Ευχές για τη συνέχεια..

Ερήμην κι off the record ενημερώθηκα πως η λέσχη ανάγνωσης Ανω Τούμπας, αναζητάει υπάλληλο που τις Κυριακές θα ανοιγοκλείνει την πόρτα της βιβλιοθήκης. Σε όσους νομίζουν πως ο συντονισμός μιας λέσχης ανάγνωσης είναι θέμα χώρου κι ο ρόλος του συντονιστή εξαντλείται σε αυτόν του κλειδοκράτορα, εύχομαι ειλικρινά «καλή επιτυχία».Από καρδιάς..

Διεθνές Συνέδριο στο ΕΙΕ για τις υπηρεσίες των βιβλιοθηκών σε περιόδους οικονομικής κρίσης

Διεθνές συνέδριο με θέμα "Επαναπροσδιορίζοντας τις προσφερόμενες υπηρεσίες των Βιβλιοθηκών σε περιόδους οικονομικής κρίσης" διοργανώνει, για 7η χρονιά, η Οργανωτική Επιτροπή Ενίσχυσης Βιβλιοθηκών (ΟΕΕΒ). Το συνέδριο πραγματοποιείται στις 6 και 7 Οκτωβρίου 2011, στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).
Το 7ο συνέδριο της Επιτροπής αφιερώνει τις εργασίες του στον τρόπο με τον οποίο οι βιβλιοθήκες, εν μέσω οικονομικής κρίσης, συνεχίζουν να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες στο κοινό τους. Στο νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, οι βιβλιοθήκες καλούνται να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, με σωστό σχεδιασμό, συνεργασίες και καινοτόμες δράσεις.
Διατηρώντας τον διεθνή χαρακτήρα του συνεδρίου, έχουν προσκληθεί να παραστούν έγκριτοι ομιλητές από τη Γερμανία, την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, την Ιταλία και την Ολλανδία. Οι ομιλητές θα περιγράψουν την κατάσταση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι βιβλιοθήκες στις χώρες τους και θα αναφερθούν σε παραδείγματα και προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.
Η Οργανωτική Επιτροπή Ενίσχυσης Βιβλιοθηκών ιδρύθηκε το 2003 και αποτελεί μοντέλο ισομερούς και ισότιμης αντιπροσώπευσης και συνεργασίας των φορέων που την απαρτίζουν, με στόχο να προσφέρει γνώσεις και υποστήριξη στην ελληνική βιβλιοθηκονομική κοινότητα για τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών.
Τα μέλη της Επιτροπής αποτελούν οι παρακάτω φορείς: Goethe-Institut Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Ινστιτούτο Θερβάντες Αθηνών, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, Κέντρο Πληροφόρησης της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων, Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων & Επιστημόνων Πληροφόρησης, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Αντιπροσωπεία στην Ελλάδα, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, Αμερικανικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης και Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Στο φετινό συνέδριο συμμετέχει επίσης η Βασιλική Ολλανδική Πρεσβεία στην Αθήνα.
Η Επιτροπή εκδίδει επίσης το ηλεκτρονικό βιβλιοθηκονομικό περιοδικό ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, που κυκλοφορεί τρεις φορές το χρόνο, με συνεντεύξεις, άρθρα, παρουσιάσεις βιβλιοθηκών και νέα από τον ελληνικό και διεθνή βιβλιοθηκονομικό χώρο.
Η συμμετοχή στο Συνέδριο είναι δωρεάν. Περισσότερες πληροφορίες, με δυνατότητα online εγγραφής, παρέχονται στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής: http://www.goethe.de/synergasia.

www.ekt.gr, με πληροφορίες από ΟΕΕΒ
Πηγή:Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης,14/9/2011

Έκτακτη έκκληση: Λιμός στην Ανατολική Αφρική

Η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 60 χρόνων οδηγεί καθημερινά στην πείνα και στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους στο Κέρας της Αφρικής, μια τεράστια περιοχή που καλύπτει την Κένυα, τη Σομαλία, την Αιθιοπία, το Τζιμπουτί και την Ουγκάντα. 12,5 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από την πείνα. Η Κένυα έχει κηρυχτεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ η Σομαλία βρίσκεται επίσημα σε κατάσταση λιμού.

Οι άνθρωποι μετακινούνται μαζικά σε αναζήτηση τροφής και πολλοί δεν καταφέρνουν να φτάσουν στο προορισμό τους. Οι γυναίκες στην Κένυα δένουν σκοινί γύρω από τη μέση τους σφίγγοντας το στομάχι τους για να μη νιώθουν την πείνα. Mια πρακτική που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο όταν λύνουν ξαφνικά τα σχοινιά επειδή βρήκαν τροφή. Συχνά η τροφή που βρίσκουν δεν είναι τίποτα άλλο από άγρια φρούτα που δεν πρέπει να καταναλώνονται διότι είναι δηλητηριώδη.



Η έλλειψη νερού και τροφής έχει σκοτώσει τα ζώα από τα οποία εξαρτάται η τροφή και το εισόδημα εκατομμυρίων. Η ξηρασία έχει καταστρέψει σε ορισμένες περιοχές τρεις σοδειές στη σειρά. Το αποτέλεσμα είναι 250.000 παιδιά να υποσιτίζονται. Ο υποσιτισμός τους οδηγεί στην καθυστερημένη σωματική και πνευματική ανάπτυξη και μέχρι και στο θάνατο. Κάθε μέρα χωρίς φαγητό κοστίζει στην ανάπτυξή τους και στο μέλλον τους. Και το μέλλον είναι δύσκολο.


Η ActionAid βρίσκεται ήδη δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους διανέμοντας τροφή και νερό. Η δράση μας έχει ανακουφίσει 220.000 ανθρώπους, αλλά οι ανάγκες είναι και θα είναι για καιρό τεράστιες. Έτσι, θα παραμείνουμε στην περιοχή με στόχο να φτάσει η βοήθειά μας σε άλλους 150.000 ανθρώπους.

Η προσπάθεια που γίνεται από όλη την οργάνωση είναι πολύ μεγάλη. Επικεντρωνόμαστε στους πιο ευάλωτους – παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένους και ανάπηρους. Για τους επόμενους μήνες, και όσο θα υπάρχει ανάγκη, θα μοιράζουμε συστηματικά τροφή και νερό σε σχολεία και κοινότητες, τροφή για τα ζώα, πετρέλαιο για αντλίες νερού, σπόρους ανθεκτικούς σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης. Παράλληλα προστατεύουμε τις γυναίκες και τα παιδιά από τη βία που υφίστανται όταν μεταναστεύουν, ενημερώνουμε τον ευπαθή πληθυσμό για τα δικαιώματά τους, συμμετέχουμε σε επιτροπές αντιμετώπισης της βίας που ξεσπάει για την διεκδίκηση των περιορισμένων πόρων και πιέζουμε τις τοπικές κυβερνήσεις αλλά και τη διεθνή κοινότητα για άμεση αποδέσμευση χρημάτων για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς κρίσης.

Η ActionAid Ελλάς συμμετέχει στη συγκέντρωση πόρων. Γνωρίζουμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι στη χώρα μας, αναγνωρίζουμε ότι όλοι με κάποιον τρόπο βιώνουμε την οικονομική κρίση που πλήττει την Ελλάδα. Παρόλα αυτά, αυτές τις ημέρες υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δένουν τα στομάχια τους για να μην αισθάνονται πείνα, άνθρωποι που για μέρες δεν μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους και άνθρωποι που πεθαίνουν γιατί τους λείπει το πιο αυτονόητο, λίγο νερό. Θεωρούμε ότι αυτό μας αφορά.


