Συνέντευξη του Δάνη (μας) στο Vakhikon.gr

Ιορδάνης Κουμασίδης. Ετών (σχεδόν) 32. Υπ. Διδάκτορας φιλοσοφίας, με δυο λογοτεχνικά βιβλία, δυο μεταφράσεις, πολλές δημοσιευμένες κριτικές, άρθρα και, εσχάτως, θεατρικά κείμενα. "Στάχτη του Καλοκαιριου", 1 και 2 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη.
Στα 10 μέτρα λοιπόν!
Ή στις 10 ερωτήσεις.
Γιατί "Στάχτη του Καλοκαιριού";
Γιατί θα είναι πια 1 και 2 Σεπτέμβρη και θα έχει μείνει μόνο η στάχτη. Κι επειδή είναι ένα από τα ωραιότερα ελληνικά ποιήματα που έχουν γραφτεί.
Ποίημα;
Του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου. Ενός από τους 2-3 μεγαλύτερους ποιητές της ελληνικής γλώσσας. Και, όπως μου θύμισαν πρόσφατα, ενός ποιητή που κάποιος άλλος ποιητής, ζωντανός, δεν τον συμπεριέλαβε στην ανθολόγηση των 100 καλύτερων ποιητών του 20ου αιώνα! Συμπεριέλαβε βέβαια τον εαυτό του.
Γιατί θεατρικό αναλόγιο;
Επειδή είναι ολοκαίνουργιο κείμενο. Επειδή η απλότητα του αναλογίου – πρόκειται κυρίως για ανάγνωση- είναι δύσκολή και συνάμα ηδονική. Κι επειδή στη Θεσσαλονίκη σπανίως παρουσιάζονται θεατρικά αναλόγια.
Γιατί τρεις γυναίκες;
Γιατί πάντα περνούν πολλές γυναίκες απ τη ζωή μας, αλλά δε μένουν παραπάνω από δύο ή τρεις. Το διαπίστωσα σε κουβέντα με τον ποιητή Αντρέα Καρακόκκινο.
Γιατί ένας άνδρας;
Μπορεί να είναι τρεις. Ή και κανένας.
Τι σημαίνει σήμερα να γράφει κανείς;
Περίπου ότι σημαίνει και να αναπνέει. Και σίγουρα περισσότερα από το να μιλάει (ασκόπως).
Εν τέλει πεζογράφημα, ποίηση, θεατρικό έργο, κριτική ή φιλοσοφία;
Όλα! Ίσως και άλλα. Η γραφή είναι ενιαία. Οι αποκλίσεις και παρεκκλίσεις της μας δίνουν την ομορφιά.
Υπάρχει νέα λογοτεχνική γενιά;
Ασφαλώς! Στις ηλικίες 25 με 35 γίνεται χαμός. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη και ειδικότερα στην ποιητική γραφή. Επειδή όμως ζούμε σε εποχή έκρηξης της πληροφορίας, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να ξεχωρίσουν από το χυλό του διαδικτύου και του marketing των οίκων. Και βέβαια να πάψουν να πληρώνουν για να βγάζουν τα βιβλία τους.
Ποιους λογοτέχνες θαυμάζεις;
Θα σταματούσα να γράφω εάν μου το ζητούσαν ο Μισέλ Ουελμπέκ, η Αμελί Νοτόμπ, η Έρση Σωτηροπούλου, ο Βασίλης Αλεξάκης, ή η Αλεξάνδρα Δεληγιώργη. Νεκρούς δεν αναφέρω γιατί φτάνει πια με την παρελθοντολαγνεία. Κι επειδή είναι λίγο δύσκολο να μου το ζητήσουν.
Μπορεί η λογοτεχνία να αλλάξει τον κόσμο;
Πόσους τόμους έχω στη διάθεσή μου να απαντήσω; Δεν απαντά κανείς αποφθεγματικά και άσκεπτα σε τέτοιες ερωτήσεις. Ας απαντήσω αντίστροφα: τι μπορεί να αλλάξει οριστικά τον κόσμο; Το σίγουρο είναι ότι η λογοτεχνία αλλάζει τον εαυτό (επιμέλεια εαυτού, να σμιλέψουμε τον εαυτό μας σαν έργο τέχνης κλπ.), άρα αλλάζει ένα κομμάτι του κόσμου, μικρό αλλά υποψιάζομαι σημαντικότατο.
Η Στάχτη του καλοκαιριού θα παρουσιαστεί στο καφέ μπαρ Έντεχνο από τις Άννυ Τσολακίδου, Μάρα Τσικάρα και Δανάη Τίκου υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Αναστασίας Κουμίδου.
Πέμπτη 1 και Παρασκευη 2 Σεπτέμβρη στις 9μμ.
Είσοδος Ελεύθερη, κρατήσεις στο 2310280553
* Το αφήγημα του Ιορδάνη Κουμασίδη Ερωτικό Παραλήρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λογείον.

