 fm,όταν του ανακοινώθηκε στον αέρα και του ζητήθηκε να πει δύο κουβέντες,για την απώλεια:

"Συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.."

Χωρίς αναστήματα και μετρήσεις που δυσκολεύουν τις καταστάσεις.Διότι άντε τώρα να υπολογίζεις πού οριοθετεί το ΥΠΠΟ το "πνευματικό ανάστημα του εκλιπόντος"
"Ο ποιητής,γράφει ο Ernst Bloch,δημιουργεί ομορφιά από το χάος"..
Αυτό το ύψος είναι μάλλον δυσθεώρητο για τους συμβούλους του Υπουργού..