Εάν θέλετε να στηρίξετε την προσπάθειά μας, καλέστε στο 210-9212321.

Και η πιο μικρή εισφορά έχει αξία και μπορεί να κάνει τη διαφορά. 

http://www.actionaid.gr/Article/appeal2011/27-263.html


Διαβάστε και ένα σχετικό άρθρο για τις αιτίες του λιμού πλην της ξηρασίας
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=298876

Ο Κώστας Καζάκος αιτιολογεί το «όχι» στο «Μεγάλο μας Τσίρκο»

Αναλυτική επιστολή του γνωστού καλλιτέχνη και βουλευτή προς τα ΜΜΕ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 13/09/2011,"tovima/on line"
Ο Κώστας Καζάκος, με μια επιστολή του προς τα ΜΜΕ, γνωστοποιεί την πρόθεση και απόφασή του να μην συμμετάσχει στο ανέβασμα - αναβίωση του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο» παραγωγής του Κρατικού Βορείου Ελλάδος, επισημαίνοντας ότι ο ίδιος δεν είχε ποτέ αποδεχθεί πλήρως την πρόταση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ. Μάλλον όμως η επιστολή έρχεται λίγο καθυστερημένα, αφού ήδη ήταν γνωστό ότι τη σκηνοθεσία στο «Τσίρκο» έχει αναλάβει ο Σωτήρης Χατζάκης.
«Οταν μου προτάθηκε να σκηνοθετήσω το "Μεγάλο μας τσίρκο"», λέει στο «Βήμα» ο Κώστας Καζάκος, «δεσμεύθηκα να μελετήσω την ιδέα και να εξετάσω τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτή η παράσταση». Καθώς όμως οι δικές του προϋποθέσεις δεν ήταν εφικτό να γίνουν αποδεκτές από τη διεύθυνση του ΚΘΒΕ και αφού συνειδητοποίησε ότι η πρεμιέρα είναι προγραμματισμένη για τον προσεχή Νοέμβριο, «και όχι τον Ιανουάριο του 2012», όπως λέει (σ.σ. στην ανακοίνωση του ρεπερτορίου 2011-2012, στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, είχε αναγραφεί ως μήνας έναρξης ο Νοέμβριος του τρέχοντος έτους), αποφάσισε να μην προχωρήσει.
«Το μεγάλο μας τσίρκο» πάντως θα ανοίξει τη σεζόν στο ΚΘΒΕ _στο Βασιλικό Θέατρο_ όπoυ και θα παιχθεί για δύο μήνες. Μετά τις γιορτές η παράσταση θα κατέβει στην Αθήνα όπου σε συνεργασία με το Ακροπόλ, θα φιλοξενηθεί στη σκηνή της οδού Ιπποκράτους.
Η επιστολή Κ. Καζάκου έχει ως εξής:
«Τον Ιούνιο ή στις αρχές Ιουλίου του φετινού καλοκαιριού, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Σωτήρης Χατζάκης, παλαιόθεν συνάδελφος και φίλος, μου πρότεινε ν' αναλάβω το ανέβασμα του Τσίρκου για τον Ιανουάριο του 2012, με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.
Κάθε πέντε με δέκα χρόνια, εξετάζαμε με τον Καμπανέλλη και τον Ξαρχάκο, την ιδέα μιας καινούργιας παράστασης του Τσίρκου. Και πάντα καταλήγαμε στο συμπέρασμα, ότι πρέπει να χτίσουμε ένα καινούργιο Τσίρκο επί σκηνής, με επίκαιρη σάτιρα, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της δοσμένης πραγματικότητας. Και αφήναμε την παλιά παράσταση στην ησυχία της. Αισθανόμαστε βαριά ευθύνη για τις εικόνες που είχε συγκρατήσει στη μνήμη του το Κοινό, από την εποχή του 1973. Εδώ πρέπει να κατανοηθεί ότι το 50% της επιτυχίας εκείνης της παράστασης του 1973, το έφερε μαζί του το ίδιο το Κοινό, ως αποσκευή του. Εκφράστηκε δηλαδή, η ανάγκη της εποχής. Ο φανερός και κοινός εχθρός, η λαϊκή ομοψυχία κ.λπ. Εξέθεσα αμέσως τις σοβαρές μου επιφυλάξεις και επεσήμανα τους κινδύνους, που εγκυμονεί ένα τέτοιο εγχείρημα, κατά την άποψή μου. Οι συγκυρίες, βέβαια, έχουν επαναφέρει το έργο του Καμπανέλλη στην επικαιρότητα κατά τρόπο δραματικό. Για να πετύχει η καινούργια παράσταση το ίδιο αποτέλεσμα, νομίζω ότι πρέπει να εξασφαλιστούν ορισμένες προϋποθέσεις. Και εξηγούμαι: Πολλοί ρόλοι που τότε παίχτηκαν από πρωτόβγαλτους και άγνωστους στο Κοινό ηθοποιούς, τώρα θα πρέπει να παιχτούν από γνωστούς πρωταγωνιστές. Ο υποκριτικός κώδικας που χρησιμοποιήθηκε τότε, ήταν ο κώδικας της παλιάς λαϊκής επιθεώρησης. Η άμεση συνεννόηση του ηθοποιού με τους θεατές. Οι ηθοποιοί δηλαδή, "έκλειναν το ματάκι", όπως λέμε στη γλώσσα μας, στους θεατές. Κι αυτό για να λειτουργήσει πρέπει να είσαι ο άνθρωπός τους. Να είσαι η Τζένη τους ή ο Νιόνιος τους. Επειτα πρέπει να βρεθεί ο τρόπος να αποφευχθούν οι συγκρίσεις. Θα ήταν καταστρεπτικό να βλέπει κανείς την καινούργια παράσταση και να νοσταλγεί την Καρέζη, τον Ξυλούρη ή τον Παπαγιαννόπουλο. Εξήγησα ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός ο τρόπος, πάντα κατά τη γνώμη μου. Ακολουθεί το υπερβολικό κόστος. Η παράσταση χρειάζεται καμιά πενηνταριά νοματαίους επί σκηνής, μαζί με τους δέκα μουσικούς. Μεταξύ των τριών σκηνών και της πασαρέλας, κινούνται όγκοι ανθρώπων αλλιώς πολλά επεισόδια θα χάσουν τη σημασία τους. Και εξήγησα πως θα έβλεπα την αναβίωση της παλιάς παράστασης: Τη φαντάζομαι σαν ένα φεστιβαλικό γεγονός, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, που θα χτιστεί σε μεγάλο χώρο, με τρεις σκηνές και πασαρέλα και θα παιχτεί για πέντε με δέκα παραστάσεις, όσο χρειάζεται για να υποδεχτεί το Κοινό που θα επιθυμούσε να το ιδεί. Και όχι σε ένα συμβατικό θέατρο, ιταλικού τύπου, της μιας υπερυψωμένης σκηνής, που θα ανοίξει τις πόρτες του για καθημερινές παραστάσεις, όπως συνηθίζεται. Και για να γίνω συγκεκριμένος, θυμίζω σε όσους το έζησαν, τη Θεσσαλονίκη, τον Σεπτέμβριο του 1974, στο Παλαί ντε Σπορ, όπου σε έξη μόνο παραστάσεις, παρακολούθησαν το έργο 52.000 θεατές. Με τη χουντική Χωροφυλακή της Γ΄ Υποδιεύθυνσης, να έχει ζώσει το χώρο και να εμποδίζει ανοιχτά την προσέλευση του Κοινού. Στις αρχές Αυγούστου, το Κ.Θ.Β.Ε. άλλαξε τον προγραμματισμό του και αντί το Γενάρη του 12, αποφάσισε ν' ανεβάσει το έργο, το Νοέμβρη του 11. Οπότε σταμάτησε κάθε συζήτηση από την πλευρά μου. Η ιδιαίτερη σχέση μου με την παλιά παράσταση, δεν μου επιτρέπει άλλη αντιμετώπιση. Με στενοχωρεί μόνο το γεγονός ότι μέχρι και τις τελευταίες μέρες, στις ανακοινώσεις του Κ.Θ.Β.Ε., εμπλέκεται το όνομά μου, ως υπεύθυνου της παράστασης».
Από την πλευρά του, το ΚΘΒΕ απαντά στην επιστολή Καζάκου, χωρίς ωστόσο να δηλώνει ότι σκηνοθέτης στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» θα είναι ο ίδιος ο καλλιτεχνικός διευθυντής του, Σωτήρης Χατζάκης.
«Η πρόταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος για το ανέβασμα της παράστασης "Το Μεγάλο μας Τσίρκο" έγινε από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Κ.Θ.Β.Ε. στον κ. Σταύρο Ξαρχάκο και στον κ. Κώστα Καζάκο για να τιμήσουμε τη μνήμη του μεγάλου Ιάκωβου Καμπανέλλη, αλλά και γιατί η αισθητική και η ιδεολογία του έργου είναι διαχρονική ούτως ώστε να θεωρείται επιβεβλημένη η επαφή του κοινού με το συγκεκριμένο κείμενο στις δραματικές μέρες που ζούμε. Η διαφωνία του κ. Κώστα Καζάκου για τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη παράσταση κινήθηκε σε επίπεδο οικονομικό και καλλιτεχνικό. Οι απόψεις του για το έργο, σεβαστές και η εκτίμησή μας στο πρόσωπό του δεδομένη. Ομως, κάθε κείμενο εμβιώνεται από τις καινούργιες γενιές και επαναπροσδιορίζεται στον χώρο και στον χρόνο γιατί αυτό είναι δικαίωμα και υποχρέωση της Τέχνης του Θεάτρου. Για τους λόγους αυτούς, το Κ.Θ.Β.Ε. προχωρεί σε συμπαραγωγή με το θέατρο "Ακροπόλ" στο ανέβασμα του έργου με την τιμητική για εμάς συμμετοχή του κ. Σταύρου Ξαρχάκου, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί».