Χωρίς τον Λυκούργο Καλλέργη το θέατρο

"ΤΟ ΒΗΜΑ-on line"
Πέθανε σήμερα Σάββατο, σχεδόν αιωνόβιος, ο σπουδαίος ηθοποιός
«Δεν το επέλεξα _ μάλλον εκείνο με επέλεξε» μου είχε απαντήσει ο Λυκούργος Καλλέργης όταν τον είχα ρωτήσει γιατί επέλεξε το επάγγελμα του ηθοποιού. «Και αν ο χρόνος επέστρεφε πίσω θα το επέλεγα εγώ, βασικά και κατ’ ανάγκην ψυχική και πνευματική».
Ο Λυκούργος Καλλέργης, ο οποίος πέθανε σήμερα Σάββατο, στις 10 π.μ. στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» σε ηλικία 98 ετών, άφησε πίσω του πλούσιο έργο, όχι μόνον ως ηθοποιός με περισσότερα από 60 χρόνια καριέρας στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, αλλά και ως πολιτικός.
Γεννημένος στις 7 Μαρτίου του 1914 στην Κρήτη, ο γιος του πρωτοπόρου σοσιαλιστή ηγέτη και οργανωτή της πρώτης Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα Σταύρου Καλλέργη, μετοίκησε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και ξεκίνησε τις θεατρικές σπουδές του πλάι στον Κάρολο Κουν και τη Λαϊκή Σκηνή. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη και ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης. Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου και υπήρξε επί 18 χρόνια πρωταγωνιστής του Εθνικού (όπου διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής). Ασχολήθηκε με την αρχαία τραγωδία, τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ, τον Ερρίκο Ιψεν, τον Αντον Τσέχοφ, τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ, τον Μαξίμ Γκόρκι και τον Ευγένιο Ο'Νιλ και συνεργάστηκε με την ελίτ της υποκριτικής, από τη Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Αιμίλιο Βεάκη ως την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή.
Ο Λυκούργος Καλλέργης μπήκε στον κινηματογράφο το 1948 με την ταινία «Ο κόκκινος βράχος» και από τότε εμφανίστηκε σε πάρα πολλές ταινίες, τόσες που αν του ζητούσες να τις απαριθμήσει απέξω δεν θα μπορούσε. Θυμόταν όμως περιστατικά που διάνθισαν τις εμπειρίες του, όπως «το αλησμόνητο τραγούδι της Καρέζη “Μην τον ρωτάς τον ουρανό” στο “Νησί των Γενναίων”», τον καπετάνιο του κρουαζιερόπλοιου στο «Ραντεβού στη Βενετία» όταν «πλήρωμα και επιβάτες με μπέρδευαν με τον αληθινό καπετάνιο και γίνονταν πολλά κωμικά επεισόδια», αλλά και το δυνατό χαστούκι που ως πατέρας της έδωσε στην Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» «και που τη βοήθησε να παίξει καλύτερα τον ρόλο της».
Στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια άρχισε να ασχολείται ενεργά με την πολιτική και το 1977 εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Περιφέρεια Αθηνών. Οταν του είχα ζητήσει να σχολιάσει κατά πόσον τα αριστερά φρονήματά του τον ταλαιπώρησαν ως επαγγελματία, η απάντησή του ήταν «αρκετά, αλλά ας μην τα θυμόμαστε.».
Στις 14 Μαΐου του 2007 ο Καλλέργης αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 30 Αυγούστου, στις 17.00, στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας.

«Έφυγε» από τη ζωή ο συγγραφέας Νίκος Θέμελης

Αθήνα
Την τελευταία του πνοή άφησε το απόγευμα του Σαββάτου ο συγγραφέας Νίκος Θέμελης, ο οποίος επί σειρά ετών υπήρξε συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου το 1975 έκανε και το Διδακτορικό του σε θέματα Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα, στο υπουργείο Οικονομικών και στη Νομική Υπηρεσία του Συμβουλίου Υπουργών στις Βρυξέλλες.

Από το 1981 υπήρξε συνεργάτης του Κώστα Σημίτη, ακολουθώντας τον στα υπουργεία Γεωργίας, Εθνικής Οικονομίας, Παιδείας, Βιομηχανίας και στα πρωθυπουργικά του καθήκοντα μεταξύ 1996-2004.

Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: Η αναζήτηση (1998), Η ανατροπή (2000), Η αναλαμπή (2003), Για μια συντροφιά ανάμεσά μας (2005), Μια ζωή δυο ζωές (2007) και Οι αλήθειες των άλλων (2008).

Θεματολογικά, στα μυθιστορήματά του αναφέρεται σε μια μεγάλη περίοδο του ελληνισμού των τελευταίων τριών αιώνων, τόσο στο χώρο της διασποράς όσο και στο χώρο της αναδυόμενης νεοελληνικής αστικής τάξης.

Η αναπαράσταση της εποχής -με πραγματολογικό υλικό και μυθοπλασία- αποτελεί τον καμβά όπου υφαίνεται η σύγκρουση ιδεών, η αμφισβήτηση και η ανατροπή στερεοτύπων, οι κοσμοϊστορικές αλλαγές της κεντρικής Ευρώπης, αλλά και τα μυστήρια της ψυχής, καθώς και ζητήματα που σχετίζονται με την ατομική και τη συλλογική ταυτότητα.

