Ζεστός,γεμάτος από το μαύρο του καπνού και το μαύρο της ψυχής τελικά ο φετινός Αύγουστος.Περίσσεψε ο πόνος κι ο θρήνος,η απελπισία κι η οδύνη.Αναυδους μας άφησε ο σουρρεαλισμός της ανικανότητας όταν αυτή συνάντησε τη βλακεία...
Ο στίχος του ποιητή που θυμίζω στον τίτλο,ένα στόχο έχει.Να μας αφυπνίσει,ώστε να καταλάβουμε καλύτερα τους επόμενους του:
"...από το τίποτα πρέπει να κάνετε κάτι
μα οι δυνατοί πρέπει να γίνουν τίποτα.
Αυτό που έχετε απαρνηθείτε το,
και πάρετε αυτό που σας αρνούνται...",
*** Εστω κι έτσι,εμείς ξαναβρισκόμαστε στο πατάρι της βιβλιοθήκης,
την Κυριακή 02/09/2007,στις 8 μ.μ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Αχ!
Υπήρξε κι ένας Μπρεχτ, υπάρχουνε και κάποιοι ακόμα, αλλά ποιανού τ` αφτάκια θ` ανοίξουνε να τους ακούσουν και τα μυαλά να τους ακολουθήσουνε, πριν να "καούμε" όλοι, δεν ξέρω.
Άντε! Καλά μυαλά!
Post a Comment