Βιβλιοθήκες «φυτρώνουν» στα πάρκα της Θεσσαλονίκης Στόχος να φέρουν τους αναγνώστες στους δημόσιους χώρους της συμπρωτεύουσας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:to vima-on line
Αν και ιδιαίτερα δημοφιλής συνήθεια στο εξωτερικό, το διάβασμα στο... γκαζόν δεν έχει ακόμα διαδοθεί στη χώρα μας. Αυτό φιλοδοξούν να αλλάξουν οι βιβλιοθήκες που "ξεφυτρώνουν" στα πάρκα της Θεσσαλονίκης.
Πνοή ζωής στα πάρκα της Θεσσαλονίκης φιλοδοξεί να δώσει μια ομάδα νέων. Οπλο της τα… βιβλία. Με στόχο να κινητοποιήσουν τους κατοίκους της πόλης για να απολαύσουν τους δημόσιους χώρους παρέα με το αγαπημένο τους βιβλίο, οι εθελοντές της ομάδας «Why not» σε συνεργασία με τον Ομιλο UNESCO Νέων Θεσσαλονίκης αποφάσισαν να δημιουργήσουν «πλανόδιες» δανειστικές βιβλιοθήκες στα πάρκα της πόλης. Αυτές τιτλοφορούνται «Pop Up Libraries», το οποίο αποδίδεται στα ελληνικά ως «βιβλιοθήκες που… ξεφυτρώνουν», καθώς δημιουργούνται αυθόρμητα και με ό,τι υλικά μέσα διαθέτει η γειτονιά: σεζλόνγκ, πλαστικά καρεκλάκια, μαξιλάρες, κιλίμια και φυσικά πολλά (παλαιά) βιβλία και περιοδικά!
Διαβάζοντας στο γκαζόν
«Ανέκαθεν έβρισκα όμορφη την εικόνα ανθρώπων κάθε ηλικίας να διαβάζουν σε απόλυτη γαλήνη το βιβλίο τους στο πάρκο. Ζευγάρια, φοιτητές, ηλικιωμένοι, γονείς με μικρά παιδιά, όλοι φαίνονται να απολαμβάνουν την ηρεμία της ανάγνωσης σε συνδυασμό με το όμορφο περιβάλλον του πάρκου. Ολα αυτά, φυσικά, τα είχαμε δει μέχρι πρότινος μόνο σε χώρες του εξωτερικού. Πρόσφατα, λοιπόν, σκεφτήκαμε: γιατί όχι και στην Ελλάδα;» αναφέρει μιλώντας στο «Βήμα» η 25χρονη Δέσποινα Πολυχρονίδου, μέλος της ομάδας «Why not», ενός πολυσυλλεκτικού συνόλου νέων της Θεσσαλονίκης που δραστηριοποιούνται - όπως χαρακτηριστικά λένε - για να «βγάλουν τους ανθρώπους από τα σπίτια τους» και να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση του πολίτη με τον δημόσιο χώρο.
Η επόμενη βιβλιοθήκη θα διοργανωθεί την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου, ώρα 12.00-19.00 στο Πάρκο του Ήχου, στη Nέα Παραλία Θεσσαλονίκης, μετά το Ναυτικό Όμιλο.
Σε τι διαφέρει μία «πλανόδια βιβλιοθήκη» από ένα κοινό ανταλλακτικό παζάρι βιβλίων; Και πώς μπορεί μία βιβλιοθήκη που «φυτρώνει» σε ένα πάρκο να αλλάξει τη σχέση των πολιτών με αυτό; «Η βασική διαφορά της "pop up" βιβλιοθήκης από ένα ανταλλακτικό παζάρι είναι ότι η ανταλλαγή βιβλίων εν προκειμένω έχει δευτερεύοντα χαρακτήρα. Το βασικό είναι να έρθουν οι πολίτες να διαβάσουν στον δημόσιο χώρο. Οχι μόνο να δώσουν και να πάρουν βιβλία αλλά να απολαύσουν την συνύπαρξη στο πάρκο και την ανάγνωση του βιβλίου με το αεράκι και το θρόισμα των φύλλων. Να αγαπήσουν αυτόν τον διαφορετικό τρόπο ψυχαγωγίας», τονίζει η κυρία Πολυχρονίδου.
Δημιουργώντας τις βιβλιοθήκες της γειτονιάς
Η 26χρονη Χριστίνα Βλάχου, έτερο μέλος της ομάδας, έχει περάσει όλες τις καλοκαιρινές και φθινοπωρινές εξεταστικές περιόδους διαβάζοντας… στα πάρκα. «Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Κομοτηνή το διάβασμα στο πάρκο ήταν μία από τις πιο αγαπημένες μου συνήθειες. Ανέκαθεν μου έκανε εντύπωση, όμως, ότι ένας μοναχικός άνθρωπος με το βιβλίο του σε δημόσιο χώρο θεωρείται παράξενο φαινόμενο στην Ελλάδα. Γι' αυτό αρκετοί είναι οι πολίτες που θα ήθελαν να το τολμήσουν αλλά νιώθουν άβολα ή ντρέπονται. Αυτό φιλοδοξούμε να το αλλάξουμε με τη δημιουργία των πλανόδιων βιβλιοθηκών. Λαμβάνοντας το θετικό μήνυμα, ελπίζουμε ότι οι λάτρεις του βιβλίου θα κινητοποιηθούν ώστε σταδιακά να "φυτρώσουν" βιβλιοθήκες σε όλες τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης», αναφέρει η ίδια.
Το διάβασμα… προστατεύει τον δημόσιο χώρο
«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε όλοι ότι το να δραστηριοποιηθούμε για να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο δεν απαιτεί να ξεθάψουμε το διαβατήριο μας και να ταξιδέψουμε σε τόπους μακρινούς. Πολλές φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά όσο το να πάρουμε τρία παλιά μας βιβλία και μία πλαστική καρέκλα και να κατεβούμε στο πάρκο της γειτονιάς μας», τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Μπάμπης Παπαϊωάννου, μέλος του Ομίλου UNESCO Νέων Θεσσαλονίκης, μίας μη κυβερνητικής οργάνωσης που οργανώνει δράσεις για τον πολιτισμό, τις επιστήμες, την εκπαίδευση και το περιβάλλον της Θεσσαλονίκης, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNESCO.
«Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον η προσπάθεια να βγάλουμε τους πολίτες από τα σπίτια τους. Κάθε δράση που φέρνει τους ανθρώπους της γειτονιάς πιο κοντά με ελάχιστα υλικά μέσα και με βασικό γνώμονα την συνύπαρξη στο δημόσιο χώρο, θέτει ένα λιθαράκι στην προσπάθεια της αλλαγής της καθημερινότητας όλων μας», προσθέτει ο κ. Παπαϊωάννου.
Η εγκατάλειψη των δημόσιων χώρων από τους πολίτες, άλλωστε, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την καταστροφή τους. Αντιστρόφως, η αξιοποίησή τους από ανθρώπους κάθε ηλικίας συνηγορεί προς την προστασία τους και τον εξωραϊσμό τους. Αυτό διαπίστωσε η 25χρονη Βερόνικα Ευγενίδου, η οποία επέστρεψε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στην Αθήνα.
«Στην Αθήνα διάβαζα μόνο σε βιβλιοθήκες ή καφετέριες. Τα περισσότερα πάρκα μαστίζονται από την εγκατάλειψη, ενώ αρκετά είναι επικίνδυνα καθώς λαμβάνουν χώρα σε αυτά κάθε είδους παράνομες δραστηριότητες. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι απλοί άνθρωποι της γειτονιάς δεν τα αξιοποιούν και αυτό εντείνει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες εγκατάλειψης και παρανομίας. Μόλις ενημερώθηκα για την διοργάνωση των πλανόδιων βιβλιοθηκών ενθουσιάστηκα. Είναι σημαντικό να δραστηριοποιηθούμε όλοι για να μην αφήσουμε τα πάρκα και την παραλία της Θεσσαλονίκης να ρημάξουν, όπως έχει συμβεί σε τόσους άλλους χώρους στις ελληνικές πόλεις», τονίζει και προσθέτει με νόημα: «Άλλωστε δεδομένου του υψηλού κόστους των βιβλίων στις μέρες μας, η ανταλλακτική βιβλιοθήκη είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να διασκεδάσουμε κάνοντας οικονομία!»
Info
Για να συμμετάσχετε χρειάζεστε μόνο μία σακούλα με μερικά από τα βιβλία ή περιοδικά που θα θέλατε να ελευθερώσετε από την βιβλιοθήκη σας ( μέγιστος αριθμός: 10 βιβλία). Μόνη προϋπόθεση είναι να βρίσκονται σε καλή κατάσταση.
Ελλη Ισμαηλίδου