Τα συλλυπητήρια μηνύματα

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, εξέφρασε τη λύπη του για το θάνατο του Νίκου Θέμελη, «ενός στελέχους με συνεπή παρουσία και μεγάλη συμβολή στην πολιτική ζωή της χώρας και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

» Ενός καταξιωμένου συγγραφέα, με πλούσιο και πρωτοπόρο έργο που παρακολουθεί με μια σύγχρονη ματιά την πορεία και τις αναζητήσεις της Ελληνικής κοινωνίας. Ενός ευαίσθητου και ικανού ανθρώπου του οποίου η απουσία θα είναι αισθητή. Στην οικογένειά του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια.»

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε σχετικά: «Ο Νίκος Θέμελης, ένας σπουδαίος Έλληνας, άνθρωπος του πνεύματος της πολιτικής και της επιστήμης, έφυγε σήμερα το απόγευμα από κοντά μας. Εκφράζουμε συλλυπητήρια στους συγγενείς και τους οικείους του. Θα τον θυμόμαστε για πάντα με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση.»

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Νίκος Θέμελης υπήρξε μια ξεχωριστή περίπτωση επιστήμονα, διανοούμενου και δημόσιου άνδρα, ο οποίος με την πορεία του κόσμησε τα ελληνικά γράμματα και την πολιτική ζωή.

» Διακρίθηκε για το ήθος και την εντιμότητά του και αποτέλεσε παράδειγμα συμπεριφοράς για τις κρίσιμες θέσεις εξουσίας που πέρασε.

» Με το έργο του ως συγγραφέας φώτισε με έναν ιδιαίτερο τρόπο τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και τις αλλαγές της ελληνικής κοινωνίας. Εκφράζω στην οικογένεια του και στους φίλους του τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.»

Πηγή: http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231124560

Στάχτη του Καλοκαιριου

Το θεατρικό έργο του θα παρουσιάσει ο Ιορδάνης Κουμασίδης

την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου και την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου,στις 9:30 μ.μ.
στο
Καφέ-Μπαρ Έντεχνο
Ι. Δέλλιου 4
με τις
Άννυ Τσολακίδου
Μάρα Τσικάρα
Δανάη Τίκου
Σκηνοθετική επιμέλεια: Αναστασία Κουμίδου
Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση,υπό μορφή αναλογίου,του θεατρικού κειμένου του Ιορδάνη Κουμασίδη 'Στάχτη του Καλοκαιριου'.Τρεις γυναίκες, 20, 30, και 40 ετών διηγούνται τη γνωριμία τους με τον ίδιο (;) μυστηριώδη νεαρό άνδρα.
Μετά το τέλος της παράστασης ακολουθεί συζήτηση με τους συντελεστές της.
Είσοδος Δωρεάν, κρατήσεις απο 17 Αυγούστου στο 2310280553

Xορηγοί, εξωστρέφεια, να γίνει η Θεσσαλονίκη «μοντέλο»

AΠOΨH στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ on line",13/8/2011

Του Σπυρου Πεγκα*

Μέσα από την εποχή αναταράξεων που διανύουμε, προκύπτει μια σημαντική, σχεδόν δομική αλλαγή στον τρόπο άσκησης της πολιτικής εξουσίας στη χώρα μας. Η αλλαγή αυτή εκφράζεται άλλοτε με βίαιο και άλλοτε με ήπιο τρόπο. Στον Δήμο Θεσσαλονίκης έχουμε συνειδητά αποφασίσει την ήπια αποδόμηση κακών πρακτικών του παρελθόντος και την ανάληψη μιας διαφορετικής και προσαρμοσμένης στα σημεία των καιρών πολιτικής προσέγγισης.
Στον τομέα του πολιτισμού είναι σχηματικά τρεις οι βασικοί άξονες που καθορίζουν την πολιτική μας: α. Βιωματική καλλιέργεια παιδείας και πολιτισμού με πρωτοβουλίες δικές μας, π.χ. Νύχτες στα Μουσεία, Σεμινάρια Σύγχρονου Χορού με Zambrano, αλλά και επιλεγμένες εισαγωγές σημαντικών έργων που σηματοδοτούν τη σύγχρονη πολιτιστική εξέλιξη. Στόχος είναι να φέρουμε στην πόλη αυτό που αύριο θα είναι σημαντικό και επίκαιρο σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι αυτό που ήταν πριν από μια δεκαετία, β. διεθνοποίηση των τοπικών φεστιβάλ και εκδηλώσεων, ανάδειξη και εξαγωγή των τοπικών δυνάμεων και καλλιέργεια εξωστρέφειας και γ. χρηστή οικονομική διαχείριση σε συνδυασμό με ανάπτυξη των υποδομών πολιτισμού του δήμου.
Για το 2011 η Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Παιδείας και Τουρισμού εξασφάλισε ήδη 410.000 ευρώ σε χορηγίες για δραστηριότητες που ήδη έκανε (Περίπατος Πολιτισμού) ή που θα κάνει («Δημήτρια», Γαστρονομικό Φεστιβάλ). Το ποσό αυτό αγγίζει το 50% του ανελαστικού μέρους του προϋπολογισμού της Διεύθυνσης Πολιτισμού. Η θετική ανταπόκριση ιδιωτών χορηγών συνοδεύεται από ανάλογη αντιμετώπιση κρατικών φορέων, όπως η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, που αντιλαμβάνονται τον εποικοδομητικό τρόπο διαχείρισης των χρημάτων, καθώς και την προβολή της δικιάς τους συνδρομής. Το ίδιο ισχύει και για τα μεγάλα πνευματικά ιδρύματα της χώρας, τα οποία κατανοούν την ισχυρή πρόθεσή μας να προχωρήσουμε στην αναμόρφωση και ανάπτυξη των δικών μας υποδομών. Ετσι, συνεργαζόμαστε με το Iδρυμα Νιάρχος για την αναβάθμιση του δικτύου των Δημοτικών Βιβλιοθηκών. Η Θεσσαλονίκη είναι αυτή τη στιγμή η ελπίδα για ένα διαφορετικό ελληνικό παράδειγμα αντίθετο στη γενική εικόνα της χώρας.
Μια άλλη πηγή σημαντικών κεφαλαίων είναι τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, όπου η Αντιδημαρχία Πολιτισμού έχει ήδη καταθέσει δύο προτάσεις ως leader και άλλες τρεις ως εταίρος με θέμα την πολιτιστική ανάδειξη της πόλης και την ανάπτυξη της δημιουργικής οικονομίας (creative economy) με αναφορά στις τοπικές δημιουργικές και καλλιτεχνικές δυνάμεις.
Τέλος, πιστεύουμε στην ουσιαστική συνένωση δυνάμεων. Συνεργαζόμαστε με το ΥΠΠΟΤ στο πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών», «συνεταιριζόμαστε» στις προσπάθειές μας με όλους τους πολιτιστικούς φορείς, αλλά και τα διεθνή φεστιβάλ της πόλης (Κινηματογράφου, Ντοκιμαντέρ, Βιβλίου, Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης, Φωτο-Μπιενάλε) και σκεφτόμαστε με τρόπο μητροπολιτικό κοινές δράσεις με τους όμορους δήμους. Μια τακτική που ελπίζουμε σύντομα να ευοδωθεί και έμπρακτα με μια ηχηρή και παραδειγματική κίνηση μητροπολιτικής αντίληψης.
* Ο κ. Σπύρος Πέγκας είναι αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Παιδείας και Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Βιβλία, οι μέλισσες που μεταδίδουν τη γύρη από μυαλό σε μυαλό