Ο πολυτάραχος βίος του Έρνεστ Χέμινγκγουεϊ στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Αθήνα

Η ίδια η ζωή του ήταν κινηματογραφική. Ένα μυθιστόρημα το οποίο έπρεπε να «ρουφήξει» ως την τελευταία σελίδα. Ο λόγος για τον Έρνεστ Χέμινγκγουεϊ, τον συγγραφέα, πολεμιστή, πολεμικό ανταποκριτή (είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τη Μικρασιατική καταστροφή), κυνηγό λιονταριών, διάσημο ψαρά, τρανό πότη και μανιώδη ταξιδευτή. Η έκθεση «Έρνεστ Χέμινγκγουεϊ: Από τη ζωή στο έργο» που φιλοξενείται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση από τις 19 Σεπτεμβρίου εξερευνά τον μύθο του σπουδαίου λογοτέχνη, 50 χρόνια μετά τον θάνατό του.

Εν έτει 1977 ο Βρετανός συγγραφέας, Άντονι Μπέρτζες, έγραφε: «Δεν αρκούνταν στο να είναι απλώς εξαιρετικός κυνηγός, ψαράς, πυγμάχος και αρχι-αντάρτης. Έπρεπε να μετατρέψει τον εαυτό του σε ομηρικό μύθο, κάτι που συνεπάγεται ότι έπρεπε να προσποιείται και να λέει ψέματα, αντιμετωπίζοντας τη ζωή σαν μυθοπλασία».

Ως έφηβος, ο Χέμινγκγουεϊ γράφει άρθρα στην εφημερίδα του σχολείου του στο Σικάγο, ενώ όταν ξεσπά ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν διστάζει να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό. Ο έρωτάς του για την νοσοκόμα Άγκνες Φον Κουρόφσκι θα αποτελέσει έμπνευση για το βιβλίο του «Αποχαιρετισμός στα Όπλα».

Στις ΗΠΑ συναντά την πρώτη του σύζυγο, Ελίζαμπεθ Χάντλεϊ Ρίτσαρντσον, μια γυναίκα κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του, η οποία τον συντηρεί ενώ εκείνος ασχολείται με τις συγγραφικές του απόπειρες.

Σε ηλικία 23 ετών ο συγγραφέας έρχεται και στην Ελλάδα.

Φεύγει για το Παρίσι, όπου συναναστρέφεται καλλιτέχνες και λογοτέχνες. Σειρά έχει η Ισπανία, χώρα που κερδίζει την καρδιά του Χέμινγκγουεϊ. Το έργο του «Κι ο ήλιος ανατέλλει» είναι εμπνευσμένο από τα έργα και τις ημέρες του στην Παμπλόνα.

Ο Χέμινγκγουεϊ ταξιδεύει στην Αφρική με τη δεύτερη σύζυγό του -η ήπειρος φιλοξενείται σε μυθιστορήματα και διηγήματά του. Ακολουθεί ο τρίτος γάμος του με την δημοσιογράφο Μάρθα Γκέλχορν και η εγκατάσταση στην Κούβα.

Ακολουθεί ένας τέταρτος γάμος με την Μαίρη Ουέλς το 1946. Το ποτό έχει φανερές επιπτώσεις στον άλλοτε δυνατό άνδρα. Οι λογοτεχνικοί κύκλοι έχουν αρχίσει πλέον να τον θεωρούν καλλιτεχνικά «ξοφλημένο».

Ο Χέμινγκγουεϊ απαντά με τη νουβέλα «Ο γέρος και η θάλασσα», η οποία του χαρίζει βραβείο Πούλιτζερ.

Η κατάθλιψή του, όμως όλο και μεγάλωνε.

Στις 2 Ιουλίου του 1961, μόλις τρεις εβδομάδες προτού συμπληρώσει τα 62 του χρόνια, ο συγγραφέας σηκώνεται από το κρεβάτι, γεμίζει με σφαίρες το κυνηγετικό του δίκαννο, το τοποθετεί στο μέτωπό του και πυροβολεί, όπως ακριβώς κάνει και ο πατέρας του στις 6 Δεκεμβρίου του 1928.
Πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, η Ελληνοαμερικανική Ένωση διοργανώνει μια έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του διάσημου συγγραφέα.
Ο επισκέπτης της έκθεσης θα έχει την ευκαιρία να δει φωτογραφίες που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό.
Το πρωτότυπο αρχειακό υλικό από την συλλογή του Μουσείου της Ελληνικής Συλλογής Νόμπελ προβάλλει πτυχές από την πολυτάραχη ζωή του, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται και το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου ο Χέμινγουεϊ επηρεάστηκε και έγραψε τα σημαντικότερα έργα του.
* Η έκθεση παρουσιάζεται στην Γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, από τις 19 Σεπτεμβρίου έως τις 18 Οκτωβρίου 2011. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Newsroom ΔΟΛ

Πηγή: http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231126627

100 καινούργια βιβλία για το φθινόπωρο

Κλασική μυθοπλασία, επανάκαμψη έπειτα από χρόνια γνωστών ελλήνων λογοτεχνών, προσωπικές αναμνήσεις, non fiction αφηγήσεις, βιογραφίες προκλητικών προσώπων που έγραψαν Ιστορία, περίεργα λεξικά, αναθεωρητικές ιστορικές απόψεις, αριστουργήματα της ξένης λογοτεχνίας που για πρώτη φορά κυκλοφορούν στη χώρα μας, γραμμένα όλα από γνωστά, αλλά και άγνωστα ονόματα, αποτελούν το μενού των φθινοπωρινών βιβλίων τα οποία συλλέξαμε και σας παρουσιάζουμε. Επιλέγουμε τους τίτλους που θα συζητηθούν περισσότερο και μιλάμε με έλληνες συγγραφείς και βιβλιοπώλες που δίνουν το στίγμα της εποχής.


Ελληνική Λογοτεχνία

Συγγραφείς που έχουν δημιουργήσει εθισμό στο κοινό τους κάνουν νέα εμφάνιση το εφετινό φθινόπωρο. Η Ιωάννα Καρυστιάνη γράφει διηγήματαμε μια διαφορετική ματιά στην ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων (Καστανιώτης), ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης με το «Περιπολών περί πολλών τυρβάζω»και ο Γιάννης Κιουρτσάκης με «Το ζητούμενο του ανθρώπου » (Πατάκης), ο Τάκης Θεοδωρόπουλος με το βιβλίο «Η επιδημία », ο Σωτήρης Δημητρίου με το δικό του «Οι άσκοποι » και η Ερση Σωτηροπούλου με διηγήματα (Πατάκης), η Ζυράννα Ζατέλη με ένα απάνθισμα κειμένων της που κείτονται διάσπαρτα σε επιφυλλίδες (Καστανιώτης), ο Δημήτρης Νόλλας με συγκέντρωση όλων των διηγημάτων του σε έναν τόμο (Καστανιώτης). Ο Περικλής Σφυρίδης με «Το πάρτι και άλλα διηγήματα» (Εστία). Στον χώρο των αστυνομικών ιστοριών επανακάμπτει η κυρία Αθηνά Κακούρη με νέα συλλογή διηγημάτων στις εκδόσεις Καστανιώτη και ο Πέτρος Μαρτινίδης με ατιτλοφόρητο αστυνομικό από τη Νεφέλη. Η Αγγελική Σμυρλή με το δικό της μυθιστόρημα «Η διάψευση», όπου αναφέρεται στο Κυπριακό και στα προβλήματα της συνύπαρξης Ελληνοκυπρίων- Τουρκοκυπρίων. Ο Γιώργος Ξενάριος δέκα χρόνια μετά το «Σμιλεύοντας το φως » με το «Στα όρια του κόσμου » για μια φανταστική Ελλάδα, τη Γη της Επαγγελίας. Η Ευρυδίκη Τρισόν-Μιλσανή με την «Καλλιτεχνική σκευωρία», ένα μυθιστόρημα με φόντο τον κόσμο της τέχνης (Κέδρος). Ο Τηλέμαχος Κώτσιας στο βιβλίο του «Ο χορός της νύφης » μεταφέρει ηπειρώτικο άρωμα από τα βάθη των αιώνων στο σήμερα (Ψυχογιός). Πρωτοεμφανιζόμενη η 28χρονη Βασιλική Πέτσα με τη νουβέλα της «Θυμάμαι» (Πόλις) γύρω από ένα φονικό σε μικρή επαρχιακή πόλη που φέρνει στο φως όλα τα ηθικά και ψυχολογικά αδιέξοδα που υπέβοσκαν ως τότε στη ζωή των ανθρώπων.

Επανέρχονται οι ευπώλητοι Μάρα Μεϊμαρίδη με μυθιστόρημαποταμό στα παράλια της Μικράς Ασίας και ο Μίμης Ανδρουλάκης («Οι γυναίκες που κρύβουν κάτι») με τις ονειροφαντασιώσεις ενός καθηγητή ειδικού στις οικονομικές προβλέψεις, και τα δύο στον Καστανιώτη. Ο Γιώργος Μανιώτης στο μυθιστόρημά του «Τώρα» παρωδεί τον καθημερινό παραλογισμό που βιώνουμε όλοι μας, στις εκδόσεις Ψυχογιός.

Μια σειρά βιβλίων επανασυστήνονται στο ελληνικό κοινό: Τα Απαντα του Νίκου Καχτίτση επανεκδίδουν οι εκδόσεις Κίχλη αρχίζοντας με τον «Εξώστη» του 1964, ενώ οι εκδόσεις Αγρα θα κυκλοφορήσουν σε μετάφραση της Τιτίκας Δημητρούλια το γαλλικό μυθιστόρημα «Republique Βastille» της Μέλπως Αξιώτη. Επανεκδίδεται το τελευταίο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Κοτζιά « Φανταστική περιπέτεια » (Κέδρος), το οποίο είχε τιμηθεί με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1986 και παραδόξως φαντάζει εξίσου επίκαιρο σήμερα. Επίσης επανεκδίδονται η «Φωνή » του Χρήστου Χωμενίδη και η συλλογή διηγημάτων «Από το ίδιο ποτήρι και άλλες ιστορίες » του Μισέλ Φάις (Πατάκης).

Μένης Κουμανταρέας
«Οι αλεπούδες του Γκόσπορτ»
Κέδρος

«Είναι τελείως αυτοβιογραφικό. Είχε παραμείνει θαμμένο στο αρχείο από το 1959 ως σήμερα. Είναι η αποτύπωση της εμπειρίας μου στην Αγγλία όπου με είχε στείλει ο πατέρας μου το 1949, όταν ήμουν 18 χρονών. Οπωσδήποτε είναι ένα νεανικό έργο, το οποίο όμως έκρινα ότι θα μπορούσε να δει το φως της δημοσιότητας χωρίς να ντρέπομαι. Εχω κάνει πολλές αλλαγές αλλά καμία που να προδίδει το ύφος της εποχής».