Κυπριακή Λέσχη Βιβλίου, Παραλίμνι Μια εστία διαλόγου και πνευματικής αναζήτησης
31/07/2011," Σημερινή"
Του Μάριου Δημητρίου
Η Λέσχη φιλοδοξεί να σπάσει το γόρδιο δεσμό με την απομόνωση και τη ρουτίνα της καθημερινότητας
Ένα φιλόξενο σπίτι για τους ανθρώπους και τις ιδέες, αυτό της παιδιάτρου Δέσποινας Οικονόμου στο Παραλίμνι. Ιδιαίτερα από τον περασμένο Φεβρουάριο, που μαζί με καλούς φίλους της ίδρυσε την Κυπριακή Λέσχη Βιβλίου, σφύζει από κίνηση και ζωή, φυσική και πνευματική, αφού δύο βράδια τη βδομάδα συναντώνται τα μέλη της (οι έφηβοι κάθε Σάββατο και οι ενήλικες κάθε Τετάρτη) με τα βιβλία τους παραμάσχαλα, που τα διαβάζουν και τα συζητούν, συχνά μέχρι και τα μεσάνυχτα.
Η απομόνωση και η ανάδειξη της οντότητας
Μια όμορφη εστία διαλόγου, συντροφικότητας, φιλίας και πνευματικής αναζήτησης, η Λέσχη φιλοδοξεί να σπάσει το γόρδιο δεσμό με την απομόνωση και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, ιδιαίτερα των νέων στην ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου αλλά και σε όλη την Κύπρο, όπως μας είπε η Δέσποινα Οικονόμου. «Συζητούμε για κάτι περισσότερο από το τι έφαγα, τι ήπια, τι ρούχα φόρεσα», είπε χαρακτηρισικά. Να υπενθυμίσουμε ότι η Δρ Οικονόμου είναι αντιπρόεδρος της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου και μέλος της Επιτροπής Εφηβικής Υγείας της Εταιρείας - είναι μια από τις δύο ερευνήτριες που σε συνεργασία με τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και με το ΤΕΠΑΚ, διεξήγαγαν έρευνα σε Γυμνάσια και Λύκεια της Κύπρου, τη σχολική χρονιά 2009-2010 και αποκάλυψαν ότι σχεδόν το 35% των παιδιών ηλικίας 14-16 χρονών στην Κύπρο συμμετείχαν στα διαδικτυακά παιχνίδια τύχης, δηλαδή καταπιάνονται με τον τζόγο στο διαδίκτυο και εκατοντάδες είναι εθισμένοι στο διαδίκτυο.
«Αυτό σημαίνει ότι πολλά παιδιά είναι κλεισμένα σε ένα δωμάτιο και βέβαια το θέμα της απομόνωσης, που σπρώχνει σε λάθος δρόμους, αφορά όλη την Κύπρο», μας είπε η Δρ Οικονόμου, αναφερόμενη στα πολύ υψηλά ποσοστά κατάχρησης στο διαδίκτυο, στα ατυχήματα, στη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ και στην παραβατικότητα. «Σε κάθε μας συνάντηση», τόνισε, «βασική αρχή της Λέσχης μας είναι ο σεβασμός της διαφορετικότητας του άλλου, η σε άνετο και ευχάριστο κλίμα συζήτηση, η προτροπή για ενεργή συμμετοχή όλων των μελών της ομάδας και ανάπτυξης γόνιμου και εποικοδομητικού διαλόγου, με σκοπό αφ’ ενός την ανάδειξη της οντότητας του κάθε μέλους και αφετέρου τη συμμετοχή του ως μέρος ενός συνόλου με κοινούς στόχους και ενδιαφέροντα».