Δοκίμια που προκαλούν

Ο Ουμπέρτο Εκο ξέρει να προκαλεί τη σκέψη ακόμη και όταν γράφει για ένα μικρό θέμα. Την τεχνική του αυτή θα βρούμε στη συλλογή δοκιμίων με τίτλο «Δημιουργώντας τον εχθρό» (Ψυχογιός) όπου συνυπάρχουν περιστασιακά κείμενα σχετικά με το Απόλυτο, τους λόγους για τους οποίους κλαίμε ως τον Β. Ουγκό και τα Wikileaks. Για τους εντρυφούντες στους κλασικούς της ψυχανάλυσης υπάρχει ο Ζακ Λακάν με τίτλο «Ακόμη, κι άλλο: σεμινάριο 20» (Ψυχογιός) και στην ίδια κατηγορία των «ψυ» βιβλίων υπάρχει η μελέτη του Ερβιν Γκόφμαν«Η παραφροσύνη της θέσης» (Αλεξάνδρεια), για τη θέση του ατόμου με ψυχικά προβλήματα, από τη στιγμή που παραμένει εκτός ψυχιατρείου. Η Τζούντιθ Μπάτλερ στο ρηξικέλευθο «Η αξίωση της Αντιγόνης» (Αλεξάνδρεια) ερμηνεύει την ηρωίδα ως έκφραση σεξουαλικής ελευθερίας, πολιτικής δράσης και ανυπακοής. Μια επαναστατική ερμηνεία του χριστιανικού Ευαγγελίου προτείνει ο Τerry Εagleton στο «Λογική, πίστη και επανάσταση » (Πατάκης) εξαπολύοντας δριμεία επίθεση στον θεσμικό χριστιανισμό. Τη θρησκευτική πίστη εξετάζει και η γλωσσολόγος και ψυχαναλύτρια Τζούλια Κρίστεβα στο «Αυτή η απίστευτη ανάγκη για πίστη» (Μεταίχμιο) αλλά και την ανάγκη για αγάπη στις «Ιστορίες αγάπης» (Κέδρος).

Ξαναβρίσκοντας την πολιτική και την οικονομία

Το φαινόμενο των ακροδεξιών κομμάτων στις ευρωπαϊκές χώρες στην εποχή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μελετά ο ολλανδός πολιτικός επιστήμονας Cas Μudde στο βιβλίο «Λαϊκιστικά ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα στην Ευρώπη» (Επίκεντρο), ενώ ο έλληνας ομόλογός του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ανδρέας Πανταζόπουλος ασχολείται με την ελληνική διάσταση του λαϊκισμού στη μελέτη «Λαϊκισμός και εκσυγχρονισμός 1965-2005» (Εστία). Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την πρόοδο θέτει το ερώτημα ο ιταλός ιστορικός Μassimo L. Salvadori στο βιβλίο του « Η ιδέα της προόδου » (Σαββάλας).

Η κρίση εμπνέει τους εκδότες. Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος έχουμε το «RΕWΟRΚ: Στήσε τη δική σου επιχείρηση» των Jason Fried και David Ηeinemeier Ηansson ένα βιβλίο που στηρίζεται στην εμπειρία των δύο συγγραφέων, πώς να διατηρήσεις κερδοφόρα μια μικρή εταιρεία που βασίζεται στην τεχνολογία χωρίς να χρειαστεί να τη μεγαλώσεις και το «Μηδέν φόρος: Φορολογικοί παράδεισοι και οι άνθρωποι που κλέβουν τον κόσμο» του Νicholas Shaxson, ένα βιβλίο ερευνητικής δημοσιογραφίας. Την τρέχουσα οικονομική μας κατάσταση εξετάζουν ο καθηγητής Μάνος Ματσαγγάνης στο« Η κοινωνική πολιτική σε δύσκολους καιρούς» (Κριτική), και ο καθηγητής Νότης Μαριάς, στο «Το μνημόνιο της χρεοκοπίας και ο άλλος δρόμος» (Λιβάνης). Μετά το πολυδιαβασμένο περυσινό «Δόγμα του Σοκ» της Ναόμι Κλάιν οι εκδόσεις Λιβάνη εκδίδουν μια συλλογή άρθρων της ακτιβίστριας δημοσιογράφου με τίτλο «Φράχτες και παράθυρα . Ενα οικονομικο-κοινωνικό πρόγραμμα με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλονπροτείνει ο βρετανός οικονομολόγος Τim Jackson στο «Ευημερία χωρίς ανάπτυξη» (Κέδρος).

Βιογραφίες, από τον Στιβ Τζομπς στον Μπαχ

Την πολυτάραχη ζωή και τη συναρπαστική προσωπικότητα του εμπνευσμένου ιδρυτή της Αpple, Στιβ Τζομπς, παρουσιάζει ο Γουόλτερ Αϊσακσον στο βιβλίο «Steve Jobs,O θρύλος της Silicon Valley» (Ψυχογιός). Ενδιαφέρον θα έχει και η αυτοβιογραφία του εριστικού Βρετανού Κristopher Ηitchens, « Ηitch- 22,Αμφισβητίας εκ πεποιθήσεως » (Μεταίχμιο) με πολλές ιστορίες από τις σχέσεις του με την οικογένεια, πολιτικούς, διανοουμένους και δημόσια πρόσωπα της εποχής μας. Ο διάσημος γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος Εντγκάρ Μορέν γεννήθηκε από γονείς εβραϊκής καταγωγής που είχαν ζήσει πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Στο βιβλίο του «Ο Βιντάλ και οι δικοί του» (Επίκεντρο) αναφέρεται στα χρόνια που έζησε η οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του 20ού αιώνα, αναπαριστώντας την ατμόσφαιρα της πολυεθνικής Θεσσαλονίκης της εποχής. Η Κατίνα Τέντα-Λατίφη , παλιά αντάρτισσα του Δημοκρατικού Στρατού, γράφει τη βιογραφία του καθηγητή της Ιατρικής και αντιστασιακού Πέτρου Κόκκαλη «Ο καθηγητής Πέτρος Σ.Κόκκαλης (1896-1962)» (Εστία). Τέλος, η σημαντικότερη βιογραφία του Μπαχ των τελευταίων εκατό χρόνων, «Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Ο λόγιος μουσικός», του καθηγητή του Χάρβαρντ Christoph Wolff, θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Νεφέλη.

Ιστορία, μια καταφυγή για εξηγήσεις

Δύο ιστορικές μελέτες, έργο αναφοράς η καθεμία στον τομέα της, θα εκδώσει τους επόμενους μήνες το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης, την «Ιστορία της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας» του καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Fritz Gschnitzer και το «Ο αρχαίος κόσμος μετά τον Μέγα Αλέξανδρο, 323-30 π.Χ.» του καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ Graham Shipley. Μια άλλη πρόταση στην ιστορία είναι η προκλητική «Λαϊκή ιστορία του κόσμου» (Τόπος) του βρετανού σοσιαλιστή, ακτιβιστή και εκδότη Chris Ηarman. Αν ήταν αναπόφευκτη η πτώση της πολυσυζητημένης Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και η άνοδος του ναζισμού εξετάζει ο ιστορικός Ηeinrich Α. Winkler στο «Βαϊμάρη, η ανάπηρη Δημοκρατία (1918-1933)» (Πόλις). Απολογισμό της κατάστασης στην Ανατολική Ευρώπη τον χειμώνα του 1989 επιχειρεί ο δημοσιογράφος και αυτόπτης μάρτυρας Βικτόρ Σεμπέστιεν στο «Η πτώση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας- Η επανάσταση του 1989» (Ψυχογιός). Ο Αντώνης Λιάκος μελετάει τις μεταμορφώσεις της ιστορικής συνείδησης στο «Αποκάλυψη,Ουτοπία και Ιστορία» (Πόλις).

Η φιλοσοφία στο προσκήνιο

Στο έργο του Θουκυδίδη αφιερώνεται ο τρίτος τόμος της « Ελληνικής ιδιαιτερότητας» (Κριτική) του Κορνήλιου Καστοριάδη , ανακαλύπτοντας στον αρχαίο ιστορικό έναν κόσμο που μοιάζει εκπληκτικά με τον δικό μας. Το τελευταίο έργο του έτερου σημαντικού έλληνα φιλοσόφου στη Γαλλία, του Κώστα Αξελού, θα κυκλοφορήσει από την Εστία, μια συλλογή κειμένων με τίτλο «Αυτό που επέρχεται, αποσπάσματα μιας προσέγγισης».

Αλέξης Πανσέληνος
«Σκοτεινές επιγραφές»
Μεταίχμιο

«Το 2009 ξεκίνησα να γράφω αυτό το βιβλίο λίγο σαν πρωτάρης. Ποτέ δεν γράφω το ίδιο πράγμα, ποτέ με τον ίδιο τρόπο, πάντα αλλάζω τονικότητα, αλλά αυτό το βιβλίο δεν θυμίζει και πολύ τα παλαιότερα γραψίματά μου, μάλλον ακολουθεί τις αλλαγές μέσα μου. Οι αλλαγές έξω πήγαιναν μαζί, χέρι-χέρι. Η ανατροπή η δική μου σαν να ξέβαφε μέσα στην πραγματικότητα...».

Κώστας Μμουρσελάς
«Στην άκρη της νύχτας»
Πατάκης

«Είναι ένα θρίλερ που εξελίσσεται σε ερωτική ιστορία ή μάλλον μια ερωτική ιστορία που εξελίσσεται σε θρίλερ. Έχει κάποια σχέση με τον Παπαδιαμάντη και τι ανάγκασε αυτόν τον διάσημο συγγραφέα, στο πιο διάσημο διήγημά του, να βάλει ένα τόσο ασήμαντο και λάθος φινάλε; Ίσως φταίει μια γυναίκα. Πρόκειται για μια πολύ απλή ιστορία που για να τη διηγηθώ χρειάστηκα πάνω από διακόσιες τόσες σελίδες. Τόσο λίγες».

Ανέκδοτη Σωτηρίου

Μικρό δείγμα γραφής από το ανέκδοτο μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου «Τα παιδιά του Σπάρτακου, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κέδρος. Είναι από το πρώτο μέρος του μυθιστορήματος,που διαδραματίζεται στο Σουφλί. Οι πέντε αδερφάδες του, ακόμη και η εννιάχρονη η Βασιλειώ, δούλευαν στα δυο μεγάλα εργοστάσια μεταξιού που είχαν αφεντικά Εβραίους. Αυγές ξεκινούσαν για τη δουλειά, μαζί με εκατοντάδες άλλες εργάτριες. Βάζαν τα τσοκαράκια τους και με τη μπουκιά στο στόμα παίρνανε δρόμο κι απόδρομο μη χαθεί δευτερόλεπτο από το δωδεκάωρο μεροκάματο. Ο Νεόφυτος έκλεινε τα μάτια του κι άκουγε εντυπωσιασμένος τον ρυθμικό χτύπο που κάναν τα τσόκαρα στα καλντερίμια.
“Νάτους! Νάτους ου στρατός τ΄ Σπάρτακου!”

Βασίλης Χατζηιακώβου
Ιανός

«Βλέπω ότι το βιβλιόφιλο κοινό συνεχίζει να κρατιέται γύρω από το βιβλίο.Το ανακαλύπτουν και άλλοι άνθρωποι που τώρα μπαίνουν στο βιβλιοπωλείο για να ενημερωθούν.Το βιβλίο είναι φάρμακο για καταφυγή εναντίον της κρίσης.Βλέπουν μερικοί ότι βοηθάει.Επίσης ανακαλύπτουν ότι το βιβλίο είναι ένα καλό και φθηνό δώρο.Σε αυτό έχουν συμβάλει και οι εκδότες που κρατούν τις τιμές χαμηλά.Πολλοί από αυτούς,αλλά και βιβλιοπωλεία,δημιουργούν τμήματα με προσφορές σε πολύ καλά βιβλία».

Σοφίκα Ελευθερουδάκη
Ελευθερουδάκης

«Θέλω να είμαι λίγο αισιόδοξη.Τα βιβλία έχουν φθηνύνει,οι εκδότες έχουν κάνει μια μεγάλη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση και ο κόσμος ανταποκρίνεται.Εμείς τον Αύγουστο ανοίξαμε το Βazaar στην Πανεπιστημίου 15,δίπλα στο νέο κεντρικό κατάστημά μας,και η είδηση μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα.

Εχουμε μαζέψει βιβλία που τους δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία,τα οποία είτε ήταν πολύ ακριβά στον καιρό τους είτε είχαν τυπωθεί σε μεγάλα τιράζ και τώρα δίνονται σε εξαιρετικά καλές τιμές.Βρίσκεις βιβλία με τριάμισι ακόμα και με ένα ευρώ».

Ξένη Λογοτεχνία

Καταξιωμένοι συγγραφείς, κλασικά κείμενα, από καιρό οφειλόμενες μεταφράσεις, αλλά και νεοεμφανιζόμενοι με ελκυστική γραφή και ενδιαφέρουσα θεματολογία συνθέτουν το πανόραμα της μεταφρασμένης λογοτεχνίας που θα διαβάσουμε τους επόμενους μήνες. Κυριαρχούν και εφέτος οι αγγλόφωνοι συγγραφείς, αξίζει όμως να σημειωθεί η μικρότερη αλλά σημαντική παρουσία και άλλων φωνών.

Τo αριστούργημα του Κάρλος Φουέντες, η «Τerra Νostra» του 1975, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Αγρα, είναι η μεγάλη άφιξη του φθινοπώρου στη μεταφρασμένη λογοτεχνία. Ο σπουδαίος μεξικανός συγγραφέας, που κατ΄ επανάληψη αναφέρεται στις συζητήσεις για τα βραβεία Νομπέλ, ερευνά τις μεσογειακές ρίζες του ισπανικού πολιτισμού προσπαθώντας να ανακαλύψει τι πήγε στραβά στον πολιτισμό αυτόν, ενώ στο τελευταίο του μυθιστόρημα «Η θέληση και η τύχη» (Καστανιώτης) μια κομμένη κεφαλή διηγείται τη σύγχρονη ιστορία του Μεξικού.

Την απάνθρωπη σταλινική Ρωσία των γκουλάγκ αναπαριστά, πριν από τον Αρθουρ Καίσλερ και τον Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, η καταγγελτική μυθοπλασία του Βικτόρ Σερζ στο «Μεσάνυχτα στον αιώνα» (Scripta) του 1939, ενώ ο Αλβανός Ισμαήλ Κανταρέ στο «Μοιραίο δείπνο» (Μεταίχμιο) μας μεταφέρει στο Αργυρόκαστρο του 1943.

Τo ποιητικό ερωτικό μυθιστόρημα «Το μουνί της Ιρέν» του σουρεαλιστή Λουί Αραγκόν και δύο αφηγήματα του Πεσσόα, το αστυνομικό «Υπόθεση Vargas» και η «Ωρα του Διαβόλου», θα κυκλοφορήσουν από τη Νεφέλη. Στον χώρο του φανταστικού, θα διαβάσουμε τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόουκερ σε ατμοσφαιρική μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από τις εκδόσεις Κίχλη και το πολυσυζητημένο διεθνώς αποκαλυπτικό «2666» (Αγρα), το τελευταίο μυθιστόρημα του ταλαντούχου και πρόωρα χαμένου Χιλιανού Ρομπέρτο Μπολάνιο.