Από την ανάγνωση, στην επικοινωνία

Με εκπλήττει η αίσθηση της απομόνωσης σε μια κοινότητα σαν το Παραλίμνι, που παρά την τουριστική ανάπτυξη, διατηρεί τα παραδοσιακά της στοιχεία.

-Αυτό με προβλημάτισε κι εμένα. Η εξήγηση βρίσκεται στην τεχνολογία που «σπρώχνει» τους νέους να κλειστούν στον εαυτό του ο καθένας. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν χώροι για να μπορέσουν άνετα τα παιδιά και οι μεγαλύτεροι να λειτουργήσουν. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, δεν υπάρχει στο Παραλίμνι ένα πάρκο ή ένας άλλος χώρος που να μπορούν να πάνε τα παιδιά να περπατήσουν, να τρέξουν, να γυμναστούν, χωρίς να συνοδεύονται απαραίτητα από τους γονείς τους. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν συντροφικά, εκτός αν καθίσουν σε μια καφετερία ή μπουν στο κομπιούτερ τους. Χάθηκαν οι αλάνες από τις γειτονιές, αφού τσιμεντώθηκαν όλες, στο βωμό της λεγόμενης ανάπτυξης.

-Η συμμετοχή στη Λέσχη, σπάζει πραγματικά το φράγμα της απομόνωσης;

- Το βιβλίο στην ουσία είναι μια μοναχική δραστηριότητα. Ένας άνθρωπος κάθεται κάπου και διαβάζει. Εμείς μετατρέπουμε αυτή τη μοναχική δραστηριότητα σε συντροφιά. Δηλαδή ο αναγνώστης ενός βιβλίου συναντά ακόμα έναν άνθρωπο ή περισσότερους και μοιράζεται μαζί τους τις σκέψεις του, τους προβληματισμούς του. Ό,τι βγει από την ανάγνωση, το κάνει επικοινωνία. Και ταυτόχρονα δημιουργεί και περισσότερους φίλους, όπως μου είπε το πιο νεαρό μέλος μας, ο 7χρονος Γιωργάκης: «Στη Λέσχη, μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, αλλά και να κάνω καινούργιους φίλους» κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο, το να μπορείς σήμερα να μιλάς με τους άλλους. Και βέβαια, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι οι φίλοι μας είναι αυτοί που βρισκόμαστε τετ α τετ και όχι αυτοί του Facebook, που μας κάνουν «φίλους» χωρίς να τους ξέρουμε.

«Είμαστε ακόμα στην αρχή»

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ και αισιόδοξη, η Δρ Οικονόμου τόνισε ότι «είμαστε ακόμα στην αρχή ως Κυπριακή Λέσχη Βιβλίου. Έχουμε μέλη μας καμιά 60ριά άτομα απ' όλη την ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου, το Παραλίμνι, τη Δερύνεια, τη Σωτήρα, μέχρι το Αυγόρου και τις Βρυσούλες, και στόχος μας είναι να προχωρήσουμε στη Λάρνακα, στη Λευκωσία και σε άλλες περιοχές, με παραρτήματα εκεί. Θέλουμε να θεωρήσει κάθε Κύπριος ότι ανήκει σε αυτή τη Λέσχη, ότι δεν έχει τοπικιστικό χαρακτήρα, ότι είναι για όλη την Κύπρο».

-Τι σου δίνει δύναμη να συνεχίζεις, αφού η δραστηριότητα αυτή σού παίρνει τόση πολλή προσπάθεια και χρόνο, πέρα από την καθημερινή εργασία σου ως παιδίατρος;

-Συνεχίζω αυτή την προσπάθεια γιατί νιώθω ότι προσφέρω χαρά και αγάπη στους άλλους, κάτι που τους κάνει να νιώθουν καλά. Κι έτσι νιώθω κι εγώ καλά. Οι συναντήσεις μας της Τετάρτης, που είναι για τους ενήλικες, αρχίζουν από τις 9 μ.μ. και συνεχίζουν συχνά μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα. Αναλύουμε κάποιο βιβλίο που διαβάζει κάποιος, χωρίς να είναι ανάγκη να το διαβάσουν όλοι, λέει την περίληψη και τα σημαντικά, κατά την άποψή του, στοιχεία. Καθόμαστε εδώ, όχι για καφέ, αλλά με συμμετοχή του καθενός. Πρόσφατα συζητήσαμε για την τραγωδία στο Μαρί με την ομάδα των εφήβων και εκπλάγηκα γιατί διαπίστωσα ότι διαβάζουν εφημερίδες, βλέπουν ειδήσεις στην τηλεόραση και έχουν κρίση και άποψη για ζητήματα της επικαιρότητας.

Είναι γεγονός ότι το διάβασμα βοηθά στην ανάπτυξη και της προφορικής έκφρασης, αλλά και της αυτοπεποίθησης. Στη διάρκεια των συναντήσεών μας, δίνεται η ευκαιρία στον καθένα να εκφράσει την άποψή του. Ο συντονιστής δίνει το λόγο στον καθένα και πρέπει να μιλήσουν όλοι, περιλαμβανομένων των ντροπαλών ή των επιφυλακτικών. Ένας πατέρας μού είπε ότι είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος, γιατί το παιδί του έχει πιο πολλή ευφράδεια, από τον καιρό που συμμετέχει στις συζητήσεις της Λέσχης. Δεν είμαστε, λοιπόν, απλώς μια λέσχη ανάγνωσης, είμαστε κάτι περισσότερο, αφού θέλουμε να αυξήσουμε τη φιλαναγνωσία, αλλά και να μυήσουμε τους νέους μας στο ποιοτικό βιβλίο, μπαίνοντας στα δικά τους ενδιαφέροντα.

«Προσμένω την Τετάρτη ανυπόμονα»

ΚΩΣΤΑΣ Σιόκουρος 38 χρονών, Παραλίμνι, πρώην μάγειρας: «Εκτός του ότι αγοράζω βιβλία, συνηθίζω να επισκέπτομαι τη Δημοτική Βιβλιοθήκη στη Δερύνεια και δανείζομαι και βιβλία για αρκετά τώρα χρόνια. Από την υπεύθυνη της βιβλιοθήκης, την κ. Ελευθερία, έμαθα για την Κυπριακή Λέσχη Βιβλίου και τη Δέσποινα Οικονόμου. Και αυτό το έψαχνα πολύ καιρό.

-Γιατί;

-Γιατί αγοράζω χρόνια βιβλία, μου αρέσει πολύ να διαβάζω και ό,τι έχει σχέση με το βιβλίο.

-Ποιο είναι το αγαπημένο σου;

-«Ο κώδικας Ντα Βίντσι» του Νταν Μπράουν. Το διάβασα πιο γρήγορα απ' όλα τα βιβλία στη ζωή μου, έμεινα ξάγρυπνος μέχρι το πρωί για να το τελειώσω, αφού με μάγεψε η πλοκή. Είδα και την ταινία, αλλά με απογοήτευσε, δεν έχει καμιά σχέση με το βιβλίο. Τώρα που έχω ελεύθερο χρόνο (είμαι σε μια φάση της ζωής μου που αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματική κατεύθυνση), μπορεί να διαβάζω ένα βιβλίο τη βδομάδα, δύο ή και τρεις ώρες κάθε απόγευμα στη βεράντα μου. Διαβάζω επίσης το βράδυ στο δωμάτιό μου, πριν κοιμηθώ.

-Φίλους έχεις;

-Έχω δυο τρεις φίλους, που τους γνώρισα σχετικά πρόσφατα στη Λάρνακα. Το παράξενο είναι ότι έχουμε κοινά κάποια πράγματα, αλλά όχι την αγάπη για το βιβλίο. Έρχονται οι φίλοι μου στο σπίτι μου, βλέπουν όλα εκείνα τα βιβλία στο ράφι, στο τραπέζι του σαλονιού, τα ανοίγουν για μια στιγμή και τα αφήνουν αδιάφοροι. Προτιμούν να δουν μια ταινία ή να κάνουν κάτι άλλο και βέβαια δεν μπορείς να τους αναγκάσεις να διαβάσουν ένα βιβλίο. Νιώθω ότι στη ζωή μας πολλά είναι επιφανειακά, δεν δίνουμε έμφαση στην επικοινωνία. Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία η Λέσχη, για να συζητήσεις πράγματα που σε προβληματίζουν, εξωτερικεύεις πράγματα που αλλιώς δεν θα εξωτερίκευες σε ένα φίλο σου.

-Τι άλλαξε στη ζωή σου από τότε που άρχισες να έρχεσαι εδώ;

-Το είπα από την πρώτη φορά που ήρθα εδώ, ότι ενθουσιάστηκα γιατί έχω ένα κοινό με άλλα άτομα, νιώθω ότι έχω κάπου να πηγαίνω τη συγκεκριμένη μέρα, έχω ένα πρόγραμμα που ακολουθώ. Δεν έρχομαι επειδή με αναγκάζουν ή επειδή δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω, αλλά επειδή το θέλω. Προσμένω την Τετάρτη ανυπόμονα.

-Είσαι ανύπαντρος, αντιλαμβάνομαι…

-Δεν νομίζω ότι θα παντρευτώ ποτέ, γιατί είμαι δύσκολος στις σχέσεις μου - ούτε συγκάτοικο δεν μπορώ να έχω. Είναι δύσκολη η συμβίωση, χρειάζεται συμβιβασμούς και εγώ αγαπώ την ανεξαρτησία μου και προτιμώ να είμαι μόνος μου, παρά σε μια σχέση που να νιώθω καταπιεσμένος. Και το βιβλίο είναι μια διέξοδος σε όλα αυτά. Μπορείς να το πάρεις παντού, στο σπίτι, στην παραλία κλπ, δεν σε περιορίζει.