Η μεγάλη κυρία της αμερικανικής δημοσιογραφίας Τζόαν Ντίντιον στο αυτοβιογραφικό «Η χρονιά της μαγικής σκέψης» (Κέδρος) δίνει ένα συγκινητικό χρονικό της απώλειας και του πένθους μετά τον θάνατο του συζύγου της. Από τους Αμερικανούς της νέας γενιάς μάς έρχεται το δεύτερο βιβλίο στα ελληνικά τού αυτόχειρα πεζογράφου και δοκιμιογράφου Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, η συλλογή διηγημάτων «Αμερικανική λήθη» (Κέδρος), όπως επίσης και το μυθιστόρημα «Αυτοκρατορικές απολαύσεις»του εκκεντρικού Μπρετ Ιστον Ελις που διαδραματίζεται στη σύγχρονη Καλιφόρνια του πλούτου και της τρυφηλότητας. Από τον Νέο Κόσμο, επίσης, ο Ερικ Λάρσον στο μυθιστόρημά του «Στον κήπο με τα θηρία, ένα συναρπαστικό χρονικό της ανόδου του Τρίτου Ράιχ» (Μεταίχμιο) αναπαριστά το πολιτικό παρασκήνιο που οδήγησε στη δημιουργία του ναζισμού στη Γερμανία, ενώ ο βραβευμένος με Μπούκερ Αυστραλός Πίτερ Κάρεϊ μας ταξιδεύει στην Αμερική την εποχή του Αλέξις ντε Τοκβίλ με το ιστορικό μυθιστόρημα «Ο παπαγάλος και ο Ολιβιέ στην Αμερική» (Ψυχογιός).

Οι Ευρωπαίοι

Από τις Βρετανικές Νήσους ο Σκωτσέζος Αντριου Ο΄ Χέιγκαν στο μυθιστόρημα «Η ζωή και οι απόψεις του σκύλου Μαφ και της φίλης του, της Μέριλιν Μονρόε» (Πόλις) αφηγείται τη ζωή της θρυλικής ντίβας με τη φωνή του σκύλου της. Ο Στίβεν Κέλμαν στα «Εγγλέζικα σπαστά» (Μεταίχμιο) παρουσιάζει τη δύσκολη προσαρμογή ενός νεαρού από την Γκάνα σε μια σκληρή γειτονιά του Λονδίνου. Ο Ιρλανδός Σεμπάστιαν Μπάρι στο «Εις γην Χαναάν» (Καστανιώτης) ανατρέχει σε στιγμές της ιρλανδικής ιστορίας του πρώτου μισού του 20ού αιώνα και της μετανάστευσης στην Αμερική. Ο Αγγλος Αλαν Χόλινγκχερστ στο «Παιδί του ξένου» (Καστανιώτης) αποτυπώνει την κλυδωνιζόμενη αριστοκρατία της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, ενώ στις ίδιες εκδόσεις τον βραβευμένο Ισπανό Ενρίκε Βίλα Μάτας στην πρόσφατη «Δουβλινιάδα» απασχολεί το τέλος του κόσμου και της λογοτεχνίας.

Ενας διακεκριμένος νευρολόγος με διαταραχές μνήμης κατασκευάζει με τη φαντασία του την εναλλακτική βιογραφία του στο «Κορσακόφ» (Πόλις) του Ερίκ Φοτορινό . Στις ίδιες εκδόσεις ο πρωτοεμφανιζόμενος Τριστάν Γκαρσία αναφέρεται στο κίνημα της χειραφέτησης των ομοφυλοφίλων στη Γαλλία της δεκαετίας του ΄80 και στην εμφάνιση του ΑΙDS στο μυθιστόρημα «Η καλύτερη πλευρά των ανθρώπων». Από τη Γαλλία επίσης ο Λοράν Γκοντέ με το μυθιστόρημα «Στο έλεος του κυκλώνα» (Μεταίχμιο) ζωντανεύει τον πανικό και τη βία στην κοινωνία μιας Νέας Ορλεάνης που σπαράσσεται από τον κυκλώνα. Ο Ελβετός Μάρτιν Ζούτερ συνδυάζει εξωτισμό, χρήμα, ευζωία και αισθησιασμό στον «Μάγειρα του έρωτα»(Καστανιώτης).

Πορνογραφίας λεξικό κ.ά.

Το «Λεξικό της πορνογραφίας» (Καλέντης), θα εκπλήξει σίγουρα την εκδοτική αγορά. Πρόκειται για μια συλλογική έκδοση των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων της Γαλλίας υπό τη διεύθυνση του Ρhilippe di Folco που κωδικοποιεί μια αρχαία πρακτική που έχει αποκτήσει στις μέρες μας τεράστιες εμπορικές διαστάσεις.

Γι΄ αυτούς που αναζητούν το γιατί και το πώς στη φιλοσοφία υπάρχει ένα λεξικό που ταξινομεί την πολιτική και φιλοσοφική σκέψη. Είναι «Η πολιτική σκέψη στον 20ό αιώνα: Ενα λεξικό για τον 21ο αιώνα» (Σαββάλας) των Robert Βenwick και Ρhilip Green.

Ευγενία Φακίνου
«Το τρένο των νεφών»
Καστανιώτης

«Ηταν ένα στοίχημα για μένα.Ακριβώς επειδή δεν ταξίδεψα ποτέ στη Λατινική Αμερική,προσπάθησα να αναπληρώσω το κενό με πολύ διάβασμα.Το τρένο των νεφών είναι υπαρκτό στη Λατινική Αμερική,κάνει τώρα ένα ταξίδι τουριστικού ενδιαφέροντος,αλλά κάποτε ταξίδευε κατά μήκος των ορυχείων στις κορυφογραμμές των Ανδεων από την Αργεντινή ως τη Χιλή.Η υπόθεση έχει να κάνει με την Οδύσσεια του Κανένα ή του Καθένα.Είναι μια λατινοαμερικανική Οδύσσεια όπου σε κάθε βαγόνι συναντάς ένα κομμάτι της λατινοαμερικανικής ιστορίας και λογοτεχνίας».

Σώτη Ττριανταφύλλου
«Για την αγάπη της γεωμετρίας»
Πατάκης

«Είναι το πικρότατο χρονικό της νιότης.Κεντρική ηρωίδα η Ανατολή Μπότσαρη που μεγαλώνει όπως μπορεί σε μια μεσοαστική οικογένεια στο κέντρο της Αθήνας...Τα γεγονότα: ένας εφηβικός έρωτας,μια εγκατάλειψη,άλλη μία εγκατάλειψη,δύο αποτυχίες απανωτές,ύστερα αρρώστιες,αναρρώσεις: να γονατίζεις επτά φορές και να σηκώνεσαι οκτώ...Ακολουθούν μία αυτοκτονία,ο συνηθισμένος εφιάλτης του εγκλεισμού,ταπεινώσεις,απώλειες,συμβιβασμοί.Το πικρότατο χρονικό της νιότης».

Οι καθιερωμένοι


Γνωστοί συγγραφείς κάνουν την καθιερωμένη ετήσια εμφάνισή τους. Ο Καστανιώτης συνεχίζει την έκδοση των έργων του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ με το «Φράνυ και Ζούι» και οι εκδόσεις Πόλις επανεκδίδουν την «Πατρική κληρονομιά» του Φίλιπ Ροθ. Ενα ακόμη έργο του Ορχάν Παμούκ, το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Τζεβντέτ μπέη και υιοί», θα κυκλοφορήσει από την Ωκεανίδα, η οποία ετοιμάζει και το «Γιατί πράγμα μιλάω, όταν μιλάω για το τρέξιμο» του Ιάπωνα Χαρούκι Μουρακάμι, μια προσωπική εξομολόγηση για το τρέξιμο και τη συγγραφή. Από τις ίδιες εκδόσεις θα κυκλοφορήσει σε τρεις τόμους το ογκώδες αμφιλεγόμενο αλλά δημοφιλές μυθιστόρημα «Ο Ατλας επαναστάτησε» της Αμερικανίδας Αϊν Ραντ, μια φανταστική αφήγηση του 1957 για την προοδευτική κατάρρευση της κοινωνίας σε μια δυστοπική Αμερική.

Πηγή: http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=417773