-Σου αρέσει το ότι εδώ στη Λέσχη, έχεις επαφή με ανθρώπους διαφόρων ηλικιών;

-Μου αρέσει πολύ, είναι σπουδαίο. Έχω φιλίες με μικρότερους και μεγαλύτερους από μένα. Για μένα δεν τίθεται ζήτημα ηλικίας. Μπορείς να μάθεις και από τους έφηβους και από τους ενήλικες και από τους ηλικιωμένους. Φτάνει να έχεις κάτι κοινό μαζί τους.

Συναυλία και έκθεση βιβλίου την Παρασκευή

Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ και συζήτηση βιβλίων στην Κυπριακή Λέσχη Βιβλίου συμπληρώνεται αρμονικά με διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που, όπως μας είπε η Δρ Οικονόμου, έχουν σκοπό να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των νέων μας, προκειμένου να πλησιάσουν φιλικά το βιβλίο σε συνδυασμό με τα δικά τους ενδιαφέροντα (μουσική, ζωγραφική, αθλητισμό κλπ).

Σε αυτό το πλαίσιο, πραγματοποιείται την ερχόμενη Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011, συναυλία και έκθεση βιβλίου στην πλατεία Λευκόλλα, στον Πρωταρά. Η έκθεση βιβλίου θα διαρκέσει από τις 7 μ. μ. - 9 μ. μ. και αμέσως μετά θα ακολουθήσει η συναυλία με τον Αντώνη Οικονόμου και το συγκρότημα Tsak Mpam στις 9 μ. μ. - 10.45. Είναι η δεύτερη παρόμοια εκδήλωση που οργάνωσε η Λέσχη - η πρώτη έγινε πρώτη στις 28 Απριλίου 2011. Tο συγκρότημα Τσακ Μπαμ αποτελείται από 11 νεαρούς φοιτητές από το Παραλίμνι, την Αγία Νάπα, τη Δερύνεια και άλλες κοινότητες της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου. Ο 23χρονος Αντώνης Οικονόμου, που τραγουδά και παίζει κιθάρα, σπούδασε φωνητικά και κιθάρα, και ασχολείται με τη μουσική από 7-8 χρονών.

«Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος»

ΜΑΡΙΑ Ζορλή, από το Αυγόρου, αισθητικός, μητέρα δύο παιδιών 6 και 4 χρονών: «Η Δέσποινα είναι η παιδίατρος των παιδιών μου, αλλά γνωριστήκαμε από πριν, όταν τραγουδούσα με τον Αντώνη, τον γιο της. Δεν είχα σχέση με το βιβλίο, αλλά όταν διάβασα το συγκλονιστικό «Το δάκρυ του κρίνου» της Γιώτας Φώτου, μέσα σε τρεις μέρες, αγάπησα τα βιβλία. Νιώθω ότι με την ανάγνωση βιβλίων γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, ανακαλύπτω πράγματα για μένα, βλέπω τα καλά και τα κακά μου, και συνεχίζω πιο ομαλά το πνευματικό ταξίδι μου. Είμαι ενθουσιασμένη με τη Λέσχη και θέλω να γίνει γνωστή σε όλη την Κύπρο».

Δώρα Χαρίτου από το Παραλίμνι, κομμώτρια, μητέρα τεσσάρων παιδιών 17, 18 (διδύμων) και 21 χρονών: «Πάντα μου άρεσαν τα βιβλία γιατί με χαλαρώνουν, ταξιδεύω με αυτά και παρόλο που ως σύζυγος, μητέρα και εργαζόμενη έχω πολλές ευθύνες, εντούτοις βρίσκω πάντα χρόνο για διάβασμα. Για μένα είναι μια εκτόνωση, εμπλουτίζω τις γνώσεις μου και απολαμβάνω τις ήρεμες -και ρομαντικές για μένα- συζητήσεις στη Λέσχη».

«Μου αρέσει να είμαι διαφορετική»…

ΑΛΛΑ τρία μέλη της Κυπριακής Λέσχης Βιβλίου. Από αριστερά η Έλενα Πίτσιλλου 10 χρονών από την Ξυλοφάγου, η Ραφαέλλα Κώστα 13 χρονών από τη Σωτήρα και η Κυριακή Ζαχαρία 15 χρονών από το Φρέναρος. Μας είπε η Έλενα: «Γνώρισα πολλούς φίλους εδώ, όποτε μπορώ έρχομαι. Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία για τις ζωές άλλων. Έγραψα δύο βιβλία. Το πρώτο, δώδεκα σελίδων, «Η φάρμα με τα ζώα», το έγραψα όταν ήμουν 6 χρονών. Τα ζώα φεύγουν από τη φάρμα γιατί δεν τους αρέσει και τις κότες τις κλέβει μια αλεπού και έχουν διάφορες περιπέτειες. Μετά, μετανιώνουν που έφυγαν και πάνε πίσω. Τώρα προσπαθώ να γράψω με βάση το Ημερολόγιο του Σπασίκλα, ενός 10χρονου στην ηλικία μου, που είναι διαφορετικός από τα άλλα παιδιά. Είμαι κι εγώ διαφορετική, γιατί στις περισσότερες φίλες μου αρέσει η Μπάρμπι, ενώ σ’ εμένα καθόλου. Εμένα μου αρέσει το ποδόσφαιρο, το τένις, η μουσική… μου αρέσει να είμαι διαφορετική, δεν θα μου άρεσε να έχω κοινά χαρακτηριστικά με τις φίλες μου. Οι διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι μπορεί να περάσουν καλύτερα μαζί, από αυτούς που μοιάζουν μεταξύ τους».

Για τη Ραφαέλλα είναι σημαντική η Λέσχη γιατί, όπως μας είπε, της δίνει την ευκαιρία για καινούργιες γνωριμίες, με βάση την κοινή αγάπη για το βιβλίο. Πρόσθεσε ότι από τότε που συμμετέχει στην ομάδα, διαβάζει περισσότερο από πριν. Της αρέσει ιδιαίτερα η ψυχολογία. Αγαπημένο της βιβλίο το «Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου».

Η Κυριακή μάς πληροφόρησε ότι άρχισε να διαβάζει βιβλία από μικρή, στο δημοτικό. «Το βιβλίο σε ωριμάζει», σχολίασε λακωνικά. Τώρα η Κυριακή διαβάζει το «Τη νύχτα που γύρισε ο χρόνος» της Νοέλ Μπαξέρ, που περιγράφει, όπως μας είπε, «τα σκληρά βιώματα στην προσπάθεια επιβίωσης». Υπέμνησε ότι περιμένει με ανυπομονησία τις συναντήσεις της Λέσχης, γιατί της δίνουν χαρά, βελτιώνουν την ψυχολογία της, τη χαλαρώνουν από το άγχος των μαθημάτων και ικανοποιούν την ανάγκη της για κοινωνικοποίηση.

Μοναδικό εγχείρημα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Monday 01 August 2011 "ΤΑ ΝΕΑ-ON LINE"

«No rest for the dead» («Ο νεκρός δεν γνωρίζει ανάπαυση»). Αυτός είναι ο τίτλος ενός βρετανικού αστυνομικού θρίλερ που έχει την εξής μοναδικότητα: το έχουν γράψει από κοινού 26 συγγραφείς -συγγραφείς που αν αθροίσεις τις πωλήσεις των βιβλίων τους, αυτές αντιστοιχούν σε δεκάδες εκατομμύρια αντίτυπα.

Σύμφωνα με τα Νέα, η ιδέα ανήκει στον Αντριου Γκάλι, εκδότη του περιοδικού «Strand Magazine» που ειδικεύεται στο αστυνομικό μυθιστόρημα και τα διηγήματα μυστηρίου.

Στην αρχή, ο Γκάλι προσκάλεσε δώδεκα συγγραφείς για τη δημιουργία του βιβλίου, που θα έκαναν ο καθένας από ένα κεφάλαιο. Το αποτέλεσμα όμως ήταν ένα ημιτελές μυθιστόρημα οπότε προσκάλεσε επιπλέον συγγραφείς καταλήγοντας τελικά στον αριθμό 26. Ανάμεσά τους ο Τζέφρι Ντίβερ, που πρόσφατα ολοκλήρωσε την νέα περιπέτεια του Τζέιμς Μποντ, ο Αλεξάντερ ΜακΚολ Σμιθ και η Κάθι Ράικς.

Η συγγραφή κράτησε τέσσερα χρόνια. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν ότι έπρεπε οι συγγραφείς να πεισθούν να γράψουν με ενιαίο ύφος, αλλά και να εισπράξουν μόνο μια συγκεκριμένη αμοιβή χωρίς άλλα δικαιώματα από την κυκλοφορία του βιβλίου. Ο λόγος είναι ότι τα έσοδα από τις πωλήσεις θα δοθούν στην Εταιρεία Λευχαιμίας και Λεμφωμάτων, καθώς ο Αντριου Γκάλι έχασε το 1997 τη μητέρα του από λευχαιμία.

«Δεν έχει ξανασυμβεί, στην ιστορία του βιβλίου να συμμετέχουν από κοινού τόσο πολλοί συγγραφείς στη δημιουργία ενός θρίλερ» είπε ο Γκάλι στο Reuters.

Το «No Rest For the Dead» έχει πρωταγωνιστή τον Τζον Ναν, έναν αστυνομικό που συνέβαλε στην καταδίκη μιας γυναίκας για τον φόνο του συζύγου της, ενός επιμελητή σε μουσείο του Σαν Φρανσίσκο.

Δέκα χρόνια αργότερα ο Ναν πείθεται ότι συνέλαβε τη λάθος γυναίκα, αλλά πλέον είναι πολύ αργά, καθώς η Ρόσμαρι έχει εκτελεστεί. Ο Ναν αποφασίζει να μαζέψει όλους όσοι ήταν παρόντες τη νύχτα που πέθανε ο Κρίστοφερ Τόμας και να ανακαλύψει τι στ' αλήθεια συνέβη, εξετάζοντας κάθε ύποπτο χωριστά...

Όπως ξεκαθαρίζει ο Γκάλι, «δεν πρόκειται για μια άλλη Αγκαθα Κρίστι και τον Ηρακλή Πουαρό της, όπου μαζευόταν το γκρουπ των υπόπτων και ο ντετέκτιβ έλεγε τις λεπτομέρειες της υπόθεσης δείχνοντας στο τέλος τον ένοχο».

Υπάρχουν φλας μπακ και η ζωή ενός αστυνομικού που έχει καταστραφεί. Είναι η ιστορία μιας λύτρωσης ύστερα από ένα τεράστιο λάθος και αυτό αλλάζει σημαντικά τα δεδομένα» καταλήγει.